1. Στις ευρωεκλογές θα επιβεβαιωθεί η ενίσχυση των ακροδεξιών κομμάτων και αξιών. Η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά προσφέρει «εύκολες» και άρα πειστικές απαντήσεις στα προβλήματα των λαϊκών και μικρομεσαίων στρωμάτων μέσω του τραμπικού εθνολαϊκισμού της αλλά και της επιτυχημένης προσαρμογής της στους νέους επικοινωνιακούς κώδικες.
2. Η Ακροδεξιά βρίσκει έδαφος λόγω της δομικής κρίσης ταυτότητας της Ε.Ε., που οξύνθηκε με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία. Την ώρα που η ευρωπαϊκή ηγεσία συζητά περί στρατηγικής αυτονομίας, η Ε.Ε. βρέθηκε στρατιωτικά εξαρτημένη από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και ενεργειακά εξαρτημένη από τη Ρωσία. Αποτέλεσμα; Κούρσα υπερεξοπλισμών και ενεργειακή φτώχεια. Δύο χρόνια μετά τη ρωσική εισβολή και τέσσερις μήνες μετά το ξέσπασμα του πολέμου στη Γάζα, η Ε.Ε. αδυνατεί ακόμα να πάρει πρωταγωνιστικές πρωτοβουλίες για κατάπαυση του πυρός και εξεύρεση διπλωματικών λύσεων. Αδυνατεί επίσης να αντιμετωπίσει αποφασιστικά την αισχροκέρδεια της απληστίας λόγω της πρόσδεσης στα συμφέροντα των ολιγοπωλίων.
3. Η διαφορά του παρόντος κρισιακού κύκλου από τον προηγούμενο (2009-2010) είναι ότι πλέον η ρήξη του κοινωνικού συμβολαίου ακουμπά τον πυρήνα της Ε.Ε., εξού και οι πολύμορφες κινητοποιήσεις στη Γερμανία, στη Γαλλία, στο Βέλγιο κ.α. Ανοίγει νέος υφεσιακός κύκλος λιτότητας, έστω κι αν οι κυβερνήσεις «παίζουν καθυστερήσεις» για μετά τις ευρωεκλογές ελπίζοντας στα «καύσιμα» του Ταμείου Ανάκαμψης και της Πράσινης Μετάβασης, που όμως εξαντλούνται στα χέρια λίγων ομίλων.
4. Η Αριστερά κατέρχεται στις ευρωεκλογές διασπασμένη (Ελλάδα, Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία) γιατί κάποια κομμάτια της βάζουν τον σεχταρισμό και την αυτοαναφορικότητα πάνω από τις επείγουσες ανάγκες των ευρωπαϊκών λαών. Αυτή η ναρκισσιστική, «ακίνδυνη» Αριστερά δεν μας αφορά. Ούτε μας αφορά μια Σοσιαλδημοκρατία ενσωματωμένη στη νεοφιλελεύθερη διαχείριση, που συνδράμει το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα στη δεξιά στροφή της Ευρώπης, όπως κάνει και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. στη χώρα μας.
5. Την υπαρξιακή μάχη για την Αριστερά στην Ευρώπη μας ενδιαφέρει να τη δώσουμε μαζί με τις δυνάμεις εκείνες που αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και γι’ αυτό έχουν κοινωνική απήχηση, όπως το Sumar της Ισπανίας, το Sinn Fein της Ιρλανδίας, το ΑΚΕΛ της Κύπρου κ.ά. Ταυτόχρονα, οφείλουμε να επικοινωνούμε ως δύναμη-«γέφυρα» με εκείνα τα σοσιαλιστικά κόμματα που διαφοροποιούνται από τον ρόλο του συμπληρώματος της Δεξιάς, προτεραιοποιώντας την κοινωνική συνοχή και τη συνεργασία με την Αριστερά.
6. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. πρέπει να πρωταγωνιστήσει σε έναν αγώνα επιστροφής της προοδευτικής πολιτικής στο προσκήνιο του ευρωπαϊκού πολιτικού σκηνικού. Ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα δικό μας στην Ελλάδα μπορεί να ξαναδώσει παρεμβατική ισχύ στην Ευρωπαϊκή Αριστερά. Αλλά και να ανακόψει την αλαζονεία Μητσοτάκη, να ακυρώσει τον μικροηγεμονισμό Ανδρουλάκη και να ανοίξει τον δρόμο για προοδευτικές διεργασίες ενόψει των επόμενων εθνικών εκλογών. Δεν έχουμε λεπτό για χάσιμο. Αντεπίθεση.
Ο Γιάννης Μπουρνούς είναι μέλος της Κ.Ε., σύμβουλος Διεθνών Σχέσεων του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., αντιπρόεδρος του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς
