Βρίσκεται ο Ντόναλντ Τραμπ στο απόγειο της πολιτικής δύναμής του; Ζει το αποκορύφωμα της πολιτικής - προσωπικής- αίγλης του επιδεικνύοντας την ικανότητά του να μπλέκεται σ’ έναν παρακινδυνευμένο πόλεμο -με το Ιράν- να κηρύσσει το τέλος του μετά από λίγες μέρες, κι έπειτα να γίνεται ο ειρηνοποιός που επιζητεί ο κόσμος; Μπορεί να παίζει σε διάφορα ταμπλό, προσφέροντας δελεαστικά πολιτικο-διπλωματικά ντιλ στο Ιράν, στη Χαμάς, στους Χούθι της Υεμένης, και εμπορικά στους Καναδούς ή τους Ευρωπαίους αφού προηγουμένως τους έχει «λαχταρήσει», τους πρώτους με βόμβες, τους δεύτερους με τις απειλές του για δασμούς στα πάντα; Με λίγα λόγια, ζει ο μεγιστάνας τις μεγάλες του στιγμές στο μέχρι τώρα πολιτικό βίο του παίζοντας στα δάχτυλα άσπονδους φίλους και θανάσιμους αντιπάλους;
Φαίνεται πως ναι… Το «υπέρλαμπρο άστρο» Τραμπ διανύει τη περίοδο της μέγιστης φωτεινότητάς του. Η υπερψήφιση και από τη Βουλή των Αντιπροσώπων του «μεγάλου, όμορφου νομοσχεδίου» του, χθες, αντιπροσωπεύει αντικειμενικά μια σημαντική πολιτική νίκη για τον μεγιστάνα πρόεδρο, ίσως και θρίαμβο.
Είναι ένα «μεγάλο ΟΚ» στη σαρωτική ατζέντα του για την εσωτερική πολιτική, από τα σκληρά αντιμεταναστευτικά μέτρα, το βαθύ «ψαλίδι» στη χρηματοδότηση του Medicaid - του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης για τους άπορους και τη κατώτερη τάξη- ως την περικοπή της φορολόγησης υπέρ της καθαρής ενέργειας και την φοροαπαλλαγή των αμοιβών από υπερωρίες και φιλοδωρήματα.
Απόλυτη κυριαρχία
Περισσότερο όμως και από την ίδια την υπερψήφιση του νόμου, η καθολική επιτυχία της πειθούς του Τραμπ έναντι πιθανών «αντιρρησιών» έρχεται να επιβεβαιώσει την σχεδόν απόλυτη κυριαρχία του στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων και την αδιαμφισβήτητη, προσωποπαγή ισχύ του. Ύστερα από σχεδόν 20 συνεχόμενες ώρες τηλεφωνημάτων προς τους Ρεπουμπλικάνους βουλευτές, χρησιμοποιώντας τόσο απειλές όσο και διαβεβαιώσεις για να τους πείσει να υποστηρίξουν το σαρωτικό νομοσχέδιο, ο Τραμπ δεν άφησε σε κανέναν περιθώριο δισταγμών ή αντιρρήσεων. Μόλις δύο τόλμησαν να τον «αγνοήσουν» και να μην ψηφίσουν το «μεγάλο, όμορφο νομοσχέδιο».
Η ανάμειξη του προέδρου ήταν καθοριστική αντιλαμβανόμενος πολύ καλά το διακύβευμα και την πρόκληση που θα έθετε γι’ αυτόν τυχόν καταψήφιση του νόμου. Καλώντας συνεχώς μέσα στη νύχτα τους Ρεπουμπλικάνους βουλευτές και ανεβάζοντας στο Truth Social αναρτήσεις του τύπου «Τι περιμένουν οι Ρεπουμπλικάνοι;;; Τι προσπαθείτε να αποδείξετε;;; Το MAGA ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΑΣ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΨΗΦΟΥΣ!!!», ο Τραμπ έπαιξε τα πολιτικά «ρέστα» του. Ανώτερος αξιωματούχος του Λευκού Οίκου τον αποκάλεσε «την πανταχού παρούσα δύναμη» πίσω την υπερψήφιση του νομοσχεδίου.
Ελεύθερος...
