Εκ νέου ψευδόμενος πιάστηκε ο υπουργός Μεταφορών Κ. Καραμανλής σε σχέση με τη νέα σύμβαση με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ για τις άγονες γραμμές, καθώς από το βήμα αυτή τη φορά της Βουλής παρουσίασε τα νέα «επιτεύγματα» που φέρνει η σύμβαση, τα οποία όμως προϋπήρχαν ήδη στη σύμβαση του 2016…
Με κεντρικό σύνθημα «διορθώσαμε τα κακώς κείμενα της ιδιωτικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ» ενώπιον της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής (όπου έχει έρθει προς έγκριση η σύμβαση), ο υπουργός Μεταφορών επανέλαβε το παραμύθι των επιτευγμάτων της νέας σύμβασης, η οποία προικίζει για πρωτοφανή περίοδο 15 ετών την ιταλική εταιρεία με το ποσό μαμούθ των 750 εκατ. ευρώ (50 κάθε χρόνο).
Προκειμένου να δικαιολογήσει την αποικιοκρατικού χαρακτήρα σύμβαση, επικαλέστηκε τις νέες διατάξεις που αυτή φέρνει, όπως ότι «για πρώτη φορά προβλέπονται ρήτρες και κυρώσεις» όταν η ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν εκτελεί δρομολόγια, και ότι «το μεγαλύτερο μέρος της ετήσιας αποζημίωσης θα επιστρέφεται στο Ελληνικό Δημόσιο» διότι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πληρώνει τέλη χρήσης υποδομής στον κρατικό ΟΣΕ.
Με μια απλή ανάγνωση ωστόσο της σύμβασης του 2016, την οποία έχει στην κατοχή της η ΑΥΓΗ και είχε παρουσιάσει στα μέσα Απριλίου, φανερώνεται η γύμνια των επιχειρημάτων του Κ. Καραμανλή. Στο άρθρο 18 για τις «Ποινές» της σύμβασης του 2016 στο υποάρθρο 18.2 με τίτλο «Μη εκτέλεση υπηρεσιών» αναφέρεται αυτολεξεί: «Για κάθε περίπτωση μη εκτέλεσης ή ακύρωσης προγραμματισμένου μεμονωμένου δρομολογίου για την εξυπηρέτηση Υπηρεσίας, παρακρατείται από την καταβολή της επόμενης δόσης του Παρόχου το ποσό της αποζημίωσης που αναλογεί στο δρομολόγιο που δεν έχει εκτελεστεί».
Στο ίδιο επίσης πλαίσιο, η αξιολόγηση της εταιρείας για τον αν έχει εκτελέσει τα δρομολόγια θα γίνεται πλέον κάθε εξάμηνο, ενώ η σύμβαση του 2016 προέβλεπε κάθε τρίμηνο.
Εύκολα αποδομείται και το ψέμα για το επίτευγμα της επιστροφής χρημάτων προς το Δημόσιο, καθώς κι αυτό περιγραφόταν ρητώς στη σύμβαση του 2016. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 11 των «Αποδεκτών δαπανών» προβλέπονταν ρητώς οι πάγιες και μεταβλητές δαπάνες στις οποίες υποχρεούταν η εταιρεία να ξοδέψει τα χρήματα του Δημοσίου. Μεταξύ αυτών, ήταν τα «Τέλη χρήσης υποδομής» (στον ΟΣΕ) και η «Μίσθωση του τροχαίου υλικού» (από τη ΓΑΙΑΟΣΕ).
Επιπλέον, η διάρκεια της προηγούμενης σύμβασης ήταν 5 έτη, ενώ η σημερινή προβλέπει επιδότηση στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ για 10 συν 5 χρόνια, καθιστώντας σχεδόν ισόβια την εταιρεία στην εκτέλεση των δρομολογίων και στερώντας από το Δημόσιο την ευκαιρία να διαπραγματεύεται εκ νέου κάθε φόρα τη σύναψη αυτής με περισσότερα οφέλη προς τα κρατικά ταμεία.
