Πριν από μερικές μέρες, ο Κώστας Βαξεβάνης υπέδειξε ως πηγή των δημοσιευμάτων για τα οποία διώκεται τον Νίκο Μανιαδάκη, πρώην προστατευόμενο μάρτυρα της υπόθεσης Novartis. Aπό προχθές, ο Μανιαδάκης φέρεται να έχει φύγει στο εξωτερικό. Ο κατάλογος των μεθοδεύσεων που συνοδεύει την άθλια δίωξη των τριών εισαγγελέων Διαφθοράς και των δύο δημοσιογράφων που σκάλισαν το σκάνδαλο δεν έχει τέλος.
Αναρωτιέται κανείς ποιες αόρατες δυνάμεις και πόση θεσμική παχυδερμία κάνουν την κυβέρνηση να βουλιάζει όλο και περισσότερο σε αυτόν τον βούρκο. Σε μια επιχείρηση κραυγαλέας παρέμβασης στη Δικαιοσύνη και παραβίασης των ελευθεριών του Τύπου, αδιανόητη για ευνομούμενη ευρωπαϊκή χώρα.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ξεφωνίζεται ήδη στο εξωτερικό γι' αυτή την υπόθεση και έχει αναγκαστεί να διαγράψει και έναν ευρωβουλευτή της. Και ακόμα δεν τα έχει δει όλα. Αλλά προφανώς προέχει να τελειώσει η δουλειά.
Σαν να μην έφτανε αυτό, στις κυβερνητικές επιδόσεις στον τομέα της δυσωδίας έρχεται να προστεθεί και η αποκαλυφθείσα παρακολούθηση του δημοσιογράφου Θ. Κουκάκη από την ΕΥΠ. Η ΕΥΠ θεώρησε προφανώς θέμα εθνικής ασφάλειας το γεγονός ότι ο δημοσιογράφος ερευνούσε τραπεζικά σκάνδαλα, πιθανώς με πολιτικές άκρες.
Σαν να μαζεύονται πάρα πολλά και η κυβέρνηση θα πρέπει να ανησυχεί. Γιατί η αναγκαστική σιωπή που έχει επιβάλει στα ΜΜΕ γύρω από αυτά τα θέματα μπορεί να διασπείρει την απάθεια, αλλά τους διεθνείς θεσμούς δεν τους ξεγελά. Και οι συνέπειες μπορεί να είναι ντροπιαστικές. Πολύ.
