Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
18.2°C22.0°C
1 BF 47%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
18 °C
14.7°C21.2°C
2 BF 57%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
16.0°C19.4°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
18.8°C21.5°C
1 BF 61%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
14.9°C18.4°C
2 BF 63%
ΓΣΕΒΕΕ / Αποσπασματικές οι ρυθμίσεις του υπουργείου Εργασίας
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΓΣΕΒΕΕ / Αποσπασματικές οι ρυθμίσεις του υπουργείου Εργασίας

Άνθρωπος μπροστά σε μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας
EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ

Υπόμνημα με τις διαφωνίες της επί των άρθρων του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων «Εξορθολογισμός ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας, ενίσχυση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και άλλες διατάξεις» απέστειλε η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) προς την Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής κάνοντας λόγο για αποσπασματικές ασφαλιστικές, εργασιακές και προνοιακές διατάξεις.

Σύμφωνα με τη ΓΣΕΒΕΕ το σχέδιο νόμου αποτελείται από «αποσπασματικές ασφαλιστικές, εργασιακές και προνοιακές διατάξεις, καθώς και ρυθμίσεις διοικητικής οργάνωσης των ασφαλιστικών οργανισμών» ιδιαίτερα για όσες αφορούν στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, καθώς οι αλλαγές που προβλέπονται «δε βελτιώνουν τη θέση τους ούτε απαντούν σε μείζονα ζητήματα».

Για παράδειγμα, υπογραμμίζει η ΓΣΕΒΕΕ, σε ό,τι αφορά στο σοβαρό πρόβλημα της υπερχρέωσης των επιχειρήσεων οι αλλαγές που προβλέπονται «είτε δημιουργούν νέα αδιέξοδα όπως η πάγια ρύθμιση οφειλών, είτε είναι πολύ χαμηλότερες των προσδοκιών (δεκαετής παραγραφή ληξιπρόθεσμων εισφορών)».

Παράλληλα η Γενική Συνομοσπονδία επισημαίνει ότι στο νομοσχέδιο προβλέπονται διατάξεις που αφορούν σε ψηφιακές υποχρεώσεις συμμόρφωσης οι οποίες αυξάνουν σημαντικά το γραφειοκρατικό κόστος ιδίως για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις εγκυμονώντας παράλληλα τον «κίνδυνο καταλογισμού υπέρογκων προστίμων για παραβάσεις διαδικαστικού (ήσσονος σημασίας) χαρακτήρα».

Ιδιαίτερα, για το άρθρο 7 που αφορά στη ρύθμιση οφειλών προς φορείς κοινωνικής ασφάλισης η ΓΣΕΒΕΕ επισημαίνει ότι ανεξάρτητα με το γεγονός ότι για το ζήτημα απαιτείται να γίνουν πολλά περισσότερα, προκειμένου να συγκρατηθεί και να απομειωθεί το ιδιωτικό χρέος, «η συγκεκριμένη νέα πάγια ρύθμιση οφειλών του ΕΦΚΑ απέχει από το να χαρακτηριστεί ως βελτίωση της υφιστάμενης και προτείνει και προτείνει η ελάχιστη μηνιαία καταβολή να οριστεί στα 30€.

Επίσης προτείνεται:

  • το ποσό της κύριας οφειλής της ρύθμισης να επιβαρύνεται σε ετήσια βάση μόνο με το επιτόκιο αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ.
  • Η προσαύξηση 15% για την καθυστέρηση καταβολή δόσης να απαλειφθεί.
  • Να επιτραπεί η μη εμπρόθεσμη καταβολή έως και 2 μηνιαίων δόσεων σε 12 μήνες.
  • Να επιτραπεί η εκ νέου υπαγωγή στη ρύθμιση, μετά από απώλειά της, με τις εξής προϋποθέσεις: Η πρώτη (εκ νέου) μηναία δόση να είναι διπλή, το ποσό της κύριας οφειλής της ρύθμισης να επιβαρύνεται με ετήσιο επιτόκιο 2% + το επιτόκιο αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ.
  • Σε οφειλέτες που είναι συνεπείς στη ρύθμιση μέχρι και το πέρας αυτής να επιστρέφεται ποσό που ισούται με το 50% του επιτοκίου με το οποίο έχει επιβαρυνθεί το ποσό των δόσεων της ρυθμιζόμενης οφειλής. Το προς επιστροφή ποσό να μην παρακρατείται, να μην κατάσχεται και να μη συμψηφίζεται με άλλες υποχρεώσεις του οφειλέτη προς το Δημόσιο ή τρίτους.
  • Η καταβολή της τελευταίας δόσης της ρύθμισης να μπορεί να καταβληθεί μέχρι και ένα μήνα αργότερα από τη σχετική προθεσμία χωρίς να επιφέρει απώλεια της ρύθμισης.

