Βρισκόμαστε στο 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Ένα συνέδριο πολύ κρίσιμο τόσο για τις καταστατικές αλλαγές όσο και για την απαιτούμενη δημιουργική σύνθεση των πολύτιμων διαφορετικών ιδεολογικών στρατηγικών, που όλες αδιαμφισβήτητα θα στοχεύουν στην έτι περαιτέρω ενδυνάμωση και διεύρυνση του κόμματός μας, στη διαπαιδαγώγηση των μελών μέσα από το διαχρονικά πλούσιο αξιακό οπλοστάσιο της ανανεωτικής Αριστεράς και στην ενεργοποίηση παλιών και νέων μελών.
Έχοντας μπει σε έναν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα κύκλο πολυφωνικού προσυνεδριακού διαλόγου και οδεύοντας προς την κορύφωσή του, θα ήταν χρήσιμο όλοι και όλες μας ως μέλη να αναρωτηθούμε τι κόμμα θέλουμε. Να στοχαστούμε με ποιους τρόπους η ριζοσπαστική Αριστερά θα κινητοποιήσει και θα ξαναεμπνεύσει τα μέλη της, θα αφουγκραστεί βαθύτερα την πληγωμένη από την πανδημία, την ακρίβεια σε βασικά αγαθά και ενέργεια κοινωνία, πώς θα την ξαναπείσει και πώς θα την ξανασυγκινήσει με την εμπλοκή και την ενεργό δράση της στα κινήματα (περιβαλλοντικό, αντιπολεμικό, συνδικαλιστικό κ.λπ.) και στην Αυτοδιοίκηση.
Για να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εθνικές εκλογές, όποτε κι αν αυτές διενεργηθούν, ώστε να βγάλει την κοινωνία από τα αδιέξοδα στα οποία την εγκλώβισαν ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός και ο ακροδεξιός μητσοτακικός οικογενειοκρατικός μηχανισμός, οι δήθεν αυτοί επιτελικοί και άριστοι κυβερνώντες που μόνο επικοινωνιακή διαχείριση των προβλημάτων κάνουν μέσα από τα πετσοταϊσμένα ΜΜΕ, απαιτείται σκληρή δουλειά προκειμένου να συμφωνήσουμε σε ένα ριζοσπαστικό αλλά και ρεαλιστικό, ξεκάθαρο και κοστολογημένο πρόγραμμα με κέντρο τον άνθρωπο και το φυσικό περιβάλλον.
Κόμμα των μελών
Ωστόσο, χρειάζεται να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα κόμμα πιο δημοκρατικό και διαλεκτικό, ένα κόμμα των μελών, της βάσης και όχι ακολούθων, προσωπολατρών και άκριτων χειροκροτητών. Ένα κόμμα στους κόλπους του οποίου τα μέλη θα διαδραματίζουν πιο καθοριστικό ρόλο στη λήψη αποφάσεων, του οποίου τα όργανα (οργανώσεις μελών, νομαρχιακές επιτροπές, Κεντρική Επιτροπή, τμήματα, κ.λπ.) θα συνεδριάζουν τακτικότερα και θα λειτουργούν ουσιαστικότερα. Η προτεινόμενη εκλογή προέδρου και Κεντρικής Επιτροπής από μόνη της δεν εξασφαλίζει περισσότερη δημοκρατία στη λειτουργία του κόμματος ούτε και η δημιουργία περισσότερων οργάνων.
Αντιθέτως, ένα σημαντικό βήμα προόδου για το κόμμα μας φαίνεται να είναι η εντελώς ισότιμη συμμετοχή των δύο φύλων σε όλα τα όργανα (πάγιο αίτημα της ανανεωτικής Αριστεράς), η διενέργεια εσωτερικών δημοψηφισμάτων για κρίσιμα ζητήματα, η θέσπιση και λειτουργία επιτροπής δεοντολογίας που θα μεριμνά για τη διαφύλαξη της συντροφικότητας και της αλληλεγγύης μεταξύ μελών που ενδεχομένως αντιπαρατίθενται ιδεολογικά για κάποιο ζήτημα και η χρήση ψηφιακών μέσων ως εργαλείων που θα στηρίζουν συμπληρωματικά τη διά ζώσης δράση και λειτουργία του κόμματος.
