Ακόμα και αν αποδεχθεί κανείς κανείς το αφήγημα Στυλιανίδη ότι δεν τηρούνται πρακτικά, ακόμα και αν πιστέψει ότι κανείς δεν πάτησε το rec την ώρα μιας τέτοιας τηλεδιάσκεψη, ώστε να εκφραστούν όλοι ελεύθερα (κάπως έτσι το περιέγραψε ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Προστασίας του Πολίτη), κανείς δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι μια τέτοια σύσκεψη δεν καταλήγει σε ένα πρακτικό όπου καταγράφονται οι δράσεις και ενέργειες, που συμφωνήθηκε να γίνουν, με τις αντίστοιχες χρεώσεις (με σαφή χρονοδιαγράμματα και αρμόδιους υλοποίησης κάθε έργου). Αν δεν έχει γίνει ούτε αυτό, αν δεν υπάρχει αυτό το πρακτικό (που θα μπορούσε να είναι ένα απλό excel), τότε τα πράγματα είναι τόσο πολύ χειρότερα απ’ όσο μπορεί να φοβηθεί οποιοσδήποτε πολίτης, ώστε ακόμα και οι νεοδημοκράτες να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει καμία ελπίς με αυτή την κυβέρνηση.
Επιπλέον δε, αναρωτιέται κανείς, αν δεν υπάρχει ένα τέτοιο πρακτικό δράσεων και ενεργειών, πώς γνωρίζει ο Μητσοτάκης ποιος κορόιδεψε τον υπουργό του και δεν υπήρχε αλάτι και μηχανήματα (διότι αυτό μας περιέγραψε ο πρωθυπουργός επιχειρώντας να απαντήσει στον Τσίπρα, παράλληλα με την τυμβωρυχία);