Αναλυτικά οι παρατηρήσεις της ΓΣΕΒΕΕ:

Άρθρα 3 - 4: Έκτακτη οικονομική ενίσχυση ευάλωτων συνταξιούχων Χριστουγέννων 2022 και έκτακτη προσαύξηση προνοιακών παροχών σε χρήμα σε άτομα με αναπηρία, σε ανασφάλιστους υπερήλικες και σε δικαιούχους του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και του επιδόματος παιδιού.

Θετικά τα άρθρα 3 και 4 δεδομένου ότι θεσπίζονται για να ενισχύσουν τα εισοδήματα των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων σε μια περίοδο εντόνων πληθωριστικών πιέσεων. Ωστόσο, το πρόβλημα της ακριβείας, που οφείλεται κυρίως στις συνεχείς και υπέρμετρες αυξήσεις των τιμών ενέργειας, θα συνεχίσει να διογκώνεται, εάν δε ληφθούν άμεσα μέτρα που να το αντιμετωπίζουν στη ρίζα του (π.χ. διόρθωση του στρεβλού τρόπου διαμόρφωσης των τιμών ενέργειας, μείωση ειδικών φόρων και τελών). Αυτό προδιαγράφει ότι οι έκτακτες οικονομικές ενισχύσεις που προβλέπονται δε θα προσφέρουν ούτε και την πρόσκαιρη ανακούφιση για την οποία θεσμοθετούνται, με ορατό τον κίνδυνο να αυξηθεί ο πληθυσμός που θα τελεί σε κατάσταση σχετικής και ακραίας φτώχειας.

Άρθρο 6: Παραγραφή αξιώσεων e-ΕΦΚΑ – Τροποποίηση άρθρου 95 Ν. 4387/2016

Με τη σχετική ρύθμιση, μειώνεται ο χρόνος παραγραφής ληξιπρόθεσμων ασφαλιστικών εισφορών στα 10 χρόνια έναντι των 20 που είναι μέχρι σήμερα και  έτσι επέρχεται με αρκετή καθυστέρηση η τυπική τουλάχιστον συμμόρφωση με την 1833/2021 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ.

Ωστόσο, οι προσδοκίες για διαγραφή όλων των οφειλών πέραν της δεκαετίας διαψεύδονται. Και τούτο, διότι δεν αφορούν τις οφειλές για τις οποίες οι ασφαλισμένοι έχουν ενημερωθεί εγγράφως ή με ηλεκτρονική ειδοποίηση ότι υφίστανται από το ΚΕΑΟ. Μάλιστα φαίνεται ότι το ΚΕΑΟ «αξιοποίησε» το ιδιαίτερα μεγάλο διάστημα (πάνω από ένα έτος) που έχει μεσολαβήσει από την έκδοση της απόφασης και έχει προβεί σε πλήθος ατομικών ειδοποιήσεων ανανεώνοντας έτσι τον χρόνο παραγραφής. Ως εκ τούτου, ένα ελάχιστο μέρος ασφαλιστικών οφειλών που έχουν ξεπεράσει την δεκαετία τελικά θα μπορέσουν να παραγραφούν.

Με βάση τα παραπάνω, η ανάγκη γενναίας ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών παραμένει ζητούμενο. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να εξεταστεί και η δυνατότητα διαγραφής οφειλών για τις περιπτώσεις εκείνες που τα χρέη είναι κοντά ή πάνω από τα δέκα έτη και οι οφειλέτες δεν ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα ή/και τα τρέχοντα εισοδήματά τους δεν τους επιτρέπουν να εξυπηρετήσουν ακόμα και ρυθμισμένες οφειλές.

