Το μοίρασμα της τράπουλας, έτσι όπως προέκυψε από τα αποτελέσματα των εκλογών της Κυριακής στη Γερμανία, αφήνει δύο επιλογές στο τραπέζι: είτε ο κεντροαριστερός Σοσιαλδημοκράτης του SPD Όλαφ Σολτς θα ηγηθεί ενός υπερσυνασπισμού με το κόμμα των Πρασίνων και τους ακραιφνείς νεοφιλελεύθερους Ελεύθερους Δημοκράτες του FDP, ή ο Χριστιανοδημοκράτης της ηττημένης CDU Άρμιν Λάσετ θα έχει, τυπικά, την ευκαιρία να το κάνει αυτό.
Φυσικά, πάντα παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο ενός “μεγάλου συνασπισμού” Κεντροαριστεράς - Κεντροδεξιάς - SPD και CDU, αφού μαθηματικά είναι εφικτός, συγκεντρώνοντας συνολικά 402 έδρες, 34 περισσότερες από την απόλυτη πλειοψηφία των 368 στη Βουλή των 735 εδρών, ωστόσο τα πράγματα δεν φαίνεται να πηγαίνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Και η σημαντικότερη αιτία γι’ αυτό είναι η πολύ χαμηλή ως κάκιστη δημοφιλία του Λάσετ, ο οποίος φαίνεται να “τρώει πόρτα” ακόμη κι από το ίδιο του το κόμμα. Άλλωστε, όλα δείχνουν ότι το τέλος της εποχής Μέρκελ ανοίγει την αυλαία στον νεόκοπο Σολτς, τον πλέον “φυσικό” διάδοχό της. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η απερχόμενη καγκελάριος εκφράζει την “αριστερή” πτέρυγα της CDU και ο επερχόμενος διάδοχός της τη δεξιά τάση του SPD, η πιο “ισορροπημένη” μετάβαση εξουσίας που θα μπορούσε ποτέ να έχει η Γερμανία έχει ήδη δρομολογηθεί.
Ούτε καν η πλειοψηφία των ψηφοφόρων Χριστιανοδημοκρατών και Χριστιανοκοινωνιστών θα ήθελε για καγκελάριο τον υποψήφιό τους, τον Άρμιν Λάσετ, δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Κι αυτό παρά την “ντρίπλα” του τελευταίου στο μετεκλογικό γήπεδο με την απόφασή του να προχωρήσει σε διαβουλεύσεις με τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους για τον σχηματισμό κυβέρνησης, τον λεγόμενο συνασπισμό «Τζαμάικα», από τα τρία χρώματα των κομμάτων, ο συνδυασμός των οποίων παραπέμπει στην τζαμαϊκανή σημαία, μαύρο της CDU, πράσινο των Πράσινων και κίτρινο του FDP.
Ο προερχόμενος από τη CDU υπουργός Οικονομικών Πέτερ Άλτμαϊερ συνέστησε μια «δόση ταπεινότητας» στο κόμμα του και ζήτησε να “συζητηθούν γρήγορα” το προγραμματικό περιεχόμενο και η κομματική στελέχωση. «Ζήσαμε μια συντριπτική ήττα. Έχουμε χάσει πολλούς ψηφοφόρους. Αυτό πρέπει να καθορίσει την περαιτέρω συμπεριφορά μας και τη στελέχωσή μας για την επόμενη περίοδο» δήλωσε στην εφημερίδα Rheinische Post.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Forsa για λογαριασμό των δικτύων RTL και ntv, μόλις το 44% των ψηφοφόρων Χριστιανοδημοκρατών και Χριστιανοκοινωνιστών θα ήθελε να είναι ο Άρμιν Λάσετ ο επόμενος καγκελάριος! Η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του SPD και των Πρασίνων θέλουν τον Σολτς στη θέση αυτή, ενώ περισσότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους του FDP προτιμούν κι αυτοί το ίδιο πρόσωπο. Συνολικά, το 56% του συνόλου των ερωτηθέντων θα προτιμούσε τον Σολτς για καγκελάριο και μόλις το 11% θέλει τον Άρμιν Λάσετ επικεφαλής της νέας κυβέρνησης.
Όσον αφορά τις δημοσκοπικές δυναμικές των εν δυνάμει συνασπισμών, οι προτιμήσεις γέρνουν ξεκάθαρα προς τον συνασπισμό «φωτεινό σηματοδότη», δηλαδή κόκκινο (του SPD), πράσινο (των Πράσινων) και πορτοκαλί (του FDP). Τον “Τζαμάικα” ψηφίζει μόνο το 22% και μόλις το 13% θέλει... αναστήλωση του “μεγάλου συνασπισμού” CDU / CSU - SPD.
«Οι πολίτες εξέφρασαν διά της ψήφου τους τις προσδοκίες τους. Ένα κόμμα το οποίο υπέστη τεράστια απώλεια ψήφων δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους. Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών θα ήθελε να ηγηθώ της επόμενης κυβέρνησης. Οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Χριστιανοκοινωνιστές (CDU / CSU) πρέπει να περάσουν στην αντιπολίτευση. Αυτό αποφάσισαν οι πολίτες» ξεκαθάρισε ο Σολτς απαντώντας στο ερώτημα εάν υπάρχει το ενδεχόμενο ανασύστασης του “μεγάλου συνασπισμού”.
Πάντως, σύμφωνα με χθεσινό σχόλιο της D.W., η διαδρομή προς τον συνασπισμό “φωτεινό σηματοδότη” πιθανόν να είναι δύσκολη. Ένας λόγος γι’ αυτό είναι κατά τα φαινόμενα η ροπή του αρχηγού των Φιλελεύθ ερων Κρίστιαν Λίντνερ στον πολιτικό τζόγο. Κινούμενος αυτόνομα και ανορθόδοξα στην πολιτική αρένα, και προτείνοντας συνεργασία στους Πράσινους πριν το κάνουν αυτό οι νικητές των εκλογών, επιχειρεί “μπαϊπάς” των Σοσιαλδημοκρατών. Δεν είναι τυχαίο το μένος των τελευταίων εναντίον του Λίντνερ, που τον χαρακτηρίζουν καιροσκόπο και “αεριτζή”, έτοιμο να συνεργαστεί με όποιον του προσφέρει τα περισσότερα, δηλαδή το υπουργείο Οικονομικών, μια φιλοδοξία του που ποτέ δεν έχει κρύψει.
