Η Δεξιά επέστρεψε επισήμως στην εξουσία στη Γαλλία έπειτα από δώδεκα χρόνια και ύστερα από ογδόντα μέρες αναμονής και «μαγειρεμάτων». Η νέα κυβέρνηση Μπαρνιέ, που τελεί υπό την ομηρεία της Ακροδεξιάς, είναι πραγματικότητα εδώ και μία εβδομάδα. Μια κυβέρνηση προσβολή στη Δημοκρατία. Προσβολή στην απόφαση των ψηφοφόρων, καθώς ο Πρόεδρος Μακρόν, αγνοώντας την πλειοψηφία των βουλευτών της Αριστεράς, στράφηκε προς το... τέταρτο κόμμα στη Βουλή, τους Ρεπουμπλικάνους, επιλέγοντας τον Μισέλ Μπαρνιέ, πρώην Επίτροπο της Κομισιόν και πολλάκις υπουργό δεξιών κυβερνήσεων, από Σιράκ ως Σαρκοζί. Αφού δυσκολεύτηκε αρκετά χωρίς να καταφέρει να υπουργοποιήσει κάποιον σοσιαλιστή (για... ξεκάρφωμα), ανακοίνωσε τη σύνθεση της κυβέρνησής του προκαλώντας αμέσως την απόρριψη της Αριστεράς.
Χαρακτηριστική και αντιπροσωπευτική, η επιλογή του υπουργού Εσωτερικών, που νομιμοποιεί την ακροδεξιά πολιτική της Λεπέν. Τον Ζεράλντ Νταρμανέν, τον «κύριο νόμος και τάξη», διαδέχθηκε ο Μπρουνό Ρεταγιό, που έδωσε αμέσως τον τόνο περιγράφοντας τις τρεις προτεραιότητές του: «Η πρώτη, η αποκατάσταση της τάξης. Η δεύτερη, η αποκατάσταση της τάξης. Η τρίτη, η αποκατάσταση της τάξης»... Τη Δεύτερα, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά του στο υπουργείο Εσωτερικών, υπογράμμισε ότι αυτή η αποκατάσταση της τάξης αφορά «τον δρόμο και τα σύνορα». Ο ίδιος σε συνέντευξή του στο κανάλι TF1 εξήγησε ότι προτίθεται να χρησιμοποιήσει «όλα τα μέσα» για να «μειωθεί η μετανάστευση στη Γαλλία». Περιέγραψε μάλιστα και τις κινήσεις του: Θα ζητήσει από τους νομάρχες «να κάνουν περισσότερες απελάσεις και λιγότερες νομιμοποιήσεις». Μια τοποθέτηση σε πλήρη συνέπεια με τη στάση του όταν ήταν στην αντιπολίτευση, η οποία θυμίζει εκείνη του Νικολά Σαρκοζί το 2005 στο ίδιο υπουργείο: «Δεν αντέχετε άλλο αυτή τη συμμορία των σκουπιδιών; Θα σας απαλλάξουμε από αυτά!». Ήταν ακριβώς η εποχή που ο τότε υπουργός και μελλοντικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφερόταν στη χρήση της σκούπας Karcher για να καθαρίσει, με στόχο βέβαια τις ακροδεξιές ψήφους.
Παραστατικά ο Ρεταγιό μίλησε για τον «μαθητή που τον ξυλοφόρτωσαν», «την κοπέλα που βιάστηκε», «τη χήρα του χωροφύλακα που πενθεί», «τα θύματα μιας βαρβαρότητας που έγινε σχεδόν καθημερινότητα». Ίδια στρατηγική, ίδια λόγια-κλειδιά, ίδιος στόχος: οι ψηφοφόροι της Ακροδεξιάς.