Άρθρο 7: Ρύθμιση οφειλών προς φορείς κοινωνικής ασφάλισης

Με το σχετικό άρθρο προβλέπεται η αύξηση των δόσεων της πάγιας ρύθμισης οφειλών του ΕΦΚΑ από 12 σε 24 και επιπλέον έως 48, εφόσον πρόκειται για οφειλές που βεβαιώνονται μετά από ουσιαστικό έλεγχο.

Ανεξάρτητα με το γεγονός ότι στο ζήτημα των ρυθμίσεων των ληξιπρόθεσμων οφειλών των επιχειρήσεων απαιτείται να γίνουν πολλά περισσότερα, προκειμένου να συγκρατηθεί και να απομειωθεί το ιδιωτικό χρέος, η συγκεκριμένη νέα πάγια ρύθμιση οφειλών του ΕΦΚΑ απέχει από το να χαρακτηριστεί ως βελτίωση της υφιστάμενης.

Το επιπρόσθετο επιτόκιο που προβλέπεται (5% + επιτόκιο αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ), καθώς και οι πολύ αυστηροί όροι για τη διατήρηση της ρύθμισης, θα την καταστήσουν μια ακόμη προβληματική και αναποτελεσματική νομοθετική πρωτοβουλία στις πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η διάταξη που προβλέπει ότι η απώλεια της ρύθμισης λόγω μη καταβολής 2 δόσεων συμπεριλαμβάνει μεταξύ των συνεπειών και τον αποκλεισμό από τη δυνατότητα εκ νέου υπαγωγής σε αυτήν.

Με βάση τα παραπάνω, και προκειμένου η νέα πάγια ρύθμιση αφενός να συνεισφέρει στην προσπάθεια διαχείρισης του ιδιωτικού χρέους αφετέρου να μη δημιουργήσει νέα αδιέξοδα, προτείνονται τα εξής:

  • Η ελάχιστη μηνιαία καταβολή να οριστεί στα 30€.
  • Το ποσό της κύριας οφειλής της ρύθμισης να επιβαρύνεται σε ετήσια βάση μόνο με το επιτόκιο αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ.
  • Η προσαύξηση 15% για την καθυστέρηση καταβολή δόσης να απαλειφθεί.
  • Να επιτραπεί η μη εμπρόθεσμη καταβολή έως και 2 μηνιαίων δόσεων σε 12 μήνες.
  • Να επιτραπεί η εκ νέου υπαγωγή στη ρύθμιση, μετά από απώλειά της, με τις εξής προϋποθέσεις:

- Η πρώτη (εκ νέου) μηναία δόση να είναι διπλή.
- Το ποσό της κύριας οφειλής της ρύθμισης να επιβαρύνεται με ετήσιο επιτόκιο 2% + το επιτόκιο αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ.

  • Σε οφειλέτες που είναι συνεπείς στη ρύθμιση μέχρι και το πέρας αυτής να επιστρέφεται ποσό που ισούται με το 50% του επιτοκίου με το οποίο έχει επιβαρυνθεί το ποσό των δόσεων της ρυθμιζόμενης οφειλής. Το προς επιστροφή ποσό να μην παρακρατείται, να μην κατάσχεται και να μη συμψηφίζεται με άλλες υποχρεώσεις του οφειλέτη προς το Δημόσιο ή τρίτους.
  • Η καταβολή της τελευταίας δόσης της ρύθμισης να μπορεί να καταβληθεί μέχρι και ένα μήνα αργότερα από τη σχετική προθεσμία χωρίς να επιφέρει απώλεια της ρύθμισης.

Άρθρο 9:  Κίνητρα μετατροπής συμβάσεων μερικής απασχόλησης σε πλήρους απασχόλησης

Με το άρθρο 9 του νομοσχεδίου θεσπίζεται πρόγραμμα επιδότησης ασφαλιστικών εισφορών για επιχειρήσεις που από 1/1/2023 έως 31/12/2023 μετατρέπουν συμβάσεις εργασίας μισθωτών από μερική σε πλήρη απασχόληση. Το ποσοστό της επιδότησης θα ανέλθει στο 40% και θα αφορά τις ασφαλιστικές εισφορές τόσο του εργοδότη όσο και του εργαζόμενου. Το εν λόγω πρόγραμμα μπορεί να βοηθήσει στην τρέχουσα δύσκολη συγκυρία επιχειρήσεις να μετατρέψουν τις συμβάσεις του προσωπικού που απασχολούν με μερική απασχόληση και βέβαια να συνεισφέρει στην προσπάθεια καταπολέμησης της υποδηλωμένης εργασίας.

