Στην Αριστερά δεν υπάρχουν ιδιοκτήτες. Στη δημοκρατική λειτουργία ενός οργανισμού, ιδίως ενός κόμματος, η επιβολή γραμμής, στρατηγικής, επικοινωνιακής τακτικής με όρους εξωτερικούς δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνεται ανεκτή. Αυτόκλητοι τιμωροί και σωτήρες δεν αφορούν την Αριστερά και την ευρύτερη προοδευτική παράταξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. πραγματοποίησε πέρυσι ένα μαζικό και πλουραλιστικό συνέδριο, ψηφίζοντας στην ύψιστη δημοκρατική διαδικασία θέσεις, καταστατικό, ενώ το πρόγραμμα του κόμματος έχει παρουσιαστεί εκτενώς και αναλυτικά από τον ίδιο τον πρόεδρο και τα αρμόδια στελέχη.
Το καθεστώς Μητσοτάκη έχει επιβάλει μονοφωνία, ελέγχοντας ασφυκτικά τα μέσα και την ίδια την πληροφορία. Συγκάλυψη των σκανδάλων και της εκτεταμένης διαπλοκής που επωάζεται στο εσωτερικό του συστήματος Μαξίμου. Έχει διαμορφώσει ένα κύκλωμα εκβιασμών, πολιτικής και θεσμικής ανωμαλίας με τη φάμπρικα παρακολουθήσεων. Διαστρεβλώνει και παραποιεί την αλήθεια και τις θέσεις της αντιπολίτευσης, ιδίως της αξιωματικής. Στήνει Ειδικά Δικαστήρια με πολιτική σκοπιμότητα ρεβανσισμού και εκδίκησης. Για την ανατροπή αυτής της ζοφερής κατάστασης και την εκλογική νίκη που θα επιφέρει την προοδευτική αλλαγή επιβάλλεται όλα τα σφυριά να χτυπάνε στο ίδιο καρφί. Με ομοψυχία, πολιτική εμπιστοσύνη, συλλογικότητα και ενότητα.
Τα όπλα σε τούτη τη μάχη, ως εκ τούτου, πρέπει να είναι τα συλλογικά αποφασισμένα. Η σύγκρουση με το παρακράτος δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς συντονισμό, με αμφισβήτηση του κοινού σκοπού και προγράμματος. Τελεσίγραφα, εκβιασμοί και υπέρβαση του «εμείς» προς όφελος του εκάστοτε «εγώ» οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο αντίθετο αποτέλεσμα, ρίχνουν νερό στον μύλο του καθεστώτος Μητσοτάκη, ποτίζουν με τοξικότητα τον κοινό πολιτικό αγώνα για την απαλλαγή από αυτό. Και κανείς δεν εξαιρείται. Σε κάθε περίπτωση, τα ταχύτατα αντανακλαστικά της Δικαιοσύνης για μια ανάρτηση στα social media εκ των πραγμάτων μπαίνουν στο ζύγι με την αδιαφορία της Δικαιοσύνης μπροστά στο σκάνδαλο των υποκλοπών ή της διασπάθισης δημοσίου χρήματος. Ταυτόχρονα, μόνο υποκρισία και πρόκληση θεωρείται να κουνάει το δάχτυλο το κόμμα του μίσους, της τοξικότητας, των fake news, της εμφυλιοπολεμικής ρητορικής και της στρατηγικής του θεσμικού περιορισμού της Αριστεράς.
