Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2017. Τρίτη ημέρα της επίσκεψής μου στην Αστάνα και από νωρίς το πρωί την περπατώ ασταμάτητα για να γνωρίσω όσο το δυνατόν περισσότερες γωνιές της φουτουριστικής πρωτεύουσας του Καζακστάν. Το ότι είναι Κυριακή με βοηθά να απολαύσω την ολοήμερη βόλτα μου χωρίς πολλή κίνηση, χωρίς θορύβους και χωρίς το στρες που μεταδίδουν οι ρυθμοί της καθημερινότητας σε μια πόλη του ενός και πλέον εκατομμυρίου κατοίκων. Σύμμαχός μου σε αυτή μου την εξόρμηση είναι η απροσδόκητη καλοκαιρία. Μετά από ένα χιονισμένο ξημέρωμα χθες, σήμερα μια φθινοπωρινή λιακάδα με 5°C επικρατεί στη δεύτερη πιο ψυχρή πρωτεύουσα στον κόσμο μετά την Ουλάν Μπατόρ της Μογγολίας, που απέχει από εδώ σε «ευθεία γραμμή» 2.557 χιλιόμετρα.
Λίγο μετά τις δυόμισι αφήνω πίσω μου την Όπερα της Αστάνα που θεωρείται η τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο και ανεβαίνω προς τα βόρεια τη λεωφόρο Καμπανμπάι Μπατίρ. Στη διαδρομή συναντώ σύγχρονα γραφεία τραπεζών, ξενοδοχεία όπως το εντυπωσιακό Χϊλτον Γκάρντεν Ιν, εστιατόρια, πρεσβείες όπως του Τατζικιστάν, έως ότου βλέπω στα αριστερά μου μια πλατεία. Την προσοχή μου τραβά ένα μοντέρνο κτήριο του 2005, που το σχήμα του θυμίζει ιπτάμενο δίσκο. Πρόκειται για το Τσίρκο της Αστάνα. Πάνω από 300 ισορροπιστές, κλόουν, θηριοδαμαστές, γυμναστές, θαυματοποιοί και άλλοι καλλιτέχνες απαρτίζουν τον θίασο που δίνει παραστάσεις σε μια αρένα η οποία ξεπερνά τα 13 μέτρα σε διάμετρο, ενώ οι περιμετρικές εξέδρες της μπορούν να υποδεχθούν 2.000 θεατές. Η δε σκηνή του τσίρκου είναι εξοπλισμένη με μηχανισμούς αλλαγής δαπέδου ώστε να είναι καταλληλότερο ανά περίπτωση για σχοινοβάτες, για παγοδρόμιο, για ακροβατικές αιώρες, ακόμη και για ιππασία.
Ο «ιπτάμενος δίσκος» του τσίρκου έχει χτιστεί στην οξεία γωνία που σχηματίζει η συμβολή της Καμπανμπάι Μπατίρ με τον Αυτοκινητόδρομο Κοργκάλτσιν που τέμνονται διαγωνίως. Μπροστά της σχηματίζεται μια πλατεία, στη μέση της οποίας βρίσκεται ένα μουσικό σιντριβάνι. Ένα υπερυψωμένο χρυσό άγαλμα στο κέντρο του, τριγυρισμένο από αγάλματα ζώων, δίνει ύφος και χαρακτήρα στο Σιντριβάνι της Μόσχας, όπως ονομάζεται.
Πλησιάζοντάς το διαπιστώνω ότι το χρυσό άγαλμα παριστάνει έναν ακροβάτη να ισορροπεί πάνω σε ένα μονόκυκλο, ένα αντνακολάβιμ, όπως ονομάζουν οι ντόπιοι το ποδήλατο με μία ρόδα, κρατώντας στο δεξί του χέρι μια ανοιχτή ομπρέλα. Αμέσως συνειδητοποιώ ότι η σύνθεση αυτή σε συνδυασμό και με τα αγάλματα που παρουσιάζουν ζώα που εκτελούν θεάματα παραστάσεων αποτελεί προέκταση του τσίρκου το οποίο βρίσκεται ακριβώς απέναντι και έχει το όνομα stolichnyy chirk. Το φουτουριστικό κτήριο που μοιάζει με ιπτάμενο δίσκο εγκαινιάστηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2005.
Η δυσκολία της παράστασης που δίνει ο ακροβάτης φαίνεται ακόμη μεγαλύτερη καθώς όλο το ασυνήθιστο αυτό σύμπλεγμα ισορροπεί πάνω σε μια τεράστια, χρυσή κι αυτή, σφαίρα. Τον ακροβάτη πλαισιώνουν δέκα χαριτωμένα αγάλματα. Μια φώκια που ισορροπεί στη μουσούδα της μια μπάλα, μια τίγρη που πηδάει μέσα από ένα φλεγόμενο στεφάνι, ένας μασίστας που σηκώνει βάρη, μια αρκούδα που παίζει μπαντονεόν, ένας ελέφαντας με σηκωμένο το αριστερό μπροστινό του πόδι και το πίσω δεξί τηρώντας σταθερή ισορροπία, μια ακροβάτιδα με στεφάνια σε χέρια και πόδια, ένας ιπποπόταμος φορώντας ολόσωμο μαγιό με τιράντες και ημίψηλο καπέλο που κάνει ποδήλατο με βοηθητικές ρόδες, ένας κόκορας στη ράχη ενός γαϊδάρου, ένας φλαουτίστας με τραγιάσκα και έναν μικρό πιγκουίνο στον δεξί του ώμο και ένας αετός με ανοιχτά τα φτερά του πάνω στην πίσω καμπούρα μιας βακτριανής καμήλας.
Ολόγυρα στην πλατεία είναι στημένα δεκάδες αγάλματα εθνικών ηρώων των μύθων του Καζακστάν.
Μετά από ένα πολύωρο περπάτημα σε κεντρικά σημεία της Αστάνα, βρίσκω την ευκαιρία και για να ξεκουραστώ αλλά και για να απολαύσω μια ηρεμία απροσδόκητη, καθώς η πλατεία βρισκόταν ανάμεσα σε δύο λεωφόρους, και μάλιστα κοντά στη συμβολή τους, την Καμπανμπάι Μπατίρ την οποία ανέβαινα ερχόμενος από την όπερα στα νοτιότερα και στα αριστερά μου την Κοργκάλτιν. Διάφορα εστιατόρια και καφέ ολόγυρά μου προσφέρουν αρκετές επιλογές να διαλέξω. Αποφασίζω να πιω τσάι και να φάω κέικ με μέλι.