Δηλώσεις της αντιπολίτευσης
«Μας υπόσχονταν μια κυβέρνηση ομόνοιας, έχουμε μια κυβέρνηση σκληρής Δεξιάς» στηλίτευσε η Λισί Καστέ, την οποία είχε προτείνει για τη θέση του πρωθυπουργού το Νέο Λαϊκό Μέτωπο. «Η Δημοκρατία ταπεινώθηκε» συνέχισε η ίδια. «Μια κυβέρνηση παρά φύση και κατά της φύσης» σχολίασε ειρωνικά η Μαρίν Τοντελιέ, εθνική γραμματέας των Πρασίνων. Από την πλευρά του, ο επικεφαλής των Σοσιαλιστών Ολιβιέ Φορ έκανε λόγο για μια «αντιδραστική κυβέρνηση που κοροϊδεύει και πλήττει τη Δημοκρατία». Για «κυβέρνηση Φιγιόν» (σ.σ.: τελευταίος δεξιός πρωθυπουργός επί προεδρίας Σαρκοζί, από το 2007 ως το 2012) έκανε λόγο ο επικεφαλής των ευρωβουλευτών των Σοσιαλιστών Ραφαέλ Γκλικσμάν. «Έπρεπε να έχουμε αλλαγή, έχουμε επαναφορά» σχολίασε ο πρώην Πρόεδρος και νυν βουλευτής Φρανσουά Ολάντ. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν ο εθνικός γραμματέας του ΚΚΓ Φαμπιέν Ρουσέλ: «Δεν είναι νέα κυβέρνηση, είναι ανασχηματισμός. Δεν είναι συγκατοίκηση, είναι συνεργασία».
Η Αριστερά οργανώνει την αντεπίθεσή της
Πλέον το Νέο Λαϊκό Μέτωπο αναζητά μέσα αντίδρασης εκτός και εντός Βουλής, όπου παραμένει η πρώτη σε έδρες Κοινοβουλευτική Ομάδα. Αρχικώς το αίτημα της Ανυπότακτης Γαλλίας για καθαίρεση του Μακρόν, που έγινε καταρχήν δεκτό από το Γραφείο της Βουλής προς συζήτηση στις 17 Σεπτεμβρίου, εξετάζεται την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου στην Επιτροπή των Νόμων. Το αίτημα, το οποίο υπέγραψαν 81 βουλευτές (οι 72 της Ανυπότακτης Γαλλίας), δύσκολα θα υιοθετηθεί, καθώς απαιτούνται τα δύο τρίτα βουλευτών και γερουσιαστών.
Πέρα από το συμβολικό αυτό αίτημα, οι Σοσιαλιστές, διά στόματος Ολάντ, έθεσαν το θέμα της πρότασης μομφής αμέσως μετά την ανακοίνωση των βασικών αρχών της κυβέρνησης την Τρίτη. Ωστόσο, οι ίδιοι γνωρίζουν ότι δύσκολα θα περάσει η πρόταση μομφής, «καθώς η Μαρίν Λεπέν έχει δώσει επαρκείς εγγυήσεις στον Μακρόν, κάτι που σημαίνει ότι δεν πρόκειται να ακολουθήσει» εξήγησε ο Ολ. Φορ. Γιατί μπορεί να αρκεί η υπογραφή από 58 βουλευτές μιας πρότασης μομφής, η υπερψήφισή της όμως απαιτεί 289 ψήφους, με το Μέτωπο να διαθέτει 193.
Πλέον οι επικεφαλής του Μετώπου στρέφονται στη μεγάλη μάχη του προϋπολογισμού που θα αντιμετωπίσει η κυβέρνηση Μπαρνιέ. «Φέτος οι τροπολογίες της Αριστεράς έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να υιοθετηθούν στην Επιτροπή, αλλά ο Μακρόν με τίποτε δεν θέλει να τις δει στο τελικό κείμενο» εξηγεί ο Ερίκ Κοκρέλ, βουλευτής της Ανυπότακτης Γαλλίας και πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών της Βουλής. Είναι έτσι πολύ πιθανό ο Μπαρνιέ, όπως και οι προκάτοχοί του, να καταφύγει για τρίτη συνεχή χρονιά στο αντιδημοκρατικό εργαλείο του συνταγματικού άρθρου 49.3, που παρακάμπτει την ψήφο της Βουλής. Σ’ αυτή την περίπτωση οι βουλευτές έχουν 24 ώρες να καταθέσουν πρόταση μομφής, φέρνοντας έτσι τους 126 βουλευτές της Ακροδεξιάς σε δύσκολη θέση.
