Είναι να απορεί κανείς με την αβάσταχτη ελαφρότητα με την οποία η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας καταφεύγει στην περίφημη τελολογική ερμηνεία του συντάγματος για να διαπιστώσει ότι «μία σύγχρονη και επίκαιρη ανάγνωση του άρθρου 16 του συντάγματος, υπό το φως του ενωσιακού δικαίου, επιτρέπει τη λειτουργία παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων με την εγγύηση και την εποπτεία του κράτους».
Το υπουργείο Παιδείας, και κατ’ επέκταση η κυβέρνηση Μητσοτάκη, επικαλείται τις γνωμοδοτήσεις έγκριτων καθηγητών Συνταγματικού Δικαίου για να υπερασπιστεί την επιλογή της για λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα μας μέσω της παραβίασης του άρθρου 16. Συγχρόνως όμως κλείνει τα μάτια και τα αυτιά της σε οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση του θέματος από άλλους εξίσου έγκριτους συνταγματολόγους που ομιλούν για παράκαμψη του επίμαχου άρθρου. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που οι ίδιοι οι συνταγματολόγοι εμφανίζονται διχασμένοι σε ό,τι αφορά την ερμηνεία του συντάγματος και τη συσχέτισή του με το ενωσιακό δίκαιο;
'Ηδη, προτού καν συζητηθεί στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής το νομοσχέδιο για ό,τι η κυβέρνηση βαφτίζει «μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια», θεωρείται βέβαιο ότι η σχετική νομοθετική ρύθμιση κινδυνεύει να καταπέσει στο ΣτΕ, το οποίο θα κρίνει επί της συνταγματικότητάς της.
Για λόγους τους οποίους η ίδια γνωρίζει καλά και οι υπόλοιποι αντιλαμβάνονται, η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη επιτρέπει ακόμη και την παραβίασή ή αχρήστευση του σαφέστατου άρθρου 16 για να λειτουργήσουν στη χώρα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Η επόμενη Βουλή που είναι αναθεωρητική θα μπορούσε να είναι το βήμα για την κυβέρνηση ώστε να προχωρήσει, εάν το επιθυμεί, στην τροποποίηση του άρθρου που προστατεύει τη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση και στην παράγραφο 5 (αποκλειστικά από Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου) και στην παράγραφο 6 (οι καθηγητές είναι όλοι δημόσιοι λειτουργοί) και στην παράγραφο 8 (απαγορεύεται η σύσταση από ιδιώτες). Δεν θέλει όμως να περιμένει. Λειτουργεί αντισυνταγματικά, επιβεβαιώνοντας το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που βρίσκει πολλές μαύρες τρύπες στην τήρηση των αρχών ενός Κράτους Δικαίου. Αυτό που ο κ. Μητσοτάκης αποκαλεί ακόμη και σε διεθνή φόρα ως ανοησίες κάποιων λαϊκιστών.
