Χρησιμοποιώντας την πανδημία ως ευκαιρία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη μεθοδεύει σήμερα μια καθολική επίθεση σε ό,τι είχε απομείνει από τα δικαιώματα του εργαζόμενου.
Πράγματα που μέχρι σήμερα δίσταζαν να ακουμπήσουν, όπως το οκτάωρο και οι συλλογικές συμβάσεις, καταργούνται και τυπικά μετά από συνεννόηση της κυβέρνησης με τους εργοδότες.
Η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της ισχυρίζονται πως τίποτα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει: το οκτάωρο έχει ήδη καταργηθεί στην πράξη, αφού κανένας δεν θα πάει κόντρα στον εργοδότη του. Πέρα από το πόσο ανήθικο και κυνικό είναι να νομιμοποιείται μ’ αυτόν τον τρόπο μια συστηματική παρανομία, το επιχείρημα αυτό κρύβει και την πραγματικότητα.
Και η πραγματικότητα είναι ότι αυτό που θα συμβεί όταν καταργηθεί και διά νόμου το οκτάωρο δεν έχει προηγούμενο στην αγορά εργασίας. Διότι εδώ δεν θα έχουμε πλέον την αυθαιρεσία κάποιων εργοδοτών. Θα έχουμε δεκάωρη απλήρωτη δουλειά, κανονικά και με τον νόμο, για χιλιάδες εργαζόμενους σε σούπερ μάρκετ, τράπεζες, ταχυμεταφορές, καταστήματα κινητής τηλεφωνίας, εμπορικές αλυσίδες και λιανεμπόριο.
Χρέος των εργαζόμενων είναι να βάλουν φρένο σ’ αυτά τα σχέδια. Και έχουν τη δύναμη να τα καταφέρουν.
Πώς μπορούμε να τους σταματήσουμε: με ενημέρωση του κόσμου της εργασίας, με κατανόηση των όσων συμβαίνουν και πρόκειται να συμβούν, με ενότητα, με δυνατή φωνή, με αποφασιστικότητα και φαντασία. Με φασαρία στα κοινωνικά δίκτυα και στον δημόσιο χώρο.
Με συστηματική αποδόμηση των νερόβραστων κυβερνητικών αφηγημάτων με τα οποία προσπαθούν να αποκοιμίσουν τον κόσμο - αλλά και αυτών που τα εκφωνούν. 2.500.000 εργαζόμενοι έχουν μεγαλύτερη δύναμη από μια κυβέρνηση που δουλεύει στα κρυφά, σαν τον κλέφτη, γιατί δεν μπορεί να υποστηρίξει αυτά που σκοπεύει να κάνει.
Πάμε να τους σταματήσουμε λοιπόν. Στο χέρι μας είναι.