Ωστόσο, οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στο νομοσχέδιο είναι εξαιρετικά περιοριστικές. Δημιουργείται έτσι ο κίνδυνος το πρόγραμμα να μην έχει την προσδοκώμενη ανταπόκριση και επιπλέον να αξιοποιηθεί από επιχειρήσεις που δεν το έχουν πραγματικά ανάγκη.

Στο πλαίσιο αυτό προτείνονται οι παρακάτω τροποποιήσεις :

  • Το ποσοστό άνω του 50% των εργαζομένων μερικής απασχόλησης που ορίζεται ότι πρέπει να απασχολεί μια επιχείρηση, προκειμένου να είναι επιλέξιμη για να ενταχθεί στο πρόγραμμα, είναι εξαιρετικά περιοριστικό. Ουσιαστικά, η πλειονότητα των επιχειρήσεων μένει εκ των προτέρων εκτός προγράμματος. Θεωρούμε ότι το πρόγραμμα θα πρέπει να ισχύσει οριζόντια για όλες τις επιχειρήσεις που απασχολούν προσωπικό μερικής απασχόλησης, χωρίς καμία σχετική ποσόστωση.
  • Η υποχρέωση της επιχείρησης να είναι καθόλη τη διάρκεια του προγράμματος φορολογικά και ασφαλιστικά ενήμερη, καθώς και να εξυπηρετεί κανονικά τις ασφαλιστικές και φορολογικές της υποχρεώσεις, εκτός του ότι συνεπάγεται επιπρόσθετο γραφειοκρατικό κόστος, αφαίρει οποιαδήποτε δυνατότητα ευελιξίας σε μια ιδιαίτερα δύσκολη και ρευστή περίοδο. Για παράδειγμα, φαίνεται ότι, εάν κατά τη διάρκεια του προγράμματος κάποια επιχείρηση δε μπορέσει να είναι φορολογικά ή ασφαλιστικά ενήμερη για τον οποιοδήποτε λόγο, τότε εκτός του ότι εξέρχεται από το πρόγραμμα καλείται να πληρώσει και ένα ιδιαίτερο υψηλό πρόστιμο (το ποσό των ασφαλιστικών εισφορών που καλύφθηκαν από το κράτος προσαυξημένο κατά 100%). Θεωρούμε ότι οι σχετικές υποχρεώσεις (ασφαλιστική – φορολογική ενημερότητα ή/και ρυθμισμένες οφειλές προς Δημόσιο και e-ΕΦΚΑ) θα πρέπει να επιδεικνύονται από τις επιχειρήσεις μόνο κατά την έναρξη του προγράμματος.
  • Στο πρόγραμμα ορίζεται ότι το επιδοτούμενο 40% των ασφαλιστικών εισφορών προς τον e-ΕΦΚΑ δεν παρακρατείται ούτε αποδίδεται από τις επιχειρήσεις, αλλά από το Υπουργείο Εργασίας. Ωστόσο, όσον αφορά τις εισφορές που αφορούν το ΤΕΚΑ δεν ισχύει το ίδιο. Εδώ το επιδοτούμενο 40% των σχετικών ασφαλιστικών εισφορών θα πρέπει να αποδοθεί προς το ΤΕΚΑ από τις επιχειρήσεις και σε ύστερο χρόνο και αφού το Υπουργείο Εργασίας καταβάλει το σχετικό ποσό θα συμψηφισθεί με μελλοντικές καταβολές εισφορών των επιχειρήσεων. Αυτή η διαφοροποίηση θα πρέπει να απαλειφθεί αφενός γιατί δημιουργεί επιπρόσθετο κόστος συμμόρφωσης αφετέρου γιατί μεταφέρει την κάλυψη του 20% περίπου των επιδοτούμενων εισφορών στις επιχειρήσεις, όταν είναι γνωστό ότι στην τρέχουσα συγκυρία αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ρευστότητας.

