Περπατώντας στην πόλη ανάμεσα στο Πεδίον του Άρεως και την Κυψέλη, συναντάμε τις εγκαταστάσεις του Πανελλήνιου Γυμναστικού Συλλόγου. Είναι ένας από τους παλαιότερους αθλητικούς συλλόγους της Ελλάδας, που ιδρύθηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 1891. Στα 131 χρόνια της ιστορίας του, σπουδαίοι αθλητές έχουν διαπρέψει φορώντας τη φανέλα του σε πανελλήνιο επίπεδο, αλλά και στο εξωτερικό με τις εθνικές ομάδες.
Στο ιδρυτικό καταστατικό του αναφέρεται ο σκοπός της ίδρυσής του και συγκεκριμένα «...η εις πάσας τας κοινωνικάς τάξεις διάδοσις της Γυμναστικής και η βελτίωσίς των κατ’ αυτήν. Ο σκοπός ούτος επιδιώκεται διά της ιδρύσεως των Αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων, της συστάσεως γυμναστηρίων και της εκδόσεως συγγραμμάτων γυμναστικών».
Πρώτος πρόεδρός του ήταν ο Ιωάννης Φωκιανός, από τους πρωτοπόρους της ανάπτυξης του αθλητισμού. Εξ αρχής λοιπόν, από το καταστατικό του, ο Σύλλογος είχε ως στόχο την αναβίωση των Αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων, γι’ αυτό η ίδρυσή του προσέλκυσε το ενδιαφέρον τού φιλέλληνα Γάλλου Βαρώνου Pierre de Coubertin, ο οποίος ήδη εργαζόταν για την αναβίωσή τους.
Η πρώτη διοίκηση και τα μέλη του Πανελληνίου αποτέλεσαν τους συνεργάτες του de Coubertin στην Ελλάδα, στην προσπάθεια διοργάνωσης της πρώτης σύγχρονης Ολυμπιάδας το 1896 . Ο Πανελλήνιος προσκλήθηκε στο Συνέδριο της Σορβόννης στο Παρίσι το 1894 με θέμα την αναβίωση και διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Στο Συνέδριο αυτό ιδρύθηκε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) και ο Πανελλήνιος εκπροσωπήθηκε από τον επιφανή λογοτέχνη Δημήτριο Βικέλα, ήδη εγκατεστημένο στο Παρίσι. Η έντονη παρουσία του και η αποφασιστική συμβολή του στην ανασύσταση του θεσμού των Ολυμπιακών Αγώνων και στη διεξαγωγή της πρώτης σύγχρονης Ολυμπιάδας στην Αθήνα οδήγησαν στην εκλογή του ως πρώτου προέδρου της ΔΟΕ.
Με πρωτοβουλία του Συλλόγου πραγματοποιήθηκε το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΕΓΑΣ (1897), ενώ διοργάνωσε τους πρώτους Πανελλήνιους Αγώνες Στίβου (1905), τους πρώτους σχολικούς αγώνες και τους πρώτους εφηβικούς και παιδικούς αγώνες.
Στα πρόσφατα χρόνια, ανάμεσα στη διοίκηση του Πανελληνίου και σε κατοίκους της περιοχής υπήρξαν αντιπαραθέσεις σχετικές με τους χώρους που παραχωρήθηκαν, επί προεδρίας Κυριακού, από την Πολιτεία στον Σύλλογο, προκειμένου αυτός να επεκτείνει τις δραστηριότητές του.
Λαμβάνοντας υπόψιν τη μεγάλη ανάγκη της Αθήνας για ελεύθερους χώρους, αλλά και την ανάγκη χώρων άθλησης για τη νεολαία, οι δύσκολες αυτές αντιπαραθέσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται με την ανάλογη ευαισθησία, χωρίς μεροληπτικές λογικές.
