Στα ενδεχόμενα αναφορικά τα αίτια που οδήγησαν στην πτώση του F-4 Phantom, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του Υποσμηναγού Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα, αναφέρθηκαν ο πιλότος και εμπειρογνώμων αεροπορικών ατυχημάτων, Παντελής Φραγκούλης και ο αεροναυπηγός Φαίδων Καραϊωσηφίδης. Την ίδια ώρα συνεχίζονται οι έρευνες για την αναζήτηση του κυβερνήτη του αεροσκάφους Σμηναγό, Ευστάθιο Τσιτλακίδη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πτώση F-4 Phantom II / Ολονύχτιες έρευνες για τον κυβερνήτη - Τριήμερο πένθος στις Ένοπλες Δυνάμεις
Μιλώντας στην ΕΡΤ, ο κ. Φραγκούλης αφού εξέφρασε τα συλλυπητήριά του διευκρίνισε ότι τα F-4 Phantom «μπορεί να είναι παλαιού τύπου, έχουν όμως εκσυγχρονιστεί όλα αυτά τα χρόνια, έχουν μπει πολύ σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα. Πρέπει να ξέρετε ότι τα αεροσκάφη αυτά και όλα τα αεροσκάφη, ό,τι πετάει στον αέρα, υπόκεινται σε μεγάλες επιθεωρήσεις. Και όταν λέμε επιθεώρηση ενός αεροσκάφους, εννοούμε ότι αλλάζονται πολλά μα πάρα πολλά βασικά εξαρτήματά του. Από εκεί και πέρα γίνεται ένα καινούργιο αεροσκάφος».
Σημειώνεται ότι τα F-4 Phantom είχε έρθει στη χώρα, πρώτη φορά το 1972, ενώ η δεύτερη παραλαβή πραγματοποιήθηκε το 1977. Η ημερομηνία παραλαβής του επίμαχου αεροσκάφους δεν έχει διευκρινιστεί
Ο Παντελής Φραγκούλης τόνισε ότι η χαμηλή πτήση που πραγματοποιούσε το αεροσκάφος δεν είναι ρουτίνας, διότι «οι χαμηλές πτήσεις ακολουθούν το ανάγλυφο του εδάφους. Δηλαδή το αεροπλάνο, πετάει πάνω από το έδαφος, να φανταστούμε στα 300 πόδια, στα 100 μέτρα σχεδόν ή και χαμηλότερα. Ακολουθεί το ανάγλυφο του εδάφους ώστε να μην γίνεται αντιληπτό από τα ραντάρ. Το ίδιο ακολουθείται και στη θάλασσα. Η πτήση όμως αυτή πάνω από το έδαφος δεν είναι μια απλή πτήση ρουτίνας. Γίνεται με πολύ μεγάλη ταχύτητα, με κλειστές στροφές προκειμένου να αποφεύγει διάφορα εμπόδια. Είναι μια πολύ δύσκολη πτήση. Είναι μια πολύ δύσκολη άσκηση, την οποία την κάνουν σχεδόν συχνά όλοι οι χειριστές αυτών των αεροσκαφών».
Ο αεροναυπηγός Φαίδων Καραϊωσηφίδης δήλωσε από την πλευρά του ότι «τα F-4 Phantom είναι δύσκολα αεροσκάφη. Σκεφτείτε ότι σήμερα υπάρχουν μαχητικά που έχουμε σε υπηρεσία, τα Rafale, που τα εκσυγχρονίζουμε, τα οποία σε περίπτωση που ο πιλότος αποπροσανατολιστεί, μπει σε έναν ελιγμό που είναι επικίνδυνος, υπάρχει τρόπος πατώντας ένα κουμπί, το αεροπλάνο να έρθει ευθεία και οριζόντια. Έχει αναπτυχθεί τέτοιο σύστημα και είναι σε ισχύ.Τα αεροπλάνα αυτά, επίσης, έχουν ένα ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου πτήσης.
» Το F-4 Phantom είναι ένα αεροπλάνο σχεδιασμένο τη δεκαετία του ’50, εξελιγμένο στις αρχές της δεκαετίας του ’60, που τα περισσότερα συστήματα του είναι ηλεκτρομηχανικά, αλλά οποιοδήποτε ιπτάμενο μέσο, το οποίο ένας μηχανικός το υπογράφει και το αποδεσμεύει και ένας πιλότος το υπογράφει και το αποδέχεται για πτήση, είναι ασφαλές. Μη ασφαλή αεροπλάνα δεν πετάνε, πολύ δε περισσότερο στην Ελλάδα, σε μια αεροπορία του ΝΑΤΟ, σε μια αεροπορία η οποία έχει το υψηλότερο στάνταρ ασφάλειας».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
F-4 Phantom II / Τα 12 δυστυχήματα που συγκλόνισαν - Πάνω από 100 απώλειες σε 5 δεκαετίες
«Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά», υπογράμμισε ο Φ. Καραϊωσηφίδης σχετικά με τα πιθανά αίτια της τραγωδίας και πρόσθεσε ότι δεν μπορεί να αποκλείσει την τεχνική βλάβη, «ένα απρόοπτο γεγονός. Να θυμίσω ότι στο παρελθόν έχουμε αρκετά περιστατικά, όπου έχουμε χάσει αεροπλάνα κυριολεκτικά από απρόοπτο γεγονός. Έχει συγκρουστεί μεγάλο πουλί με μονοκινητήριο αεροπλάνο, μπήκε στον κινητήρα, ο κινητήρας έσκασε, αλλά εκεί υπήρξε εγκατάλειψη του αεροσκάφους».