Άρθρο 44: Επέκταση ειδικής παροχής προστασίας μητρότητας - Τροποποίηση άρθρου 142 ν. 3655/2008

Η επέκταση του συγκεκριμένου δικαιώματος (επέκταση του χρονικού διαστήματος άδειας μητρότητας από 6 σε 9 μήνες) αφορά και πάλι σε μία μόνο κατηγορία εργαζομένων γυναικών και πιο συγκεκριμένα σε όσες είναι ασφαλισμένες στο πρώην ΙΚΑ – ΕΤΑΜ και εργάζονται με σχέση εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου. Δυστυχώς και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι πολιτικές που σχετίζονται με την εξισορρόπηση επαγγελματικής και οικογενειακής/προσωπικής ζωής παραμένουν σχεδόν εξολοκλήρου επικεντρωμένες στις γυναίκες ως υπαλλήλους με εξαρτημένη σχέση εργασίας, με τις/τους αυτοαπασχολούμενες/ους να έχουν λιγότερη κοινωνική προστασία.

Μία πρώτη διαπίστωση, επομένως, είναι ότι συνεχίζει να μη γίνεται καμία αναφορά σε μέτρα για τη βελτίωση του πλαισίου στήριξης και κοινωνικής προστασίας όσον αφορά στις επιχειρηματίες και τις αυτοαπασχολούμενες.

Ως γνωστόν, η μοναδική στήριξη που υπάρχει για τις αυτοαπασχολούμενες είναι ένα επίδομα μητρότητας του οποίου τόσο το ύψος όσο και το χρονικό διάστημα χορήγησης  (150 ευρώ μηνιαίως για 4 μήνες) κρίνεται ανεπαρκέστατο με βάση το σκοπό της διάταξης (να επιτρέψει δηλαδή «την προσωρινή διακοπή του επαγγέλματος, λόγω εγκυμοσύνης ή μητρότητας»).

Εκτός από τα παραπάνω, στο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι η εργαζόμενη μητέρα δικαιούται να μεταβιβάσει έως επτά (7) μήνες από την ειδική άδεια προστασίας μητρότητας προς τον πατέρα, αν αυτός εργάζεται με σχέση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου σε επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις με πλήρη ή μερική απασχόληση. Η πρόταση αυτή οδηγεί σε μια επιπλέον διακριτική μεταχείριση που επεκτείνεται και στους συζύγους/συντρόφους των γυναικών εργαζομένων, αφού αφορά και πάλι μια συγκεκριμένη και μόνον κατηγορία εργαζομένων πατέρων, αφήνοντας ακάλυπτους πατέρες εργαζομένους με άλλες μορφές εργασίας, όπως ακριβώς πράττει και με τις μητέρες. Επίσης, αφήνει ακάλυπτους πατέρες που οι ίδιοι είναι εργαζόμενοι με σχέση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου, αλλά των οποίων οι σύζυγοι/σύντροφοι είναι επιχειρηματίες, αυτοαπασχολούμενες και γενικότερα εργαζόμενες με σχέση μη εξαρτημένης εργασίας.  

Να σημειωθεί εδώ ότι όσον αφορά στη γονική άδεια φροντίδας παιδιού, σε νομοθετικό – θεωρητικό επίπεδο, τουλάχιστον, έχουν γίνει βήματα προόδου, δεδομένου ότι σύμφωνα με την ΕΓΣΣΕ του 2014, στο άρθρο 2 σχετικά με τη γονική άδεια φροντίδας παιδιού, ορίζεται ότι ο εργαζόμενος πατέρας έχει αυτοτελές δικαίωμα και με τις ίδιες προϋποθέσεις χρήσης τής προβλεπόμενης από τις Εθνικές Γενικές ΣΣΕ άδειας φροντίδας παιδιού (μειωμένο ωράριο), χορηγούμενου του δικαιώματος και σε περίπτωση που η μητέρα είναι αυτοαπασχολούμενη και με τον πλέον πρόσφατο Νόμο 4342/2015, στο άρθρο 38 για την άδεια φροντίδας παιδιού, ορίζονται ως δικαιούχοι της άδειας φροντίδας παιδιού οι εργαζόμενοι φυσικοί, θετοί ή ανάδοχοι γονείς και των δύο φύλων, ανεξάρτητα από το είδος της δραστηριότητας που ασκεί ο άλλος γονέας ακόμη και αν ο άλλος γονέας.

