Η πανδημία της Covid-19 αποκάλυψε και ενίσχυσε περαιτέρω την οικονομική βία κατά των γυναικών, που ήδη προϋπήρχε. Το χάσμα στις αμοιβές μεταξύ των φύλων που υπάρχει για την ίδια εργασία και την ίδια αξία αντιπροσωπεύει μόνο την κορυφή του παγόβουνου του όρου «χάσμα μεταξύ των φύλων».
Η οικονομική βία είναι αποτέλεσμα διαρθρωτικών ανισοτήτων που επηρεάζουν τις γυναίκες, δημιουργώντας τους δυσκολίες πρόσβασης στην αγορά εργασίας, μισθολογικό χάσμα, μεγαλύτερη επισφάλεια στις θέσεις εργασίας που κατέχουν οι γυναίκες, μεγαλύτερο ποσοστό σε προσωρινές, ορισμένου χρόνου και ευέλικτου ωραρίου θέσεις εργασίας σε σχέση με τους άνδρες, χάσμα μεταξύ των φύλων στις συντάξεις, μικρότερο ποσοστό πρόσβασης στις διευθυντικές θέσεις, με στερεότυπα και σεξισμό στην εργασία και στην προσωπική ζωή.
* Η ευρεία υιοθέτηση της τηλεργασίας έχει ήδη οδηγήσει σε πολλές αλλαγές στη ζωή των γυναικών: έλλειψη διαχωρισμού μεταξύ εργασίας και ελεύθερου χρόνου, διπλή και τριπλή εργάσιμη ημέρα για να συνδυάσουν την «αόρατη» φροντίδα και την εκπαίδευση των παιδιών τους όταν κλείνουν τα σχολεία με τη φροντίδα και των ηλικιωμένων, ενώ εμφανίζονται και νέα φαινόμενα διαδικτυακής βίας.
* Η πανδημία έχει επιδεινώσει τις ακραίες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες μετανάστριες και πρόσφυγες καθώς εξακολουθούν να παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αόρατες: δυσκολία προστασίας τους, έλλειψη κοινωνικής πρόνοιας και μισθολογικής προστασίας, έλλειψη πρόσβασης σε κοινωνικές υπηρεσίες κ.λπ. Αυτή η κατάσταση τις καθιστά ακόμη πιο ευάλωτες στην πορνεία και την εμπορία.
Σε σχέση με τις εργασίες φροντίδας:
* Στην προσωπική σφαίρα, το γεγονός ότι τα οικιακά καθήκοντα και η φροντίδα δεν κατανέμονται εξίσου διατηρεί ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών.
* Στη δημόσια σφαίρα και ανάλογα με τη χώρα, η εργασία φροντίδας αυξάνει ή περιορίζει την οικονομική δύναμη των γυναικών. Στις εργασίες φροντίδας, όπου απασχολούνται κυρίως γυναίκες, η μέση αμοιβή των γυναικών είναι 33% χαμηλότερη. Επιπλέον, αυτό το χάσμα διευρύνεται κατά την επιστροφή από την άδεια μητρότητας.
* Σε πολλές χώρες η εργασία φροντίδας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το εργατικό δυναμικό των μεταναστριών.
Οι γυναίκες του Ευρωπαϊκού Φόρουμ διεκδικούμε:
* Μείωση του μισθολογικού χάσματος μεταξύ ανδρών και γυναικών. Προώθηση καλύτερων συνθηκών εργασίας και καλύτερων θέσεων εργασίας.
* Καθιέρωση ελάχιστου μισθού.
* Πολιτικές για την αύξηση της γυναικείας απασχόλησης.
* Βελτίωση των δημοσίων υπηρεσιών μας μέσω της αύξησης των αποδοχών των εργαζομένων και της δημιουργίας θέσεων εργασίας.
* Ρύθμιση της τηλεργασίας με:
- Διασφάλιση των αμοιβών, της κοινωνικής ασφάλισης και των ωραρίων εργασίας με σεβασμό στις συλλογικές συμβάσεις
- Κατοχύρωση του δικαιώματος αποσύνδεσης, το οποίο είναι απαραίτητο για την προώθηση της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και επαγγελματικής ζωής.
* Ευρωπαϊκούς και εθνικούς προϋπολογισμούς για την ισότητα των φύλων.
* Δεσμευτικές συμφωνίες ανάπτυξης και συνεργασίας που θα περιέχουν κεφάλαια για τα δικαιώματα των γυναικών για την προστασία τους.
* Καταπολέμηση των στερεοτύπων φύλου στον χώρο εργασίας και στον επαγγελματικό διαχωρισμό.
* Ενθάρρυνση των γυναικών να συμμετέχουν σε όλες τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων.
Συμμετέχουσες: Alyssa Abrahare (Ευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταναστριών), Elena Blasco (γραμματέας Ισότητας της Ομοσπονδίας Comisiones Obreras, Ισπανία), Laeticia Thissen (σύμβουλος πολιτικής για την Ισότητα των Φύλων στο Ίδρυμα Ευρωπαϊκών Προοδευτικών Σπουδών), Μαρία Γραμματικού Grammatikou (καθηγήτρια - συνδικαλίστρια, ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ.), Marina Monaco (Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων), Jeanne Ponte (Génération.s).
