Ακριβώς στην αλλαγή του χρόνου ο Χάρης Δούκας άρχισε να ρίχνει στον αέρα με ένα καλάσνικοφ φωνάζοντας «Αλλάχ ακ μπαρ».
Λίγο πριν, η Νατάσσα Μποφίλιου με παλαιστινιακό μαντίλι είχε τραγουδήσει τον ύμνο του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού.
Και της ΟΠΛΑ.
Και της Χαμάς.
Αυτό που λέει «Πουέμπλο Ουνίδο Χαμάς Σερά Βενσίδο».
Ενώ η Μάρθα Φριντζήλα είχε τραγουδήσει το «Ήρωες, άπαρτα βουνά» και το «Πότε θα κάνει ξαστεριά».
Και το «Οικοδόμοι παλικάρια».
Και το «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», που είναι για την κλιματική κρίση.
Και το «Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα».
Που είναι για τη δολοφονία του Τσάρου Αλέξανδρου από τους αναρχικούς το 1861.
Ενώ ένας σταντ απ κομίντιαν έλεγε αστεία σε βάρος του τέως δημάρχου Κώστα Μπακογιάννη.
Στα πακιστανικά.
Αυτό δεν ήταν γιορτή, καθαρή κομμουνιστική προπαγάνδα ήταν.
Από την Παρέλαση της Νίκης στη Μόσχα το 1945 είχαμε να δούμε τέτοια τοξικότητα.
Κι εκείνη ένας κοντός τη διοργάνωσε, άλλωστε.
Απλώς εκείνος είχε μουστάκια.
Και από τη συγκέντρωση για την Απελευθέρωση, όπου μιλούσε ο Γεώργιος Παπανδρέου και από κάτω ένα εκατομμύριο κόσμος φώναζε «Λαοκρατία».
Κρατώντας φωτογραφίες του Ζαχαριάδη.
Και τώρα κρατάγανε, αλλά του Κώστα.
Στο Κολωνάκι η αστική τάξη κοίταζε πώς θα το σκάσει από τη χώρα έχοντας ράψει στο σακάκι τις λίρες που έβγαλε στην Κατοχή.
Τα κρυπτονομίσματα εν προκειμένω.
Σκέφτηκαν να διαφύγουν στην Αράχωβα, αλλά εκεί έχει πλακώσει πολύς κόσμος και δημιουργείται μποτιλιάρισμα.
Και δεν έχει και πολλούς φορτιστές για τα Τέσλα.
Κάποιοι οχυρώθηκαν στο Πεδίον του Άρεως, στη διασπαστική γιορτή του Χαρδαλιά, αποφασισμένοι να πέσουν μέχρις ενός.
Ευτυχώς το πρωί της παραμονής τα πάρκινγκ στο κέντρο είχαν διπλασιάσει τις τιμές και υπήρχε μια αίσθηση κανονικότητας στη χώρα.
Αλλοι πολίτες συγκεντρώθηκαν στα απομεινάρια του Μεγάλου Περιπάτου και προσεύχονταν σιωπηλά να γυρίσουν οι νόμιμοι ιδιοκτήτες του δήμου.
Τραγουδώντας χαμηλόφωνα Σάκη Ρουβά.
Λένε ότι όταν οι παρατημένες τσιμεντόπλακες επιστρέψουν στη θέση τους, θα γυρίσει και ο μαρμαρωμένος δήμαρχος να σώσει την Αθήνα από τον ερυθρό κίνδυνο.
Και όταν ξαναζωντανέψουν οι φοίνικες στις γλάστρες.
Ευτυχώς η κρατική τηλεόραση είχε την οξυδέρκεια να μην μεταδώσει τη γιορτή.
Ηταν, άλλωστε, και απασχολημένη με την παραποίηση του λογότυπου του ΚΚΕ.
Γενικά να ξέρετε ότι οι παλαιστινιακές μαντίλες θίγουν το θρησκευτικό συναίσθημα των ευλαβών χριστιανών.
Ειδικά όταν τις φοράμε στην Παναγία.
Διότι τι σχέση είχε η Παναγία με την Παλαιστίνη, έλεος κάπου.
Απεναντίας, το γεγονός ότι βομβαρδίζονται άμαχοι δεν φαίνεται να προσβάλλει το θρησκευτικό συναίσθημα κανενός.
Δεν φταίμε εμείς. Αυτό να το σκεφτόντουσαν οι άμαχοι πριν γίνουν Άραβες.
Και είναι γνωστό ότι το θρησκευτικό μας συναίσθημα δεν είναι αντίθετο με τον βομβαρδισμό αλλοθρήσκων.
Βέβαια, οι χριστιανοί Άραβες δεν είναι ακριβώς αλλόθρησκοι, αλλά ας μην γινόμαστε σχολαστικοί.
Μη καραδεξιά προσωπικότητα ευρύτερης αποδοχής αναζητά ο Κ. Μητσοτάκης για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Δυσκολεύεται κάπως, γιατί είναι η μόνη απευθείας ανάθεση που δεν μπορεί να δώσει στη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ.
Δεν πειράζει, και ο Πορτοσάλτε μια χαρά είναι.