Χωρίς να περιορίζεται πλέον από τους «σκεπτικιστές» του κόμματος του, ο Τραμπ έχει πλήρως ελεύθερο πεδίο για να εφαρμόσει την ατζέντα του με τρόπους που ακόμη και ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι παραδέχονται ότι θα τους κοστίσουν στις ενδιάμεσες εκλογές του επόμενου έτους. Όμως, τόσο οι υποστηρικτές όσο και οι πολέμιοι του «μεγάλου, όμορφου νομοσχεδίου» φαίνεται να συμφωνούν σε ένα πράγμα: Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αυτός ο νόμος θα αποτελέσει σημαντικό μέρος της πολιτικής κληρονομιάς του μεγιστάνα στην Αμερική.
Το γενικότερο κλίμα είναι ευνοϊκό για τον πρόεδρο: Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου την περασμένη εβδομάδα να περιορίσει την αμφισβήτηση των κυβερνητικών μέτρων από τοπικά δικαστήρια άνοιξε το δρόμο για ακόμη πιο εκτεταμένη χρήση της εκτελεστικής εξουσίας. Οι βομβαρδισμοί των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν και η συνεπακόλουθη περεταίρω περιφερειακή αποδυνάμωση της Τεχεράνης φαίνεται πως έχουν δημιουργήσει μια νέα δυναμική που ευνοεί τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα. Και η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ, την περασμένη εβδομάδα, προσαρμοσμένη στην επίμονη απαίτηση της Ουάσιγκτον να βάλουν οι Σύμμαχοι βαθιά το χέρι στη τσέπη αναλαμβάνοντας νέες δεσμεύσεις για στρατιωτικές δαπάνες, ήταν ένα ακόμη έμπρακτο «χειροκρότημα» των πρακτικών Τραμπ. «Όλο αυτό το θέαμα δείχνει πως ο Τραμπ βρίσκεται στο απόγειο της πολιτικής του δύναμης περίπου έξι μήνες μετά την έναρξη της δεύτερης θητείας του», σχολιάζει το «αντιπολιτευόμενο» CNN.
Ευνοϊκό μομέντουμ
Στο εσωτερικό, ο Τραμπ μπορεί να επαίρεται για τις επιδόσεις της οικονομίας που παρά την διάχυτη αβεβαιότητα λόγω της νέων τειχών προστατευτισμού που υψώνονται, κατορθώνει να δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας. Οι σκληροπυρηνικές τακτικές του για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών, που οι αντίπαλοί του χαρακτηρίζουν απάνθρωπες ή παράνομες, φέρεται να έχουν μειώσει τις παράνομες διελεύσεις στα νότια σύνορα των ΗΠΑ σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. «Νομίζω ότι έχω περισσότερη δύναμη τώρα», είπε αυτάρεσκα έξω από το προεδρικό αεροσκάφος την Πέμπτη, λίγες ώρες αφότου το «μεγάλο, όμορφο νομοσχέδιο» ψηφίστηκε και από τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Για τους επικριτές του, η απόλυτη κυριαρχία του Τραμπ στους Ρεπουμπλικάνους και η ισχυρή επιρροή του στους συμμάχους των ΗΠΑ στο εξωτερικό, αντιπροσωπεύουν μια «εν αναμονή αυταρχική διακυβέρνηση» που δεν ελέγχεται από τους θεσμούς που έχουν θεσπιστεί για να διασφαλιστεί ότι η χώρα δεν θα βυθιστεί στον αυταρχισμό. Αλλά για τους υποστηρικτές του, οι τελευταίες δύο εβδομάδες ισοδυναμούν με μια συναρπαστική κορύφωση της ανέλπιστης επιστροφής του στην εξουσία και της άμεσης εκπλήρωσης των υποσχέσεων που έδωσε πέρυσι στους ψηφοφόρους του.
«Η ατζέντα του «περνάει» σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι στην πρώτη του θητεία. Έχει καλύτερο έλεγχο του μηχανισμού εξουσίας τώρα», εξηγεί στο CNN ο Άσα Χάτσινσον, ο Ρεπουμπλικάνος πρώην κυβερνήτης του Αρκάνσας που διαγκωνίστηκε με τον Τραμπ πέρυσι για το προεδρικό χρίσμα. «Νομίζω ότι στη δεύτερη θητεία του ξέρει πώς να ασκεί την προεδρική εξουσία και να χρησιμοποιεί το αξίωμα του. Και έχει ένα Ανώτατο Δικαστήριο που τον υποστηρίζει… Βρίσκεται σε πολύ ισχυρή θέση, ο κόσμος το αναγνωρίζει αυτό. Καταλαβαίνει επίσης ότι έχει πολύ λίγο χρόνο στη διάθεσή του επειδή έχει μόνο τέσσερα χρόνια μπροστά του»...
