Στο άκουσμα της ερώτησης «ποιος είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών;» πολλά ονόματα μπορεί να περάσουν από το μυαλό μας. Σίγουρα, όμως, ανάμεσα σε αυτά θα είναι και το όνομα του Πελέ, του Βραζιλιάνου θρύλου που ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρό στις αλάνες της Βραζιλίας και κατέληξε στην κορυφή του κόσμου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πελέ / Πέθανε ο Βραζιλιάνος βασιλιάς του ποδοσφαίρου
Γεννημένος στις 23 Οκτωβρίου 1940, ο Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο -όπως είναι το επίσημό του όνομα-, έχει παίξει στην καριέρα του πάνω από 800 επίσημους αγώνες, στην Σάντος, στον Κόσμο και στην εθνική ομάδα της Βραζιλίας, με την οποία κατέκτησε τρία Παγκόσμια Κύπελλα.
Στην εποχή του σίγουρα ο πιο διάσημος και ίσως ο πιο ακριβοπληρωμένος αθλητής στον κόσμο. Έγραψε τη δική του, μοναδική ιστορία στο λαοφιλέστερο όλων των σπορ, το παιχνίδι του ποδοσφαίρου. Αποχώρησε από τη σκηνή την 1η Οκτωβρίου 1977, τότε που έπαιξε το τελευταίο παιχνίδι του. Ένα φιλικό ματς, όπου αντίπαλες ήταν οι δύο ομάδες με τις οποίες αγωνίσθηκε στην καριέρα του, ο Κόσμος της Νέας Υόρκης και η Σάντος.
Το ματς έγινε στο Στάδιο Giants του Νιου Τζέρσεϊ, μπροστά σε 77.000 φιλάθλους, ενώ ανάμεσά τους ήταν και ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζίμι Κάρτερ και ένας θρύλος του αθλητισμού, ο Μοχάμεντ Αλι. Ο Πελέ έπαιξε με την ομάδα των ΗΠΑ στο πρώτο ημίχρονο και εκείνη της Βραζιλίας στο δεύτερο μέρος της συνάντησης.
Οι Βραζιλιάνοι προηγήθηκαν με γκολ του Ρεϊνάλντο, αλλά ο Πελέ ισοφάρισε με εκτέλεση φάουλ, σημειώνοντας το τελευταίο γκολ της καριέρας του. Το γκολ της νίκης για την Κόσμος της Νέας Υόρκης σημείωσε ο Ραμόν Μίφιν.
Δείτε βίντεο με τα δέκα καλύτερα γκολ του Πελέ
Ο «βασιλιάς» των Παγκοσμίων Κυπέλλων
Ο θάνατός του «έκλεισε» μία ολόκληρη εποχή του ποδοσφαίρου άλλων ημερών. Έδωσε μία πολύμηνη μάχη, έχοντας αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα υγείας και μπαίνοντας -ξανά- στο νοσοκομείο στις 29 Νοεμβρίου, με λοίμωξη του αναπνευστικού, προκειμένου να επανεξετάσουν οι γιατροί την αγωγή του για την αντιμετώπιση του καρκίνου παχέος εντέρου, με τον οποίο διαγνώστηκε το Σεπτέμβριο του 2021.
Θα είναι εκείνος που τα βιβλία της ιστορίας του ποδοσφαίρου θα εξακολουθούν να γράφουν πως είναι ο ποδοσφαιριστής με τις περισσότερες νίκες στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αφού τρεις φορές πανηγύρισε την κατάκτησή του.
Την πρώτη φορά, σε ηλικία μόλις 17 ετών, ανακηρύχθηκε πρωταθλητής στο τουρνουά της Σουηδίας, το 1958, όπου εντυπωσίασε, σκοράροντας ακόμη και στον τελικό, κόντρα στη διοργανώτρια ομάδα (5-2).
Τέσσερα χρόνια αργότερα, στη Χιλή και σε ηλικία 21 ετών, κέρδισε το δεύτερο τίτλο, αν κι ένας τραυματισμός στη βουβωνική χώρα στο δεύτερο ματς της διοργάνωσης τον ανάγκασε στη συνέχεια να μείνει μακριά από τους αγώνες και παρόλο που προσπάθησε, δεν μπορούσε να παίξει. Στον τελικό η Βραζιλία νίκησε με 3-1 την τότε Τσεχοσλοβακία.
Το 1970, στο Μεξικό, έφτασε στο τρίτο του Παγκόσμιο Κύπελλο και στην απόλυτη αποθέωσή του, σημειώνοντας μάλιστα το πρώτο από τα τέσσερα γκολ που η Βραζιλία πέτυχε στον τελικό, επικρατώντας με 4-1 της Ιταλίας.
Ο Πελέ και οι... άλλοι
Ο Πέλε στο πέρασμα των χρόνων τέθηκε σε σύγκριση με τους άλλους μεγάλους στην Ιστορία του ποδοσφαίρου, Ντι Στέφανο, Κρόιφ, Μαραντόνα και τους... νεότερους Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο. Σίγουρα αυτή η σύγκριση μεταξύ τους δεν είναι μόνο άδικη, αλλά και αδύνατη, όπως υπογράμμισε πρόσφατα η ισπανική εφημερίδα Marca: διαφορετικά χρόνια, γήπεδα, διαιτησία, μπάλες, φυσική ικανότητα. Άλλωστε το ποδόσφαιρο είναι διαφορετικό, και τίποτα δεν είναι το ίδιο, σε οποιοδήποτε είδος ζωής, όπως πριν από 50 χρόνια.
Πάντως σίγουρα λίγοι είναι εκείνοι που αμφισβητούν την ιστορική αξιοπιστία του Σέζαρ Λουίς Μενότι, παγκόσμιου πρωταθλητή το 1978 με την Αργεντινή, που υποστήριξε, παρά το γεγονός ότι στην... συζήτηση «συμμετείχαν» τρεις Αργεντινοί: «Αυτός, για εμένα, ήταν ο καλύτερος στην Ιστορία. Ο Πελέ είχε τα πάντα, δεν του έλειπε τίποτα: μια προνομιακή σωματική διάπλαση, ένας παίκτης που κέρδιζε τις μονομαχίες, ηγέτης σαν τους θεούς... Ήταν ο μεγαλύτερος, ο καλύτερος όλων των εποχών».
Εκείνος έχει πει: «Ο κόσμος με ρωτάει πότε θα γεννηθεί ο νέος Πελέ. Ποτέ! Οι γονείς μου έκλεισαν το εργοστάσιο παραγωγής. Όταν ο Μέσι βάλει 1.283 γκολ σαν εμένα και πάρει τρία Μουντιάλ, το βλέπουμε», τόνιζε συχνά.
«Στις 19 Νοεμβρίου 1969 σημείωσα το 1000ο γκολ μου στο Μαρακανά, έχω ακόμα την μπάλα. Εζησα μερικές σημαντικές στιγμές με όλους», ανέφερε.
