Το 2021 είναι χρονιά πολλαπλών εκλογών στη Γερμανία, σε τοπικό και ομοσπονδιακό επίπεδο, με το εναρκτήριο λάκτισμα να δίνεται αυτή την Κυριακή σε δύο ομόσπονδα κρατίδια, τη Βάδη Βυρτεμβέργη και τη Ρηνανία Παλατινάτο. Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και πρόβα τζενεράλε για τις ομοσπονδιακές εκλογές του Σεπτεμβρίου, που θα αποτελέσουν την απαρχή της μετά Μέρκελ εποχής.
Οι δύο αναμετρήσεις της Κυριακής είναι οι πρώτες που γίνονται εν μέσω πανδημίας -και δη σε μια φάση που η αμέριστη εμπιστοσύνη των πολιτικών στους χειρισμούς της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος του κορωνοϊού έχει υποχωρήσει αισθητά. Μόνο επιτυχημένη δεν θεωρείται πλέον η διαχείριση της κρίσης από την κυβέρνηση του μεγάλου συνασπισμού, ειδικά στον τομέα του εμβολιασμού, που προχωράει με βήμα σημειωτόν.
Παράλληλα οι μεγαλόστομες υποσχέσεις του υπουργού Υγείας Γενς Σπαν -χρυσής εφεδρείας των Χριστιανοδημοκρατών για τη διαδοχή της Μέρκελ στην καγκελαρία μέχρι πρότινος-, π.χ. για δωρεάν τεστ για όλους από 1ης Μαρτίου, αποδεικνύεται αδύνατον να τηρηθούν. Αυτή τη φορά επειδή ο Σπαν δεν φρόντισε πρώτα να ρωτήσει εάν η βιομηχανία προλαβαίνει να τα παρασκευάσει.
Το σκάνδαλο με τις μάσκες
Αυτός ο συνδυασμός ασυνέπειας και αμετροέπειας έχει εξαγριώσει πολλούς Γερμανούς και έχει αποτέλεσμα να υποχωρεί με ασυνήθιστα ταχείς ρυθμούς η δημοτικότητα των Χριστιανοδημοκρατών, η οποία είχε ενισχυθεί σημαντικά κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας.
Κερασάκι στην τούρτα το σκάνδαλο με τις μάσκες που αποκαλύφθηκε την περασμένη εβδομάδα, με πρωταγωνιστές μέχρι νεωτέρας δυο ομοσπονδιακούς βουλευτές της κυβερνώσας Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU), που χρηματίστηκαν για να “πλασάρουν” στην κυβέρνηση συγκεκριμένους κατασκευαστές προστατευτικών μασκών πέρσι την άνοιξη, όταν οι μάσκες ήταν δυσεύρετες και οι τιμές τους σαφώς υψηλότερες.
Αμέσως η ηγεσία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών και Χριστιανοκοινωνιστών τους απέπεμψε και απαίτησε την παραίτησή τους από βουλευτές. Ο πρώτος, Χριστιανοδημοκράτης από το Μάνχαϊμ, παραιτήθηκε με τρεις μέρες καθυστέρηση, ενώ ο δεύτερος, Βαυαρός Χριστιανοκοινωνιστής, ακόμη ανθίσταται. Άλλωστε η CSU, που κυβερνάει από πάντα στη Βαυαρία, είναι πιο “καθεστωτική” από την CDU -και πιο ανεκτική στα σκάνδαλα των μελών της, ακόμη κι όταν βγάζουν εύκολο χρήμα από τις ανάγκες των πολλών.
Την υπόθεση με τις μάσκες ερευνά και η Δικαιοσύνη, ενώ είναι δύσκολο να υπολογίσει κάποιος τις συνέπειες από το σκάνδαλο για τους Χριστιανοδημοκράτες, που κυβερνάνε χωρίς διακοπή εδώ και 16 χρόνια. Η γραμμή άμυνας του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των CDU/CSU Ραλφ Μπρίνκχαους -που έχει πάρει πάνω του την υπόθεση, κυρίως για να μείνει εκτός αυτού του δυσάρεστου κάδρου ο νέος πρόεδρος του κόμματος Άρμιν Λάσετ- είναι “άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε και το θέμα είναι να τα διορθώνουμε”.
Μόνο που η κατανόηση των Γερμανών όχι μόνο για τα σκάνδαλα, αλλά και για τις παλινωδίες στη διαχείριση της πανδημίας, μειώνεται μέρα με τη μέρα.
