Το περασμένο Σάββατο (28.2) προχώρησε σε μiα τοποθέτηση που συζητήθηκε πολύ. Έγραψε: «Σήκωσα τη σορό του Μπακογιάννη στους ώμους. Πόνεσα. Αλλά συνεργός σε φόνο, κ. Μητσοτάκη, δεν θα γίνω. Έστω τώρα, κάντε κάτι!». Και μετά ακολούθησε μια εξέλιξη που δεν τη φανταζόταν ποτέ. Η απήχηση της ανάρτησής του ξεπέρασε κατά πολύ τα όρια του προσωπικού του προφίλ στα social media. Έφτασε στους υπολογιστές και στις οθόνες όλων. Ακόμη κι από σάιτ τα οποία στηρίζουν αδιαλείπτως την κυβέρνηση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Υπόθεση Κουφοντίνα / «Εξαφάνισαν» την είδηση με τις άβολες δηλώσεις του Σπύρου Δημητριάδη
«Δεν ξέρω από ΜΜΕ, ποτέ δεν μ' ενδιέφερε η δημοσιότητα. Έχω κάνει εκατοντάδες αναρτήσεις, ποτέ δεν ασχολήθηκε κανείς μαζί μου», λέει στην ΑΥΓΗ ο συνταξιούχος δικηγόρος Σπύρος Δημητριάδης που βρέθηκε τις τελευταίες ημέρες στο επίκεντρο. Οι δηλώσεις του προκάλεσαν «θόρυβο», αφενός γιατί είναι πατέρας του Γρηγόρη Δημητριάδη, στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού. Αφετέρου, γιατί υπήρξε σύζυγος της Κατερίνας Μητσοτάκη, αδερφής του πρωθυπουργού, και διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις με τον ίδιο τον Π. Μπακογιάννη.
Το Μαξίμου ενοχλήθηκε πολύ. «Εξοργίστηκαν μαζί μου. Υπάρχει η νοοτροπία ότι, μιας κι ήσουν εδώ κάποτε, θα πρέπει να είσαι σε όλη σου τη ζωή. Δεν μπορείς ν’ αυτονομηθείς. Εγώ δεν θεωρώ ότι έχω υποχρέωση ν’ ακολουθώ τέτοιες καταστάσεις», σημειώνει.
Μετά τη μεγάλη της διάδοση, η δήλωσή του άρχισε σταδιακά να εξαφανίζεται. «Στο in.gr, σε μια ώρα. Στο Βήμα, την άλλη μέρα. Στο Ποντίκι, τη δεύτερη ή την τρίτη». Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό το είδος λογοκρισίας κρύβει από πίσω μια εντολή. «Όπως συνέβη και με τον Λιγνάδη. Όπως συνέβη και με την Ικαρία».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Facebook / Η λογοκρισία και η ελευθερία της έκφρασης
Πιστεύει ότι «δεν επιτρέπεται να λογοκρίνεις και να κατεβάζεις μια δήλωση. Ας τη δει ο καθένας και ας κρίνει. Έχω βαρεθεί να εξηγώ με δεκάδες αναρτήσεις ότι αυτό που στηρίζουμε δεν είναι ο Κουφοντίνας και οι πράξεις του. Αλλά τον νόμο. Η κυβέρνηση όμως λέει ότι όποιος πιστεύει πως είναι δίκαιο το αίτημα του Κουφοντίνα είναι ομοϊδεάτης και τρομοκράτης. Προς Θεού! Μακριά από εμάς! Αλλά ο νόμος πρέπει να εφαρμόζεται και να εφαρμόζεται για όλους».
Αυτή η αντιμετώπιση προδίδει, σύμφωνα με τον ίδιο, ανασφάλεια. «Δεν θεωρώ ότι πατάνε τόσο γερά στα πόδια τους. Ειδικά από τη στιγμή που έχουν τοποθετηθεί για το θέμα τόσο πολλοί αξιόπιστοι φορείς, αλλά και κόσμος. Έχουν, φαίνεται, ένα σχέδιο να συσπειρώσουν το ακροδεξιό τους ακροατήριο».
Τον ρωτάμε αν υπήρχε αυτή η κουλτούρα στα χρόνια του Μπακογιάννη. «Από τον ίδιο, σίγουρα όχι. Ήταν δημοκράτης, δίκαιος κι ελεύθερος άνθρωπος. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να λογοκρίνει κάποιον. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να διαχειριζόταν με αυτό τον τρόπο τις τύχες ενός απεργού πείνας. Τα πράγματα σίγουρα θα ήταν καλύτερα αν ζούσε».
