Ορισμένοι ευαισθητοποιημένοι και ανήσυχοι πολίτες, που διαισθάνονται ότι εξαιτίας της πανδημίας το μέλλον των καλλιτεχνών συρρικνώνεται, πήραν την πρωτοβουλία να ανιχνεύσουν νέους τρόπους επαγγελματικής τους στήριξης. Την ομάδα αιχμής αποτέλεσαν κυρίως ακαδημαϊκοί, πανεπιστημιακοί, καθώς και άνθρωποι της τέχνης και της εκπαίδευσης, που σκέφτηκαν τόσο τους εργαζόμενους στον χώρο του πολιτισμού όσο και το δημόσιο σχολείο, σε μια εποχή που τα μαθήματα τέχνης έχουν εξοστρακιστεί.
«Πήραμε την πρωτοβουλία λίγοι γνωστοί και φίλοι και φτιάξαμε ένα κείμενο με τίτλο 'Τέχνη και σχολείο: Μία πρωτοβουλία / Πρόταση στήριξης των καλλιτεχνών', που υπέγραψαν 105 ενεργοί πολίτες και δημοσιοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες. Την ίδια ώρα, μέσω του Facebook, οι υπογραφές στήριξης έχουν ξεπεράσει τις 300», όπως κάνει γνωστό ο πανεπιστημιακός Άρης Στυλιανού, μέλος της ομάδας πρωτοβουλίας.
«Σκεφτήκαμε ότι υπάρχουν περίπου 15.000 σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα, από τα οποία εάν ένα μικρό μέρος δραστηριοποιηθεί σε ένα πρόγραμμα, μπορεί να απασχολήσει αρκετούς καλλιτέχνες, τόσο στον χώρο του θεάτρου και της μουσικής όσο και σε άλλους τομείς τέχνης», διευκρινίζει ο γνωστός ακαδημαϊκός και εξηγεί πώς αυτό μπορεί να γίνει πράξη: «Πρέπει να βρεθούν καταρχήν κονδύλια, τα οποία υπάρχουν και προβλέπονται τόσο από το ΕΣΠΑ όσο κι από άλλα προγράμματα του υπουργείου Παιδείας και των Δημοσίων Επενδύσεων. Σε συνεννόηση με τους διευθυντές των σχολείων, τους καθηγητές για τα καλλιτεχνικά, όπου υπάρχουν, με ομάδες θεατρικές κ.ά., μπορεί να συγκροτηθεί ένα δίκτυο επαγγελματιών καλλιτεχνών, είτε ως φυσικά είτε ως νομικά πρόσωπα. Έτσι μπορούν να δημιουργηθούν παραστάσεις από καλλιτέχνες ή αυτοί να βοηθήσουν μαθητές να τις πραγματώσουν».
Ο πυρήνας πρωτοβουλίας, εκτός του Άρη Στυλιανού, αποτελείται από τους Κώστα Γαβρόγλου, Νικήτα Μυλόπουλο, Νίκη Μουτζούρογλου, Κατερίνα Σταματάκη, Αμαλία Κοντογιάννη, Σπύρο Χαρισιάδη και την ηθοποιό Μαρία Τσιμά, που υπογραμμίζει πως «μέσα στον ζόφο των ημερών οι καλλιτέχνες έχουν ανάγκη όσο ποτέ τις πράξεις. Όλα είναι αβέβαια και κανείς δεν γνωρίζει πότε και αν θα λειτουργήσουν τα θέατρα και οι μουσικές σκηνές. Ο χώρος μας βρίσκεται σε αναστολή. Κανείς δεν ξέρει τί θα γίνει την επόμενη μέρα και πότε θα αποκατασταθεί η σχέση κοινού και θεατή. Μέσα σε αυτήν την πρωτόγνωρη κρίση, ο κλάδος μπορεί να βοηθηθεί. Απαριθμώντας τα χιλιάδες δημόσια σχολεία, μια εφικτή πρόταση που θα μπορούσε να οργανωθεί και να πραγματοποιηθεί μέσα στο 2021/2 θα ήταν η σύνδεση της τέχνης και του δημόσιου σχολείου. Ηθοποιοί, μουσικοί, σκηνοθέτες, φωτιστές, ενδυματολόγοι μπορούν να συνεργαστούν με τους διευθυντές των σχολείων και με τους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν τα καλλιτεχνικά μαθήματα. Να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις ήδη υπάρχουσες θεατρικές ομάδες και τα μουσικά σύνολα. Να δημιουργήσουν δομές εκεί που δεν υπάρχουν ακόμα. Η σύνδεση της τέχνης με την εκπαίδευση είναι και η προτεραιότητα στα προγράμματα του ΕΣΠΑ. Μπορούν λοιπόν να βρεθούν κονδύλια. Να υπάρχει συνεργασία του υπουργείου Παιδείας και του ΥΠΠΟ. Μπορούν να βοηθήσουν ακόμα οι σχολικές κοινότητες, οι σύλλογοι εκπαιδευτικών, οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων», σημειώνει η ηθοποιός προσθέτοντας πως την πρωτοβουλία αυτή αγκαλιάζουν και υπογράφουν πολλοί άνθρωποι του εκπαιδευτικού και καλλιτεχνικού κόσμου. «Η φωνή τους μπορεί να ακουστεί. Τώρα που τα παιδιά και οι έφηβοι 'τραυματίζονται' από τις πρωτόγνωρες συνθήκες, η ανάγκη της τέχνης και των ανθρώπων της γίνεται ακόμα πιο επιτακτική».