Στο προπύργιο των Πρασίνων
Βέβαια στις τοπικές εκλογές δεν κρίνεται τόσο η κεντρική κυβέρνηση όσο οι πρωθυπουργοί των κρατιδίων -γι’ αυτό οι δύο αναμετρήσεις της Κυριακής έχουν τις δικές τους ιδιαιτερότητες. Στη μεν μεγάλη και πλούσια Βάδη Βυρτεμβέργη, όπου η CDU ήταν κάποτε πανίσχυρη με ποσοστό γύρω στο 50%, εδώ και δέκα χρόνια τον τόνο τον δίνουν οι Πράσινοι.
Είναι το μοναδικό κρατίδιο με Πράσινο πρωθυπουργό, τον εξαιρετικά αγαπητό -και στο συντηρητικό ακροατήριο- Βίνφριντ Κρέτσμαν, ο οποίος μάλιστα τη δεύτερη φορά επέλεξε για μικρό κυβερνητικό εταίρο τους Χριστιανοδημοκράτες.
Εάν δεν ανατραπούν οι δημοσκοπήσεις, οι Πράσινοι θα διατηρήσουν την Κυριακή την πρωτιά με ένα 35% και η CDU θα είναι πανευτυχής εάν ξεπεράσει το 25% -κι αν ο Κρέτσμαν αποφασίσει να συνεχίσει την κυβερνητική συνεργασία μαζί της. Ωστόσο μπορεί το ποσοστό να είναι και χαμηλότερο, κάτι που θα χρεωθεί και στον νέο πρόεδρο του κόμματος Άρμιν Λάσετ, ο οποίος δεν έχει πάρει ακόμη το χρίσμα για να είναι υποψήφιος καγκελάριος.
Η “μαμά” Μαλού
Στο Παλατινάτο, πάλι, εκεί όπου ξεκίνησε την πολιτική καριέρα του ως πρωθυπουργός ο Χέλμουτ Κολ, οι Χριστιανοδημοκράτες βγαίνουν οριακά δεύτεροι τα τελευταία χρόνια, πίσω από το SPD, το οποίο στις δημοσκοπήσεις για το σύνολο της Γερμανίας με δυσκολία πιάνει το 15%. Ωστόσο σ’ αυτό το σχετικά μικρό κρατίδιο διαθέτει ένα πανίσχυρο όπλο, την πρωθυπουργό Μαλού Ντράιερ, την τοπική “μαμά” -έχει σχεδόν το ίδιο παρατσούκλι με τη Μέρκελ στο Παλατινάτο-, η οποία χαίρει απεριόριστου σεβασμού και εκτός της Σοσιαλδημοκρατίας. Το πιθανότερο είναι ότι την Κυριακή η Ντράιερ θα επανεκλεγεί, καθώς οι τελευταίες δημοσκοπήσεις φέρνουν το SPD να προηγείται της CDU κατά τέσσερις μονάδες.
Για το SPD η διαφαινόμενη νίκη στο Παλατινάτο θα είναι μια ανάσα που έχει απόλυτη ανάγκη στον δρόμο για τις ομοσπονδιακές κάλπες, ωστόσο δεν θα την πιστωθεί ιδιαίτερα ο υποψήφιός του για καγκελάριος Όλαφ Σολτς, καθώς θεωρείται εκ των προτέρων επίτευγμα της Ντράιερ. Η διαφαινόμενη ήττα της CDU, όμως, θα βαρύνει στους ώμους του Λάσετ ως επίδοξου διαδόχου της Μέρκελ.
Και η Αριστερά;
Στα δύο νοτιοδυτικά κρατίδια η Αριστερά δεν παίζει σημαντικό ρόλο, καθώς δεν καταφέρνει να περάσει το μαγικό όριο του 5% και να μπει στα κοινοβούλια της Στουτγάρδης και του Μάιντς. Ωστόσο οι δύο αυτές αναμετρήσεις έδωσαν την ευκαιρία στο νέο ηγετικό δίδυμο της Αριστεράς, τη Σουζάνε Χένινγκ - Βέλσο, επικεφαλής του κόμματος στην ανατολικογερμανική Θουριγγία, το μοναδικό κρατίδιο με αριστερό πρωθυπουργό, και τη Ζανίν Βίσλερ, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Αριστεράς στη Βουλή της -δυτικογερμανικής- Έσσης, να κάνουν τις πρώτες προεκλογικές εμφανίσεις τους στον δρόμο προς τις ομοσπονδιακές εκλογές του Σεπτεμβρίου.