«Όλα τα μαχητικά έχουν καθίσματα εκτινασσόμενα γιατί είναι αδύνατον ο χειριστής να βγει με άλλο τρόπο από το αεροσκάφος με τη μεγάλη ταχύτητα που πετάει. Αλλά η εκτίναξη και η χρήση των καθισμάτων αυτών δεν διασφαλίζει και τη διαφυγή. Δηλαδή έχουμε πολλές περιπτώσεις όπου το μικρό ύψος, η στάση του αεροπλάνου στην εκτίναξη, η σχετική θέση με το έδαφος έχει σαν αποτέλεσμα την αποτυχία αυτής της διαδικασίας», σημείωσε ο κ. Καραϊωσηφίδης.
«Υπάρχει περίπτωση να εκτινάχθηκαν τελευταία στιγμή», συμπλήρωσε μεταξύ άλλων, ο αεροναυπηγός. «Η εκτίναξη σε τέτοια ύψη, 30 μέτρων για παράδειγμα (100 πόδια), θεωρητικά στέλνει τα καθίσματα σε ύψος ασφαλές για να ανοίξουν τα αλεξίπτωτα, αλλά δυστυχώς έχουμε δει πάρα πολλές φορές περιστατικά, όπου η εγκατάλειψη δεν είναι επιτυχής και αν οι πληροφορίες είναι σωστές – ότι έχουμε αλεξίπτωτο στο νερό και νεκρό τον χειριστή οπλικών συστημάτων του αεροσκάφους, δηλαδή τον συγκυβερνήτη – φοβάμαι ότι ίσως έχουμε ένα τέτοιο περιστατικό».
Ένα άλλο πιθανό σενάριο αποτελεί ο χειριστής να έκανε λάθος, σύμφωνα με τον κ. Καραϊωσηφίδη. «Έμπειροι χειριστές κάνουν λάθος. Δυστυχώς συμβαίνει ή ξεκινάει μια αλυσίδα. Ποτέ μια συντριβή, μια πτώση αεροσκάφους δεν είναι αποτέλεσμα μιας και μοναδικής αιτίας, είναι συνήθως συνδυασμός. Ξεκινάμε από κάπου και για να συντριβεί τελικά το αεροσκάφος εξελίσσεται με τέτοιο τρόπο που δεν είναι αντιμετωπίσιμη κατάσταση».
Επιπλέον, ο κ. Φραγκούλης αναφέροντας ότι δεν υπάρχει «μαύρο» κουτί στα μαχητικά αεροσκάφη συμπλήρωσε ότι «από τα συντρίμμια πολλές φορές βρίσκουμε ένα μέρος της αιτίας. Είναι πολύ δύσκολο να διερευνήσουμε τις περιπτώσεις αυτές γιατί πρέπει να λάβουμε υπόψη μας πάρα πολλούς παράγοντες, ακόμα και αν ανασύρουμε το αεροσκάφος, το οποίο είναι σε 1.000 μ. βάθος σε εκείνο το σημείο που έχει πέσει».
Τέλος, ο αμυντικός αναλυτής, Κώστας Ιατρίδης, περιγράφοντας την δική του εμπειρία από αναγκαστική εγκατάλειψη αεροσκάφους, σημείωσε, μιλώντας στη ΕΡΤ, ότι το 1984 χρειάστηκε να εγκαταλείψει το αεροσκάφος του νύχτα, όταν αυτό πήρε φωτιά.
Ο ίδιος για τη σημερινή τραγωδία σημείωσε ότι γίνονταν δύσκολες ασκήσεις σε χαμηλό ύψος. «Όταν πετάς χαμηλά πάνω από τη θάλασσα που μερικές φορές η ορατότητα είναι περιορισμένη με μεγάλες ταχύτητες και κάνεις τακτικές στροφές και με πολλά «G», ανά πάσα στιγμή υπάρχει το ενδεχόμενο να γίνει το ατύχημα ή υπάρχουν και άλλοι παράγοντες όπως να υπάρχει βλάβη στα πηδάλια».