Επιπλέον, στο νομοσχέδιο δε γίνεται καμία αναφορά σε υποστηρικτικές δομές. Κι αυτό σε μία εποχή που τα ζητήματα φροντίδας -συμπεριλαμβανομένης και της μακροχρόνιας φροντίδας- έχουν αναδειχθεί σε μείζονα, ενώ θα πρέπει να ληφθεί υπ’όψιν και το γεγονός ότι η Ελλάδα αποτελεί μία εκ των χωρών που βρίσκονται ιδιαίτερα μακριά από την επίτευξη των Στόχων της Βαρκελώνης, με ποσοστό μόνο 10% των παιδιών έως την ηλικία των δύο ετών και μόνο 61% των παιδιών ηλικίας τριών έως 6 ετών (με μέσο ευρωπαϊκό όρο 27% και 82% αντίστοιχα) να καλύπτονται από τις δομές φροντίδας παιδιών προσχολικής ηλικίας. Επιπλέον, οι υπηρεσίες παιδικής φροντίδας δεν είναι πάντα οικονοµικά προσιτές και οι ώρες λειτουργίας τους δεν αντιστοιχούν πάντα σε µια αµειβόµενη απασχόληση πλήρους χρόνου, πολλώ δε μάλλον όσον αφορά σε γονείς που εργάζονται µε άτυπα ωράρια (π.χ. οι αυτοαπασχολούμενες/οι και οι επιχειρηματίες).

Τέλος, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, την ειδική παροχή προστασίας μητρότητας δικαιούνται και η τεκμαιρόμενη μητέρα του άρθρου 1464 του Αστικού Κώδικα, που αποκτά τέκνο με τη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας και η εργαζόμενη, που υιοθετεί τέκνο από την ένταξη του παιδιού στην οικογένεια και έως την ηλικία των οκτώ (8) ετών. Το νομοσχέδιο δεν κάνει καμία αναφορά στο θεσμό της αναδοχής, αφήνοντας ακάλυπτη την ομάδα εργαζομένων ανάδοχων γονέων, λαμβάνοντας μάλιστα υπ’όψιν ότι οι ανάγκες προσαρμογής και φροντίδας των παιδιών στην ανάδοχη οικογένεια είναι κατ’ουσίαν παρόμοιας φύσεως με αυτές που προκύπτουν από την υιοθεσία.

Με βάση τα παραπάνω και ξεκινώντας από το αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα ότι η προστασία μητρότητας των αυτοαπασχολούμενων γυναικών σε γενικές γραμμές υστερεί της προστασίας των μισθωτών, αποτελώντας μία διάκριση εις βάρος τους όσο και των συζύγων/συντρόφων τους, ορισμένα από τα μέτρα που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν με στόχο την κάλυψη του κενού για τις ομάδες εργαζομένων γυναικών που δεν ανήκουν στις εργαζόμενες που είναι ασφαλισμένες του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ και εργάζονται με σχέση εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου συνοψίζονται στις ακόλουθες προτάσεις: 

  • Το επίδομα μητρότητας για 9 μήνες που προβλέπεται να χορηγείται στις εργαζόμενες (μισθωτές) γυναίκες να επεκταθεί και ως εκ τούτου να χορηγείται και στις αυτοαπασχολούμενες, ελεύθερες επαγγελματίες, επιχειρηματίες γυναίκες με παράλληλη ισόχρονη επιδότηση του 100% των ασφαλιστικών τους εισφορών. Η πρόβλεψη αυτή εκτός του ότι θα άρει μια εκ των διακρίσεων που προαναφέρθηκαν μπορεί να ενταχθεί και στο πεδίο των δημογραφικών πολιτικών.
  • Ενίσχυση της πρόσβασης των αυτοαπασχολουμένων γυναικών στις κοινωνικές παροχές:

i) Είτε με τη δυνατότητα χορήγησης ημερήσιας αποζημίωσης για παροχή υπηρεσιών αντικατάστασης, είτε για την επιχείρηση είτε για το σπίτι, με τη μορφή κουπονιών (vouchers), τα οποία θα μπορούν να χρηματοδοτούνται από κονδύλια της Ε.Ε. (προγράμματα ΕΣΠΑ ή συναφή).

ii) Είτε να υπάρξει πρόβλεψη λειτουργίας δομών φύλαξης σε ωράρια που συνάδουν όσο το δυνατόν περισσότερο με τις ώρες εργασίας τους (π.χ. απογευματινά ωράρια), λαμβάνοντας μάλιστα υπ’όψιν την υψηλή σημασία απόδοσης των κοινωνικών επενδύσεων στα πρώτα στάδια της ζωής.

