Το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης το φετινό καλοκαίρι παρουσιάζει την ξεκαρδιστική κωμωδία του 19ου αιώνα «Μαλλιά κουβάρια» του Νικολάου Λάσκαρη, σε σκηνοθεσία Τάσου Πυργιέρη. Λίγο πριν την πρεμιέρα στις 5 και 6 Ιουλίου στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο Λαμίας και λίγο πριν τη μεγάλη καλοκαιρινή περιοδεία συναντήσαμε τους συντελεστές της παράστασης και μιλήσαμε γι’ αυτήν
Τάσος Πυργιέρης
Καλογραμμένη και σπαρταριστή κωμωδία
Τα «Μαλλιά κουβάρια» είναι μια απολαυστική γαλλικού τύπου φαρσοκωμωδία στην οποία αποτυπώνονται ανάγλυφα καυτά πολιτικά / εθνικά ζητήματα. Ζητήματα που συνδέονται με την απελευθέρωση ελληνικών περιοχών που ανήκαν ακόμη στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Έτσι το έργο του Νικολάου Λάσκαρη (1868-1945), της πολυσχιδούς αυτής προσωπικότητας του θεάτρου, αποτελεί ένα είδος πολιτιστικού αποτυπώματος για την ιστορία της εποχής και μαζί μία καλογραμμένη και σπαρταριστή κωμωδία.
Νίκος Ορφανός
Ενας μικρός άθλος, μια θεατρική κατάθεση
Οποτε ανεβάζουμε ένα έργο, μας ρωτούν οι δημοσιογράφοι: «Πιστεύετε ότι το έργο είναι επίκαιρο;». Κι εγώ πάντα απαντώ: «Το θέμα είναι να είναι επίκαιρη η παράσταση». Αλλά τι σημαίνει επίκαιρο; Να αναφέρει, δηλαδή, ζητήματα του καιρού μας; Και γιατί να το κάνει; Δεν είναι επίκαιρος ο Ντίκενς ή ο Καραγάτσης; Μα φυσικά, και ξέρετε γιατί; Γιατί δεν τους νοιάζει να είναι επίκαιροι, λένε απλώς μια ωραία ιστορία. Έτσι διαλέξαμε κι εμείς τα «Μαλλιά κουβάρια». Δεν θίγει κακώς κείμενα, δεν αναδεικνύει κοινωνικά προβλήματα, δεν βλέπουμε δυστυχείς και καταφρονεμένους. Εδώ το θέατρο λειτουργεί για τον εαυτό του: με καταιγιστικούς διαλόγους, ξεκαρδιστικές φαρσικές καταστάσεις και μια όψη άλλης εποχής. Αυτή η επιλογή είναι άποψη: να ξαναδούμε μια ιστορία στον χωροχρόνο που τη γέννησε, χωρίς αναχρονισμούς του σήμερα, με άλλους κώδικες συμπεριφοράς, με μια γλώσσα κάπως παλιά, σαν ένα ελαφρύ τραγουδάκι μιας οπερέτας.
Η παράσταση είναι ένας μικρός ύμνος στην προπολεμική Αθήνα, στο θέατρο και στους ηθοποιούς του 1910, στον αστικό καθωσπρεπισμό μιας κοινωνίας που ανυποψίαστη μόλις είχε μπει στον 20ό αιώνα και έπλεε αμέριμνη πριν από την ιστορική καταιγίδα. Δεν υπάρχει δυσκολότερο θεατρικό ανέβασμα από μια παράσταση εποχής. Σήμερα. που όλα τα φέρνουμε στα μέτρα μας καταπώς μας βολεύει, η παράσταση αυτή, με την ιστορική της πιστότητα, είναι ένας μικρός άθλος, μια θεατρική κατάθεση.
Φοίβος Μαρκιανός
Η τέλεια συνταγή για μία κωμωδία
Ενα καθωσπρέπει σαλόνι, μερικοί εστέτ μικροαστοί, ένας μπερμπάντης σύζυγος, σε συνδυασμό με την πολιτική αστάθεια της εποχής -πανομοιότυπη με την Ελλάδα του σήμερα- και ο Λάσκαρης μας δίνει την τέλεια συνταγή για μία κωμωδία «Μαλλιά κουβάρια». Συνεχείς παρεξηγήσεις στα δείγματα γραφής του Φεϊντό και του Σαρντού για τους μυημένους θεατρόφιλους. Ένα έργο «χωρίς ανάσα», ασυνεννοησία, υπερβολή, συζυγική απιστία και ύψιστα κρατικά μυστικά συνθέτουν το παζλ. Η χαρά μου είναι μεγάλη που συμμετέχω σε αυτόν τον άρτιο καλλιτεχνικά θίασο. Φροντισμένη και καλόγουστη παράσταση από το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης σε σκηνοθεσία του Τάσου Πυργιέρη, που σίγουρα δεν θα σας απογοητεύσει.
Δημήτρης Καλαντζής
Χιούμορ, ο πιο σύντομος δρόμος προς έναν άλλον άνθρωπο...
Ενα ταξίδι αναζήτησης. Αυτό είναι η ζωή. Εμείς, που οδηγηθήκαμε -με κάποιον τρόπο- στο να κάνουμε την ενασχόλησή μας με την υποκριτική τέχνη επάγγελμα, έχουμε ένα πλεονέκτημα: Κάνουμε αυτό το ταξίδι παρέα... μέσω του θεάτρου. Γιατί αυτό είναι το θέατρο. Άνθρωποι, μαζί. Η χαρά μου είναι μεγάλη φέτος το καλοκαίρι. Γιατί αυτό το ταξίδι γίνεται με όχημα το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης. Ένα θέατρο που ζωντάνεψε ξανά και που κάθε χρόνο το βλέπω να μεγαλώνει. Η χαρά μου είναι μεγάλη γιατί καταπιανόμαστε με έργο του Νικολάου Λάσκαρη, ενός συγγραφέα που ανέπτυξε μια πλούσια δραστηριότητα σε πολλούς τομείς του θεάτρου. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του προδρόμου του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, καθώς και διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου. Η χαρά μου είναι μεγάλη γιατί το έργο είναι μια κωμωδία. Η κωμωδία είναι συνυφασμένη με το χιούμορ. Και το χιούμορ είναι ο πιο σύντομος δρόμος από έναν άνθρωπο σ’ έναν άλλον. Η χαρά μου είναι μεγάλη.
Σοφία Μανωλάκου
Χαίρομαι που έγινα μέλος αυτής της ομάδας
Στην παράσταση «Μαλλιά κουβάρια» υποδύομαι την Ευφροσύνη Κουντουπή. Παντρεμένη με τον Κώστα Κουντουπή. Ζω μαζί με τον σύζυγό μου και τη μητέρα μου στην Αθήνα. Ζηλεύω ιδιαίτερα τον σύζυγό μου, η αλήθεια είναι πως είναι σωστός απέναντί μου και δεν μου έχει δώσει ποτέ αφορμή... Αλλά αν έχεις το μικρόβιο της ζήλιας μέσα σου, σε κάνει να παρεξηγείς ό,τι και αν συμβαίνει. Κάπως έτσι περιπλέκονται τα πράγματα και μαζί οι ζωές μας. Λίγο η ζήλια μου, λίγο τα μυστικά μεταξύ αντρών και μερικές τρίχες θα μας κάνουν μαλλιά κουβάρια. Όσο για τη συνεργασία μου με το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης, αισθάνομαι πολύ τυχερή που συνεργάζομαι για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν. Οι άνθρωποι που το απαρτίζουν δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για την εκάστοτε παράσταση που αναλαμβάνουν. Χαίρομαι που έγινα μέλος και εγώ αυτής της οικογένειας.
Τζίνη Παπαδοπούλου
Οι πενθερές είναι μάστιγα!
