Παρά τις έντονες αντιδράσεις της κοινής γνώμης, της αντιπολίτευσης και του ίδιου του κόμματος για την κατ’ εξακολούθηση παραβίαση του lockdown, ο Μπόρις Τζόνσον παραμένει μέχρι σήμερα στη θέση του, όμως η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Οι τελευταίες αποκαλύψεις για το πάρτι γενεθλίων του στις 19 Ιουνίου του 2020 αναζωπύρωσαν τη γενική κατακραυγή, βοηθούμενη από την άρνηση του πρωθυπουργού να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη. Η τούρτα, τα κεράκια, τα τραγουδάκια των τριάντα παραβρισκόμενων δεν ήταν ένδειξη κατά τον πρωθυπουργό ότι επρόκειτο για πάρτι (!). Και ενώ ήδη διεξαγόταν έρευνα από τη Σου Γκρέι, ανώτερη δημόσια υπάλληλο, για σειρά πάρτι στην πρωθυπουργική κατοικία, έρευνα που αναμενόταν να κάνει τουλάχιστον συστάσεις για τις επανειλημμένες αποτυχίες της ηγετικής ομάδας να ακολουθήσει τους κανόνες που είχε επιβάλει στην υπόλοιπη χώρα, μπήκε στον χορό και η αστυνομία.
Τις τελευταίες εβδομάδες η αστυνομία δεχόταν επανειλημμένες κριτικές επειδή δεν διερεύνησε σαν ανεξάρτητη αρχή τις καταγγελίες, ώσπου η αρχηγός της αναγκάστηκε να υπερασπιστεί το σώμα δηλώνοντας ότι είναι ανεξάρτητο από την κυβέρνηση και «αστυνομεύει χωρίς φόβο και εύνοια [...] ενεργώντας αμερόληπτα και ανεξάρτητα». Παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις όμως, η αρχηγός της αστυνομίας φρόντισε να κρατήσει και μια «πισινή», λέγοντας ότι η έρευνα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα επιβληθούν κυρώσεις σε όλους όσοι εμπλέκονται στο σκάνδαλο.
Η απομάκρυνση του Τζόνσον από το αξίωμά του, μολονότι μοιάζει αναπόφευκτη, εξαρτάται από μια σειρά πολιτικών χειρισμών. Υπάρχουν κατηγορίες ότι κάποιοι στενοί συνεργάτες του Τζόνσον έχουν απειλήσει Συντηρητικούς βουλευτές που θέλουν την απομάκρυνση του τελευταίου και, εμμέσως πλην σαφώς, τους έχουν εκβιάσει ότι αν δεν υποστηρίξουν τον πρωθυπουργό, θα μειωθούν οι κυβερνητικές χορηγίες στις εκλογικές τους περιφέρειες, κάτι που φυσικά θα θέσει σε κίνδυνο την επανεκλογή τους. Το τι θα συμβεί, λοιπόν, εξαρτάται και σε σειρά από αλισβερίσια μέσα στο Συντηρητικό Κόμμα, πολλά από τα οποία δεν τα γνωρίζουμε καν και δεν θα δουν ποτέ το φως της δημοσιότητας. Αυτό που πιστεύουν όμως κάποιοι πολιτικοί αναλυτές είναι ότι η πλήρης άρση των μέτρων κατά της πανδημίας αυτή την εβδομάδα (παρά τους 300-400 νεκρούς την ημέρα) αποτέλεσε άλλη μια προσπάθεια του πρωθυπουργού να εξευμενίσει κάποιους βουλευτές του που ήταν από την αρχή αντίθετοι με την επιβολή μέτρων. Το ίδιο συμβαίνει και με την εισήγηση για το τέλος του φόρου που πληρώνουν οι πολίτες για τη χρηματοδότηση του BBC τo 2027. Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που η Δεξιά επιχειρεί κάτι τέτοιο, η χρονική στιγμή της ανακοίνωσης θα χαροποιήσει τη Δεξιά, που πάγια θέση της είναι η κατάργηση κάθε δημόσιου οργανισμού.
Η πιο σημαντική παράμετρος είναι οι τοπικές εκλογές του Μαΐου. Αν απομακρυνθεί ο Τζόνσον και εκλεγεί νέος αρχηγός των Συντηρητικών, που θα τον διαδεχτεί και στο πρωθυπουργικό αξίωμα, το Συντηρητικό Κόμμα θα πάει σε αυτές τις εκλογές «εξαγνισμένο» από τα σκάνδαλα του Τζόνσον. Ούτως ή άλλως, για τη βρετανική Δεξιά ο Τζόνσον έχει ήδη πραγματοποιήσει τον μόνο λόγο για τον οποίο έγινε πρωθυπουργός, το Brexit. Η διαδοχή του από τον επόμενο αρχηγό τον Συντηρητικών δεν είναι καν απαραίτητο να οδηγήσει άμεσα σε εκλογές, μια και για να γίνουν πρόωρες κοινοβουλευτικές εκλογές, χρειάζεται να συμφωνήσουν τα δύο τρίτα των βουλευτών και οι Συντηρητικοί έχουν μια πολύ μεγάλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία την οποία δεν νομίζω ότι θα ήθελαν να θέσουν σε κίνδυνο.
Υπάρχει όμως και η περίπτωση παραμονής του Τζόνσον τουλάχιστον μέχρι τις δημοτικές εκλογές του Μαΐου, πάρα την κατακόρυφη πτώση της δημοτικότητάς του. Αν οι Συντηρητικοί χάσουν έδαφος, το ζήτημα της διάδοχης του θα επανέλθει τότε. Μέχρι τότε ο Τζόνσον δύναται να συνεχίσει να γαντζώνεται στην καρέκλα του γιατί πάνω απ’ όλα μετράει ο χρυσός κανόνας της πολιτικής: ο λαός ξεχνάει γρήγορα.
* Η Μαρίνα Πρεντουλή είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης και Πολιτικής Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας, Ηνωμένο Βασίλειο