Σε κάθε περίπτωση, με το πέρας του επικείμενου συνεδρίου, χρειάζεται να κάνουμε την αυτοκριτική μας, να κρατήσουμε και να βελτιώσουμε καλές πρακτικές αλλά και να αποφύγουμε λάθη, αστοχίες και παραλείψεις του παρελθόντος, να βγούμε πιο ενωμένοι μέσα από τις όποιες ιδεολογικές μας αντιθέσεις, ούτως ή άλλως στην ανανεωτική Αριστερά διαχρονικά καταβάλλεται προσπάθεια να βρεθεί η κοινή συνισταμένη των διαφόρων ρευμάτων ιδεών. Εξάλλου ο πλουραλισμός ιδεών, όταν υπάρχει κοινός στόχος και συλλογική προσπάθεια, συνιστά δείγμα πολιτικής υγείας και δημοκρατίας.
Συσπειρωμένοι και αποφασισμένοι
Την επομένη του συνεδρίου είναι αδήριτη ανάγκη να είμαστε πιο συσπειρωμένοι και πιο αποφασισμένοι για πιο συστηματική και κοπιώδη συλλογική δουλειά ώστε να ανατρέψουμε μαζί με τον λαό τη δεξιά λαίλαπα που προσπαθεί να ιδιωτικοποιήσει κάθε δημόσιο αγαθό (Παιδεία, Υγεία, ενέργεια, κοινωνική ασφάλιση), που βάζει πλάτη στα μεγάλα ενεργειακά συμφέροντα, που αφήνει ασύδοτη την αισχροκέρδεια, που ξεπλένει τους ναζί με κάθε ευκαιρία (ακόμη και μες στη Βουλή!), που με πρόσχημα την πανδημία έχει πλήξει βάναυσα τη δημοκρατία, τη διαφάνεια, τη δικαιοσύνη, τις ατομικές ελευθερίες, που έχει καταστρατηγήσει κάθε εργασιακό και συνδικαλιστικό δικαίωμα, που σπέρνει τον φόβο, την καταστολή, τον αυταρχισμό και τον ατομικισμό.
Θα αφήσουμε να διαχειριστούν εκείνοι το νέο ΕΣΠΑ και το ταμείο ανάκαμψης, με απευθείας αναθέσεις σε εταιρείες ημετέρων που δημιουργήθηκαν σε μια νύχτα, που δεν ξέρουμε τι έκαναν με το μαξιλάρι των 37 δισ. που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ με πολλές θυσίες του ελληνικού λαού;
Τα χρηματοδοτικά αυτά εργαλεία επιβάλλεται να αξιοποιηθούν σε έργα και μέτρα για την ανακούφιση της κοινωνίας, για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης και φτώχειας και της επερχόμενης επισιτιστικής κρίσης λόγω του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, για να ενισχυθούν οι δημόσιες δομές του κράτους και απαιτείται υπεύθυνη, χρηστή, διαφανής διαχείριση με όραμα και με στόχευση τη βελτίωση ποιότητας ζωής του λαού. Η κοινωνία βλέπει ποιος αφήνει στον λαό κομπόδεμα και ποιος δεν αφήνει ούτε τα πόμολα... Η δεύτερη φορά Αριστερά σιμώνει αλλά αυτή τη φορά καλό θα είναι να αποκτήσει και την ιδεολογική ηγεμονία.
* Η Αλεξάνδρα Θαλασσινού είναι δημοτική σύμβουλος Κύμης Αλιβερίου, μέλος του Συντονιστικού ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Εύβοιας
* Όλα τα κείμενα του προσυνεδριακού διαλόγου αναρτώνται στην ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και το left.gr
