«Αυτό που είναι πολύ σημαντικό στον κινηματογράφο είναι ότι πρόκειται για ένα σπουδαίο κοινωνικό γεγονός, είναι η συνάντηση ανθρώπων, η συνύπαρξη καλλιτεχνών με τους θεατές μέσα στην ίδια αίθουσα, οι συζητήσεις που γίνονται αλλά και η ευκαιρία που δίνεται σε επαγγελματίες να συνομιλούν μεταξύ τους, να διαπιστώνουν ότι ταιριάζουν οι αισθητικές τους επιλογές και τα γούστα τους και αυτό να καταλήγει σε μια συνεργασία», θυμίζει μιλώντας στην ΑΥΓΗ ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ολυμπίας Δημήτρης Σπύρου, με αφορμή την έναρξη του θεσμού που πραγματοποιείται φέτος διά ζώσης, μετά από μια χρονιά που διεξήχθη διαδικτυακά εξαιτίας της πανδημίας, αλλά κατάφερε να συγκεντρώσει ωστόσο 70.000 θεατές, προβάλλοντας τον ανθό της παγκόσμιας κινηματογραφικής παραγωγής που αφορά παιδιά και εφήβους.
Δεν παραλείπει να αναφερθεί στο κύμα της πανδημίας που «είναι επιθετικό σε πάρα πολλές χώρες, με αποτέλεσμα να αποτελεί απαγόρευση για συμμετέχοντες και κοινό που θα έρχονταν από Βραζιλία, Κολομβία, Ιράν και αλλού. Ωστόσο, παρά τις απαγορεύσεις, φτάνει ήδη σκηνοθέτις από το Μεξικό, διανομέας από τον Καναδά και πολλοί άλλοι».
«Ταινίες - διαμαντάκια»
Στα διαγωνιστικά προγράμματα του 24ου Φεστιβάλ Ολυμπίας και της 21ης Camera Zizanio, με διάρκεια έως τις 4 Δεκεμβρίου στις αίθουσες και από τις 4 έως τις 12 Δεκεμβρίου διαδικτυακά, θα προβληθούν 93 ταινίες, που, όπως εξηγεί ο Δ. Σπύρου, θεματικά «δεν αφήνουν τίποτα από έξω, από ό,τι απασχολεί την ίδια την κοινωνία, τον άνθρωπο, τις ανθρώπινες σχέσεις, την οικονομική κρίση, την κλιματική αλλαγή, τα όνειρα για μια καλύτερη ζωή, την αγωνία για την εξαφάνιση ιθαγενών πληθυσμών». Ταινίες από τη Φινλανδία, την Ινδία, την Αργεντινή, το Μεξικό, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, «ταινίες που αιφνιδιάζουν», όπως τονίζει.
«Αλλά η πιο ποιητική εικόνα και το πιο ισχυρό κοινωνικό μήνυμα έρχεται από μια μικρού μήκους από την Ινδία. Ένα κινηματογραφικό ποίημα. Λέγεται ‘Πεντόβολα’, αξίζει να τη δει ο καθένας».
Όσον αφορά το θέμα του μπούλινγκ που απασχολεί έντονα τη σύγχρονη κινηματογραφία, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ολυμπίας επισημαίνει πως μπορεί να έχουν γυριστεί πάρα πολλές ταινίες για το θέμα, «αλλά τις περισσότερες τις χαρακτηρίζω καλλιτεχνικά ασήμαντες. Έχουν έναν βερμπαλισμό, έναν διδακτισμό, είναι ανέμπνευστες. Κόντρα σε αυτές έρχεται από τη Φινλανδία μια μικρού μήκους που λέγεται 'Το καναρίνι'. Αυτή η ταινία είναι όπως πρέπει να είναι ο κινηματογράφος σε οποιοδήποτε θέμα και να θίγει. Είναι ό,τι καλύτερο έχω δει σε ταινία που πραγματεύεται το θέμα του σχολικού εκφοβισμού», επιμένει.
Δεν ξεχνά να επισημάνει ακόμη και την προβολή ενός ντοκιμαντέρ που' για τον ίδιο' είναι «η καλύτερη ταινία που έχει γίνει έως τώρα για την κλιματική αλλαγή», σχολιάζει.
Ταινία έναρξης του Φεστιβάλ είναι η εξάλεπτη « Rosa, Rosae - La guera civil», του βετεράνου Κάρλος Σάουρα, 89 ετών σήμερα, όπου ο Ισπανός σκηνοθέτης χρησιμοποιεί φωτογραφίες και σκίτσα του από τον ισπανικό εμφύλιο. «Ένα πάρα πολύ ισχυρό αντιπολεμικό μήνυμα από μια σύγχρονη ταινία που παίχτηκε μόνο στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν' με τη διεθνή της πρεμιέρα να γίνεται στο Φεστιβάλ μας. Έτσι η Αρχαία Ολυμπία στέλνει ένα μήνυμα ειρήνης και ευγενούς άμιλλας μεταξύ των ανθρώπων. Ο ίδιος ο Σάουρα είπε άλλωστε ότι «κάνω την ταινία για να ξορκίσω τις δικές μου παιδικές μνήμες, αλλά κι επειδή πιστεύω ότι δυστυχώς σήμερα, με τα κοινωνικά προβλήματα που έχει η Ισπανία, ένας νέος εμφύλιος είναι πιθανός».
