Ο άνθρωπος που… ξεγέλασε τη Μενδώνη και όλη την κυβέρνηση, ο άνθρωπος των καταγγελιών, των δεκάδων μαρτυριών και του σκληρού ξεπλύματος είναι πλέον ένοχος για δύο βιασμούς, εκ των οποίων ο ένας ανηλίκου. Ο Δημήτρης Λιγνάδης έχασε - όσο καλός ηθοποιός κι αν είναι.
Πρόκειται για την πιο επιδραστική δίκη κατά συρροή βιασμού στη χώρα. Δεν είναι ο πρώτος κατά συρροή βιαστής, αλλά είναι η περίπτωση τέτοια, πέρα από την τεράστια δημοσιότητα, που με τα ειδικά της χαρακτηριστικά μας δίνει δεκάδες λευκές σελίδες να γεμίσουμε με αναλύσεις και αποτελέσματα. Η πολιτική συγκάλυψη, ο εκφοβισμός της έδρας από τον Κούγια, ο καλλιτεχνικός κόσμος και το ξέπλυμα, μα, κυρίως, δύο χαρακτηριστικά: ένας πολύ ισχυρός άνδρας καταδικάζεται για ένα από τα δύο σκάνδαλα βιασμών ανηλίκων που χρεώθηκαν αυτά τα τρία χρόνια στη Νέα Δημοκρατία, με πρώτο αυτό του Νίκου Γεωργιάδη.
Τώρα, όμως, μπορούμε να το λέμε: ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι βιαστής και μάλιστα ανηλίκων. Αθωώθηκε για τη μία κατηγορία, αφού ο κατήγορος δεν εμφανίστηκε στη δίκη -δεν άντεξε ίσως- και αθωώθηκε, επίσης, λόγω αμφιβολιών για τον βιασμό του Αλί. Στην περίπτωση του Αλί ο συνήγορος υπεράσπισης, δηλαδή ο Αλέξης Κούγιας, προσπάθησε να παρουσιάσει το θύμα ως σεξεργάτη. Το ανήλικο θύμα.
Πέντε μήνες ξεπλύματος, αδιανόητων επιθέσεων του Κούγια στα θύματα, στους δημοσιογράφους, τους αλληλέγγυους και στην έδρα, πέντε μήνες σπέκουλας και ωμής αηδίας τελικά απέτυχαν να δικαιώσουν τον βιαστή Δημήτρη Λιγνάδη.
Αν πρόκειται για κάτι, πρόκειται σίγουρα για κύκνειο άσμα. Κάθε καλλιτέχνης -ειδικά αν θεωρεί εαυτόν τον μεγαλύτερο της εποχής του- νοιάζεται για την υστεροφημία του. Τώρα ο Λιγνάδης θα μείνει στην Ιστορία ως διαπλεκόμενος βιαστής ανηλίκων και όλοι οι υπόλοιποι ως ηθικοί αυτουργοί στη συγκάλυψη όχι του σκανδάλου, γιατί σκάνδαλο δεν είναι, αλλά του εγκλήματος. Γιατί έγκλημα είναι.
Οσο για τον καλλιτεχνικό χώρο; Ας ελπίσουμε να ξεφύγει από τους Λιγνάδηδες που τον καταδιώκουν.
