Σε μια επίδειξη αυταρχισμού και συμπλεγματικής συμπεριφοράς, η διοίκηση του ΟΦΥΠΕΚΑ (Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής) με το έτσι θέλω διατάσσει τις Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων περιοχών να καταργήσουν τα λογότυπά τους και να τα αντικαταστήσουν με το δικό του, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις επιτρέπει τη... συνύπαρξη εφόσον προηγείται το λογότυπό του. Όπως είναι γνωστό, ο ΟΦΥΠΕΚΑ, οργανισμός ιδιωτικού δικαίου δίπλα στο ΥΠΕΝ, δημιουργήθηκε με τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο Χατζηδάκη ο οποίος κατεδάφισε το εθνικό σύστημα διοίκησης-διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, αντί της ενίσχυσής του με τους 36 αποκεντρωμένους και συμμετοχικούς φορείς διαχείρισης. Τα Διοικητικά Συμβούλια καταργήθηκαν σταδιακά από τα τέλη του 2021 και οι 36 φορείς στριμώχτηκαν σε 24 Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών υπό τον ΟΦΥΠΕΚΑ, ο οποίος διοικεί από μακριά την Αθήνα.
Με φιρμάνι του ο οργανισμός ζητά από τις Μονάδες να εγκαταλείψουν τα λογότυπά τους που μετρούν σε κάποιες περιπτώσεις δεκαετίες ζωής, αποτελούν σήμα κατατεθέν για διάφορες περιοχές, θαλάσσιες και χερσαίες, καθώς αποτυπώνουν τον φυσικό πλούτο με τα κατά τόπους εμβληματικά είδη της πανίδας και χλωρίδας. Έτσι λοιπόν διατάσσει όλα τα οχήματα των Μονάδων να φέρουν μόνο το έγχρωμο λογότυπο του ΟΦΥΠΕΚΑ όπως και ο ιματισμός των εργαζομένων αλλά και όλες οι πινακίδες που δηλώνουν κατεύθυνση!
Ισοπεδωτική ομοιομορφία
Παράλληλα σε όλα τα κτήρια, εισόδους κεντρικών γραφείων, παραρτήματα, κέντρα πληροφόρησης θα υπάρχει το έγχρωμο λογότυπο του ΟΦΥΠΕΚΑ και από κάτω τα στοιχεία της Μονάδας. Και επειδή λεφτά υπάρχουν, σε περίπτωση που έχει δοθεί πρόσφατη παραγγελία, εάν αυτή δεν μπορεί να ακυρωθεί, θα πρέπει να γίνει νέα ώστε «να επιτευχθεί η απαιτούμενη ομοιομορφία στις Μονάδες του Φορέα πανελλαδικά». Με αυτά και με αυτά, η αλεπού του οργανισμού θα είναι το... επικρατέστερο και κυρίαρχο είδος ανά την επικράτεια, σε μια προσπάθεια της διοίκησής του να παρουσιάσει έργο. Ντόπιοι και επισκέπτες θα τη συναντούν παντού και όχι τα είδη που απεικονίζονται στα λογότυπα τα οποία λειτουργούν και έχουν καθιερωθεί ως τοπόσημα. Ενδεικτικά και όχι εξαντλητικά, ο κρητικός αίγαγρος, το κρι-κρι στο Εθνικό Πάρκο Σαμαριάς στην Κρήτη, που πρόσφατα γιορτάστηκαν τα 60 χρόνια από την ίδρυση του ομώνυμου Εθνικού Δρυμού, η θαλάσσια χελώνα Caretta-caretta του Εθνικού θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου, η μεσογειακή φώκια του Εθνικού Πάρκου Βόρειων Σποράδων, το έλατο μαζί με το ελάφι της Πάρνηθας ή ο πελεκάνος και το βουβάλι του Εθνικού Πάρκου Λίμνης Κερκίνης.