Εκτός από τις προαναφερόμενες επισημάνσεις θεωρούμε ότι στο εν λόγω νομοσχέδιο θα πρέπει να συμπεριληφθούν και τα ακόλουθα:

  • Να υπάρξει σχετική πρόβλεψη ώστε οι ασφαλιστικές εισφορές των μη μισθωτών να μην αναπροσαρμοστούν προς τα πάνω το 2023 με βάση τον πληθωρισμό του 2022, που ορίζει ο Ν. 4387/2016 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.
  • Ενιαίοι κανόνες για τις αναπηρικές συντάξεις. Αυτό απαιτεί τη μείωση του ποσοστού αναπηρίας (από 67% σε 50%) για συγκεκριμένες ομάδες ασφαλισμένων (π.χ. πρώην ΟΑΕΕ) ως προϋπόθεση λήψης αναπηρικών παροχών.

Άρθρο 46: Ρυθμίσεις που αφορούν στον υπολογισμό, την καταχώριση και την εξαγωγή των Ετήσιων Μονάδων Εργασίας από το πληροφοριακό σύστημα ΕΡΓΑΝΗ – Τροποποίηση άρθρων 73 και 79 ν. 4808/2021

Με το εν λόγω άρθρο προστίθεται ακόμη μια γραφειοκρατική διαδικασία με την οποία καλούνται οι επιχειρήσεις να συμμορφωθούν, χωρίς μάλιστα ιδιαίτερο λόγο καθώς αφορά στον υπολογισμό ενός στατιστικού μεγέθους. Ιδιαίτερα για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις η συγκεκριμένη διαδικασία φαίνεται ότι θα αποτελέσει ακόμα μια υποχρέωση που δυσκολεύει περαιτέρω την καθημερινή τους δραστηριότητα.

Σημειώνουμε πως το κόστος συμμόρφωσης των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων είναι πολλαπλάσιο εκείνου των μεγαλύτερων επιχειρήσεων. Επιπλέον και δυστυχώς η εν λόγω νέα υποχρέωση είναι ασαφής, ενώ και οι μέχρι σήμερα κατά περίπτωση διαδικασίες που υπάρχουν για τον προσδιορισμό των ΕΜΕ είναι σε μεγάλο βαθμό ακατανόητες-ασαφείς ακόμα και για εξειδικευμένα επί του αντικειμένου άτομα.

Θεωρούμε ότι η σχετική ρύθμιση θα πρέπει να αποσυρθεί και να υπάρξει ουσιαστική διαβούλευση επί του θέματος. Σε κάθε περίπτωση αντικείμενο ενδελεχούς διαβούλευσης θα πρέπει να αποτελέσει η σχετική εφαρμοστική και διευκρινιστική ΚΥΑ.

Άρθρο 47: Προδήλωση ιατρού εργασίας και τεχνικού ασφαλείας 

Και το άρθρο 47 προβλέπει μια επιπρόσθετη υποχρέωση για τις επιχειρήσεις που αυξάνει το κόστος συμμόρφωσης. Θεωρούμε ότι θα πρέπει να υπάρξει επαρκές μεταβατικό στάδιο ώστε η ψηφιακή ενσωμάτωση της εν λόγω υποχρέωσης να συντελεστεί με όρους απλοποίησης και σαφήνειας και παράλληλα να αποφευχθεί ο καταλογισμός των ιδιαίτερα υψηλών προστίμων που προβλέπονται και πλέον με τη συγκεκριμένη ρύθμιση μπορεί να επιβληθούν όχι για την ουσία της παράβασης αλλά για τη μη ολοκλήρωση μιας ψηφιακής διαδικασίας».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL