Όταν 152.193 άνθρωποι προσέρχονται σε μια πολιτική ενέργεια κομματικής υφής, όταν ένα κόμμα εγγράφει 110.000 νέα μέλη μέσα σε μια μέρα, το γεγονός δεν είναι απλώς ελπιδοφόρο, δεν είναι απλώς εξαιρετικά προωθητικό. Το γεγονός είναι ανατρεπτικό. Και είναι ανατρεπτικό τόσο για ένα σύστημα που καταταλαιπωρεί τη χώρα όσο και προς κάθε είδους παγίωση εσωκομματικών ειωθότων. Πράγματι: από την περασμένη Κυριακή ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. είναι ένα άλλο κόμμα. Η κρίσιμη ύλη που συσσωρεύτηκε (όχι μόνο) τα τρία τελευταία χρόνια έφερε τη σχάση από όπου πηγάζει η ανθοφορία. Υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι η δημιουργική «έκρηξη» θα γίνει κατανοητή όχι μόνο ποσοτικά αλλά κυρίως με τη διαλεκτική της ενότητα: ως ποσοτική αλλαγή, που έφερε την ποιοτική. Δεν είναι κακό άλλωστε να θυμόμαστε πού και πού τα παλιά υπό το πρίσμα της καινούργιας συνθήκης και να μην καταφεύγουμε σε αυτά μινυρίζοντας τας γραφάς. Ας θυμηθούμε λοιπόν το παλιό εκείνο «νέα κατάσταση, νέα καθήκοντα» και ας το αντιληφθούμε ως ένα απέραντο απελευθερωτικό πεδίο δράσης, σκέψης, αισθημάτων. Ως ένα φωτεινό πεδίο εγερσίθυμης λογικής.
Το πόσο επικίνδυνο είναι για το σύστημα το γεγονός πως 152.193 άνθρωποι, εκ των οποίων οι 110.000 για πρώτη φορά, προσήλθαν αυτοβούλως σε μια συλλογική ενέργεια της Αριστεράς, καινοφανή αλλά γι’ αυτό ακριβώς γόνιμη, το αντιλαμβάνεται πρώτα απ’ όλους το ίδιο το σύστημα. Οι δημόσιες αντιδράσεις -φοβικές μέχρι γελοιότητας και ανάλογες με το ποιόν των αναλώσιμων ανδρείκελων πρώτης γραμμής- δεν είναι παρά μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ο πάγος είναι από κάτω. Και είναι σιωπηλός. Και είναι απειλητικός. Και είναι επικίνδυνος γιατί έχει μπόλικη αρπαγή να προστατέψει, μπόλικη υποταγή να επιβάλει, μπόλικη τερατωδία να εγκαταστήσει. Με άλλα λόγια, έχει μπόλικη ζωή να καταστρέψει.
Από την παρουσία υποτακτικού του Κυριάκου Μητσοτάκη στις ΗΠΑ (παρουσία που μας γυρνάει πολλές δεκαετίες πίσω) μέχρι τα αφηνιασμένα και ανεξέλεγκτα κέρδη των παρόχων ενέργειας, από το σκάνδαλο Novartis, που ονομάστηκε σκευωρία μέσα στις εκκλησίες του συστήματος και το ευλόγησαν με διώξεις εισαγγελέων και δημοσιογράφων, μέχρι την ατιμωτική κατρακύλα της Ελλάδας στην ελευθερία του Τύπου, από την καταστροφή του ΕΣΥ και την εκατόμβη της πανδημίας μέχρι την παράδοση του ασφαλιστικού στην επιχειρηματική αδηφαγία, από την περιφρονητική συμπεριφορά των πολιτικών κοτζαμπάσηδων που ταχτοποιούν τα δικά τους παιδιά, με θράσος, μπροστά στα μάτια ολόκληρης της κοινωνίας, μέχρι την ανεργία, την υπαμειβόμενη εργασία, την εφιαλτική διεύρυνση του πρεκαριάτου, την εργασία - έπαθλο αντί της εργασίας - δικαιώματος, μέχρι την καταστροφή κάθε εργασιακής συνθήκης, από την καταστροφή της Παιδείας (40.000 λιγότεροι πέρυσι, 10.000 ακόμα φέτος, αφού «δεν μπορεί και δεν πρέπει» να πάνε όλοι στο Πανεπιστήμιο» σύμφωνα με τον πρωθυπουργό) μέχρι την (οπλοφορούσα) αστυνομία στα πανεπιστήμια και την εγκληματική συμπεριφορά στα campus, από... από... από, είναι μακρύς ο κατάλογος που πρέπει να σταματήσει.
Αυτό έγινε κατανοητό από τον κόσμο και από το σύστημα. Γιατί ο αριθμός των 152.000 ανθρώπων δεν είναι μόνο ένα τεράστιο πραγματικό κεφάλαιο. Κυρίως είναι ένα ανυπολόγιστο συμβολικό κεφάλαιο που κινείται στον χώρο του μη μετρήσιμου, στον χώρο του αναρίθμητου. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. εννοεί αυτό που λέει, ότι δηλαδή είναι ένα κόμμα εν κινήσει, αυτή την κίνηση του αναρίθμητου θα πρέπει να συλλάβει, να εκφράσει και να οργανώσει. Διαφορετικά, η αποτυχία θα είναι εξίσου εκκωφαντική με την επιτυχία της περασμένης Κυριακής.
Η ύλη που κατατέθηκε την περασμένη Κυριακή προέρχεται πρωτίστως από την ανάγκη να γίνει ορατή, να μην αποσιωπάται, να μην συνθλίβεται ανάμεσα στις λίστες Πέτσα και στις λίστες των ημετέρων. Η ύλη που κατατέθηκε είναι η ανάγκη να γίνει ορατό το απαραίτητο μιας ζωής με αξιοπρέπεια. Και είναι ύλη φτιαγμένη από αγωνία, από οργή, από ελπίδα, από καινούργια γνώση. Είναι ύλη φτιαγμένη από χαρτιά απολύσεων, απορρίψεων, πειθαναγκασμών και μάταιων αναμονών. Είναι η ύλη του απέραντου και πολύπλοκου παρόντος που επιτέλους, επιτέλους επαναλαμβάνω, παρουσιάστηκε για να διεκδικήσει την οντότητά του.
Αυτή η ύλη είναι η νέα κατάσταση. Που μας βάζει σε νέα καθήκοντα.
