Το μοτίβο είναι πάντα το ίδιο: Γοητευτικός, δυναμικός, πρότυπο. Ο προπονητής της. Ο προπονητής του. Ο προπονητής νέου παιδιού που έχει τα όνειρα και τη φιλοδοξία να φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται. Ο προπονητής είναι ο οδηγός στα όνειρα των νεαρών αθλητών και αθλητριών, είναι ο άνθρωπος που θα απογειώσει τις νεαρές αθλήτριες ή αυτός που θα κρίνει ότι τα παιδιά δεν είναι κατάλληλα για να ξεχωρίσουν. Προπονητής: μια ιδιότητα που δηλώνει δύναμη, γνώση και που συνήθως απολαμβάνει το αλάθητο. Και το αλάθητο οδηγεί στο grooming. Τον συγκεκριμένο όρο περιέγραψε ανατριχιαστικά η Σοφία Μπεκατώρου όταν κλήθηκε να καταθέσει στην υπόθεση βιασμού της Αμαλίας από τον προπονητή της στην ιστιοπλοΐα όταν ήταν ακόμη ανήλικη.
Tο μοτίβο των βιαστών
«Όλα ξεκινάνε από μια καλά σχεδιασμένη τακτική που ένα ανήλικο δεν μπορεί να την αντιληφθεί, για αυτό και συναντάται συχνά στον αθλητισμό. Σε όλες τις περιπτώσεις το θύμα επιλέγεται και στη συνέχεια αρχίζει η διαδικασία όπου ο δράστης προσπαθεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ατόμου και λόγω της ιδιαίτερης σχέσης προπονητή- αθλητή. Ο δράστης έπειτα κάνει μικρά τεστ για να καταλάβει αν θα μιλήσει το θύμα. Όταν καταλάβει ότι έχει την εχεμύθεια του, τότε θα δράσει. Είναι ένα ανήλικο και δεν μπορεί να αντιληφθεί. Επίσης ο δράστης χτίζει μια σχέση με το περιβάλλον του θύματος και φτάνει σε σημείο να κάνει ακραία πράγματα αυτοθυσίας για να μην μπορεί κανείς να πει κάτι», είχε πει τότε η χρυσή Ολυμπιονίκης.
Αλήθεια, πόσα κοινά σημεία αναγνωρίζει κανείς ανάμεσα στην παραπάνω διαπίστωση και τις περιπτώσεις των προπονητών ιστιοπλοΐας και τάε κβον ντο; Η περίπτωση του δεύτερου αποκαλύφθηκε μόλις πριν από λίγες μέρες. Πρόκειται για 44χρονο προπονητή του τάε κβον ντο, πατέρα ενός ανήλικου παιδιού, ο οποίος εργαζόταν σε αθλητικό σύλλογο της Ηλιούπολης και σύμφωνα με τις καταγγελίες, φέρεται ότι βίαζε ανήλικες μαθήτριές του από το 2009.
Μέχρι στιγμής το Ανηλίκων έχει στα χέρια του πέντε καταγγελίες που αφορούν χρονικό διάστημα από το 2009 μέχρι το 2020, για τις οποίες έχουν δοθεί στοιχεία από τα θύματα του προπονητή, οι πέντε αυτές περιπτώσεις που αφορούν ανήλικα κορίτσια 12 έως 16 ετών προκάλεσαν την σύλληψή του.
Ωστόσο εκτιμάται ότι με τη δημοσίευση των στοιχείων και της φωτογραφίας του δράστη από την ΕΛ.ΑΣ. -έπειτα από εισαγγελική εντολή- ίσως υπάρξουν και άλλες καταγγελίες για τη δράση του, μιας και ο συγκεκριμένος προπονητής συνέχιζε να προπονεί νεαρά αγόρια και κορίτσια στο σύλλογο της Ηλιούπολης. Σε βάρος του ασκήθηκε ποινική δίωξη και εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για βιασμό κατά συρροή, κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια, παραβίαση προσωπικών δεδομένων και για προμήθεια και κατοχή ναρκωτικών.
Οι πληροφορίες που είδαν το φως αποκαλύπτουν και το σχέδιό του, προκειμένου να κερδίζει την εμπιστοσύνη των ανήλικων κοριτσιών, αλλά και να μην κινεί υποψίες στους γονείς για τις πολύωρες προπονήσεις των παιδιών τους. Ειδικότερα, αφού τις εκθείαζε αρχικά για τις ικανότητές τους στο άθλημα, τις έπειθε να ακολουθήσουν το αγωνιστικό τμήμα. Κάπως έτσι αποκτούσε πρόσβαση στον κύκλο των παιδιών, κάπως έτσι αυξάνονταν η εμπιστοσύνη της οικογένειας προς το πρόσωπό του και κάπως έτσι αυξάνοντας και οι ώρες ατομικών προπονήσεων των παιδιών.
Κεραυνός εν αιθρία
Η είδηση της σύλληψης του προπονητή έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στην ελληνική ομοσπονδία τάε κβον ντο, όπως άλλωστε συμβαίνει σχεδόν πάντα…
«…η Ελληνική Ομοσπονδία Ταεκβοντό, έλαβε γνώση της δράσης του συγκεκριμένου προπονητή μόλις πριν από λίγη ώρα από τα τηλεοπτικά κανάλια. Ουδέποτε είχαμε λάβει κάποια καταγγελία από τους γονείς ή τις ίδιες τις αθλήτριες, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα είχαμε ήδη παρέμβει ώστε να αποπέμψουμε από την οικογένειά μας, ένα παραβατικό στοιχείο. Και δεν θα μέναμε μόνο εκεί. Εμείς οι ίδιοι θα τον είχαμε καταγγείλει στα αρμόδια όργανα, γιατί τέτοιες συμπεριφορές δεν είναι ανεκτές όχι μόνο στο ταεκβοντό και τον ελληνικό αθλητισμό, αλλά ούτε στην κοινωνία μας», αναφέρει η ανακοίνωση.
Αλλά, αξίζει να αναρωτηθεί κανείς πόσες αθλητικές ομοσπονδίες είναι έτοιμες να αποδεχτούν και να διαχειριστούν αντίστοιχες καταγγελίες; Ποια, άραγε, είναι η αντιμετώπιση από την ευρύτερη οικογένεια του αθλητισμού στα περιστατικά κακοποίησης κάθε είδους; Ποια μέτρα έχουν ληφθεί όχι για να μιλούν τα θύματα – τα θύματα έχουν το δικαίωμα να μιλήσουν ή να μείνουν σιωπηλά – αλλά για να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρχουν θύματα; Η εξομολόγηση της Σοφίας Μπεκατώρου φαντάζει πιο επίκαιρη από ποτέ.
