Αυτό που συνέβη την περασμένη Πέμπτη στη Γάζα θα έπρεπε υπό κανονικές συνθήκες να αποτελεί τη στιγμή που η πρόσληψη της Δύσης για τα δεδομένα του πολέμου στη Γάζα θα άλλαζε ριζικά. Η επίθεση εναντίον αμάχων Παλαιστινίων που περίμεναν ένα κομβόι με ανθρωπιστική βοήθεια είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν 104 άνθρωποι και να τραυματιστούν εκατοντάδες. Η επίθεση ήταν τόσο αναίτια και απάνθρωπη, που ακόμα και οι εκπρόσωποι του στρατού του Ισραήλ προσπαθούσαν να κρυφτούν καταρχήν πίσω από δικαιολογίες για άγνοια του συμβάντος, το οποίο αργότερα προσπάθησαν να παρουσιάσουν ως ένα απλό ατυχές συμβάν.
Δύο μέρες νωρίτερα οι καταγγελίες εκπροσώπων του ΟΗΕ εντός του Συμβουλίου Ασφαλείας για τον κίνδυνο που διατρέχουν τουλάχιστον 576.000 Παλαιστίνιοι να πεθάνουν από την πείνα είχαν αντικρουστεί από την ισραηλινή πλευρά ως προπαγάνδα της Χαμάς. Αλλά δεν χρειάζεται κανείς πολλή φαντασία για να καταλάβει ότι ο λιμός είναι ήδη εδώ και σκοτώνει.
Εχουμε ξαναγράψει βεβαίως για την προσπάθεια της κυβέρνησης Νετανιάχου να απαξιώσει πλήρως τις διάφορες υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών και τις εκθέσεις των υπευθύνων που μιλούν για εκατοντάδες χιλιάδες υποσιτισμένα παιδιά στη χειρότερη παγκοσμίως κρίση τέτοιου χαρακτήρα. Παιδιά που, όπως επισημαίνουν, αναζητούν οτιδήποτε φαγώσιμο μέσα σε λάσπες και σκουπίδια.
Η στιγμή που το επιχείρημα για το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» αποτελούσε τον άξονα της πολιτικής της Δύσης απέναντι στη συγκεκριμένη πρόκληση και την εύκολη λύση για να καθησυχάσει τη συνείδησή της έχει ξεπεραστεί προ πολλού. Είναι σαφές ότι οι ισραηλινές δυνάμεις χρησιμοποιούν την πείνα ως όπλο, όσο κι αν αυτό είναι κάτι που δεν θέλουν να καταγράψουν σε κανένα επίσημο κείμενό τους Ε.Ε. και ΗΠΑ. Κι αυτό είναι κάτι που δείχνει τη βαναυσότητα της τακτικής αυτού του πολέμου, που δεν περιορίζεται απλώς στην εξάρθρωση και διάλυση της Χαμάς, αλλά θέλει να τσακίσει συνολικά τη θέληση των Παλαιστινίων. Ακόμα και η διέλευση βοήθειας με το σταγονόμετρο, που συχνά οδηγεί σε μάχες επιβίωσης μεταξύ των εγκλωβισμένων για το ποιος θα προλάβει κάποια… ψίχουλα, θα μπορούσε να έχει βγει από εγχειρίδια τακτικής ψυχολογικού πολέμου. Τώρα κάθε Παλαιστίνιος/α στην ουρά για λίγα τρόφιμα ή νερό θα πρέπει να ζει με τον φόβο μιας ξαφνικής και χωρίς λόγο επίθεσης.
Ακόμα και ο Τζο Μπάιντεν αναγκάστηκε την ίδια μέρα να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για το συμβάν λέγοντας ότι η αιματοχυσία περιπλέκει τις προσπάθειες ειρήνευσης. Ο Αμερικανός Πρόεδρος συνέχισε να κινείται σε γραμμή αισιοδοξίας πάντως, λέγοντας ότι θεωρεί πιθανή σύντομα μια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός. Πολλοί ψηφοφόροι των Δημοκρατικών δεν έχουν την ίδια γνώμη, όπως έδειξαν οι προκριματικές εκλογές στο Μίσιγκαν, όπου μεγάλο κομμάτι των παραδοσιακών υποστηρικτών του επέλεξε να κινηθεί σε γραμμή «λευκής ψήφου», εκδηλώνοντας έτσι τη δυσαρέσκειά του για τη στάση της Ουάσιγκτον.
