Η Σαξονία Άνχαλτ είναι ένα μικρό κρατίδιο της Γερμανίας με πληθυσμό πολύ μικρότερο από αυτόν του Βερολίνου, ο οποίος μάλιστα συρρικνώνεται συνεχώς από τη γερμανική ενοποίηση και έπειτα. Αν κάτι γνωρίζει ο έξω κόσμος για τη Σαξονία Άνχαλτ είναι η πόλη του Ντέσαου ως έδρα του Bauhaus. Και το στίγμα που κουβαλάει στην πολιτική ιστορία των τελευταίων χρόνων είναι ότι στο τοπικό Κοινοβούλιο του Μαγδεμβούργου κατάφεραν να μπουν το 1999 για μια πενταετία οι νεοναζί της DVU.
Σήμερα στη Σαξονία Άνχαλτ κυβερνά ο Χριστιανοδημοκράτης Ράινερ Χάσελχοφ, επικεφαλής ενός συνασπισμού τύπου... Κένυας: Χριστιανοδημοκρατών, Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων. Στη Γερμανία συνηθίζεται να δίνουν στους κυβερνητικούς συνασπισμούς ονόματα από τις σημαίες άλλων χωρών, καθώς τα κόμματα έχουν τα δικά τους χρώματα, το μαύρο η CDU, το κόκκινο το SPD και βεβαίως το πράσινο οι Πράσινοι.
Ο Χάσελχοφ θέλει να συνεχίσει να κυβερνά, αλλά προϋπόθεση γι’ αυτό είναι να βγει η CDU πρώτο κόμμα από τις σημερινές κάλπες και να βρει κυβερνητικούς εταίρους πλην των ακροδεξιών της AfD για να συνεργαστεί.
Η αγωνία του Χάσελχοφ θα ήταν παγερά αδιάφορη για τους περισσότερους Γερμανούς, πόσο μάλλον για τον υπόλοιπο κόσμο, εάν δεν ήταν η πρώτη τοπική αναμέτρηση από τότε που πήραν το χρίσμα για την καγκελαρία ο Άρμιν Λάσετ από τους Χριστιανοδημοκράτες και η Αναλένα Μπέρμποκ από τους Πράσινους. Κι αν δεν ήταν η τελευταία αναμέτρηση πριν από τις ομοσπονδιακές εκλογές του Σεπτεμβρίου. Κάτι σαν πρόβα τζενεράλε δηλαδή, αν και με ιδιαιτερότητες, οι οποίες δεν επιτρέπουν να βγουν σαφή συμπεράσματα για την πραγματική μάχη.
Ο ανταγωνισμός από τα δεξιά
Για τους Πράσινους και την Μπέρμποκ η δοκιμασία δεν είναι τόσο μεγάλη, καθώς δεν περιμένουν θαύματα στα ανατολικογερμανικά κρατίδια, όπου η δύναμή τους είναι περιορισμένη. Πριν από πέντε χρόνια στη Σαξονία Άνχαλτ είχαν μπει με το ζόρι στην τοπική Βουλή με ένα 5,2%, ενώ οι δημοσκοπήσεις τους δίνουν για σήμερα περίπου το διπλάσιο -που δεν κάνει και τη διαφορά.
Για τον Λάσετ, αντιθέτως, οι επόμενες ώρες μέχρι να κλείσουν οι κάλπες και να βγουν τα πρώτα αποτελέσματα θα είναι δύσκολες. Η CDU το 2016 είχε καταφέρει να κρατήσει τις δυνάμεις της και να πάρει ένα 30%, χάνοντας μόλις τρεις μονάδες προς τον μεγάλο νικητή, την ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία, που κατάφερε να εκτιναχθεί από το μηδέν στο 24,3%. Σήμερα η AfD διεκδικεί την πρωτιά, αν και το πιθανότερο είναι ότι τελικά θα αντέξουν οι Χριστιανοδημοκράτες. Εάν δεν το καταφέρουν, όμως, θα το χρεωθεί κυρίως ο Λάσετ κι όχι ο τοπικός υποψήφιος Χάσελχοφ.
Η δεξιά πτέρυγα της CDU δεν έχει κρύψει την απογοήτευσή της για την εσωκομματική επικράτηση του Λάσετ, τον οποίο θεωρεί υπερβολικά... αριστερό στα θέματα της μετανάστευσης και των δικαιωμάτων. Πιστεύει ότι ο Λάσετ δεν μπορεί να σταματήσει την αιμορραγία προς τα δεξιά ούτε να επαναπατρίσει όσους εγκατέλειψαν την CDU για να πυκνώσουν τις γραμμές της AfD. Και επιθυμεί διακαώς να επιβεβαιωθεί σήμερα, μήπως και καταφέρει στο παρά πέντε να ξεφορτωθεί τον Λάσετ -πράγμα εξαιρετικά δύσκολο, αλλά όχι απίθανο.
Η Αριστερά (16,3%) και το SPD (10,6%), τέλος, που είχαν πάθει πανωλεθρία στις κάλπες του 2016 χάνοντας σχεδόν δέκα μονάδες έκαστο, στην καλύτερη περίπτωση σήμερα δεν θα έχουν περαιτέρω πτώση -σύμφωνα, πάντα, με τις δημοσκοπήσεις.