Πενθερά θα πει... εναγκαλισμός των νυμφευθέντων με μίαν κεφαλήν εκφυούσα ανάμεσά των! Η Ευγενία Χαρλούπη δεν αποτελεί εξαίρεση! Είναι μεγάλη χαρά και πρόκληση να καλείσαι να αποτυπώσεις μια άλλη εποχή, και μάλιστα σ’ ένα τόσο καλογραμμένο έργο όπως αυτό του Νικολάου Λάσκαρη, μαζί με παλιούς γνώριμους και νέους συνεργάτες. Οι εποχές αλλάζουν, αλλά το εγγενές ένστικτο της μητέρας, που ζητά να προστατεύσει το παιδί της από έναν δυνάμει κακό γάμο, υπάρχει πάντα. Μια κωμωδία είναι πάντα ο καλύτερος τρόπος να θίξεις τα κακώς κείμενα και να αναδείξεις ζητήματα. Η παράστασή μας, δροσερή και ευφρόσυνη, έρχεται να θυμίσει ένα άλλο ήθος και ύφος ανθρώπων, και, γιατί όχι, να κλείσει το μάτι στους απανταχού καταπιεσμένους συζύγους, αμφοτέρων των φύλων: Οι πενθερές είναι μάστιγα!
Λήδα Καπνά
«Δροσιστική» επιλογή για καλοκαιρινή περιοδεία
Στην παράσταση «Μαλλιά κουβάρια» του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης υποδύομαι τη Μάσιγκα Λουλά. Πρόκειται για έναν ρόλο που εμφανίζεται προς το τέλος του έργου και λειτουργεί καταλυτικά στο να αποκαλυφθούν όλες οι παρεξηγήσεις και τα μικρά μυστικά που με τόσο ευφυή τρόπο εκτυλίσσονται έως εκείνη τη στιγμή. Είναι μεγάλη η χαρά μου που αποτελώ κομμάτι αυτής της δουλειάς, που καταπιάνομαι με το είδος του μπουλβάρ -ιδανική «δροσιστική» επιλογή για καλοκαιρινή περιοδεία-, που συναντάω παλιούς συνεργάτες και φίλους, και που γίνομαι ξανά μέλος μίας νέας θεατρικής οικογένειας.
Γιάννης Δενδρινός
Συνταγή άχαστη
Υλικά: καλοκαιρινή Περιοδεία (επιτέλους). ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης. Κωμωδία - Κείμενο και διασκευή με άφθονο χιούμορ. Ξέφρενη «ελαφράδα». Θίασος και συντελεστές υπέροχοι! Ομάδα αξιοζήλευτη!
Εκτέλεση: Αναμειγνύουμε σε ένα σκηνικό μπουλβάρ πολύ καλά όλα μαζί τα υλικά, σε θερμοκρασία αγάπης και δημιουργικής κατανόησης. Αναμένουμε αγωνιωδώς να «φουσκώσει» και να ξεχυθεί στις σκηνές της Ελλάδας! Συνταγή άχαστη!
Χρήστος Σταθούσης
Ανυπομονώ!
Συχνά πυκνά γινόμαστε μαλλιά κουβάρια, συχνά πυκνά γελάμε. Σίγουρα θα το έχετε παρατηρήσει όπως και εγώ. Όλοι μας έχουμε βρεθεί σε τσακωμούς και παρεξηγήσεις που μόνο γέλιο μας προκαλούν. Μόνο που εδώ εσείς θα είστε οι θεατές και εμείς οι εμπλεκόμενοι. Ο Γιακουμής, ο υπηρέτης, ήταν από την πρώτη στιγμή ο ρόλος που ταυτίστηκα. Χαίρομαι που ο Τάσος Πυργιέρης με εμπιστεύτηκε. Είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή να συνεργάζομαι με αυτούς τους ανθρώπους φέτος, να μαθαίνω τόσα πράγματα δίπλα τους και να ταξιδέψω μαζί τους σε τόσα μέρη της Ελλάδας. Ανυπομονώ!
