Ετσι που λέτε λοιπόν. Η κυβέρνηση ετοίμασε ένα ωραίο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που θεσπίζει το επικουρικό των «ατομικών κουμπαράδων» και θα κοστίσει στον δημόσιο προϋπολογισμό 54 δισ. σε βάθος εικοσαετίας.
Και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί είπαν: «Α, πάρα πολύ ωραίο. Φέρτε μας τώρα και τα μέτρα 54 δισ. που θα πάρετε για να το χρηματοδοτήσετε και πηγαίνετε με το καλό να το ψηφίσετε». Οπότε η κυβέρνησή μας είπε να το πάει για τον Σεπτέμβριο και βλέπουμε, γιατί σε τέτοιες εποχές που ζούμε εκτίθεσαι να συζητάς στη Βουλή για μέτρα 54 δισ. στα καλά καθούμενα.
Για να καταλαβαίνουμε τα πράγματα.
Οι προηγούμενοι, γνωστοί ανεύθυνοι μαδούροι έκλεισαν τα Μνημόνια, πήραν συμφωνία για το χρέος, παρέδωσαν 37 δισ. «μαξιλάρι» και ασφαλιστικό σύστημα βιώσιμο μέχρι το 2070.
Και έπειτα ήρθαν οι τωρινοί, οι άριστοι και πάνε να μας φορτώσουν με 54 δισ. μέτρα μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν τις ασφαλιστικές εταιρείες και να κάνουν μπίζνες με τις εισφορές των επικουρικών. Και παραλλήλως, εν μέσω πανδημίας, ετοιμάζονται να κλείσουν και νοσοκομεία.
Συμπερασματικά:
Λεφτόδεντρα υπάρχουν, αλλά δεν είναι για τον κόσμο.
Ορίστε ακόμα ένα παράδειγμα: η Ε.Ε. ζήτησε προχθές διευκρινίσεις για το ελληνικό πρόγραμμα ανάκαμψης γιατί της χτύπησε κάπως ότι τα 13 δισ. δάνεια που μας δίνουν καταλήγουν σε μεγαλοεπιχειρηματίες, που έχουν πρόσβαση σε δανεισμό έτσι κι αλλιώς, και όχι σε μικρομεσαίους.
Καταλάβατε τώρα με ποιους έχουμε να κάνουμε;
