Η εθελοντική προσφορά αίματος είναι μια κορυφαία πράξη αλτρουισμού και αλληλεγγύης στον συνάνθρωπο και η σημασία της αναγνωρίζεται ως ανεκτίμητο δώρο στην κοινωνία. Τον Μάιο του 2005 στην 58η Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας όπου συμμετείχαν υπουργοί Υγείας από όλο τον κόσμο αποφασίστηκε να καθιερωθεί η 14η Ιουνίου ως Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντή Αιμοδότη, μια ημέρα που η ανθρωπότητα εκφράζει την ευγνωμοσύνη της στους αιμοδότες σε όλο τον κόσμο. Μόνο που σε κάποιες χώρες του κόσμου -ελάχιστες ευτυχώς, αλλά ανάμεσά τους και η Ελλάδα δυστυχώς- η αιμοδοσία αντιμετωπίζεται πλέον ως «εμπορική» πράξη, θεσπίζοντας οικονομικά κίνητρα για τον δότη και ανοίγοντας παράλληλα τον δρόμο για τη δημιουργία ιδιωτικών κέντρων συλλογής πλάσματος αίματος.
Είναι γνωστό εδώ και σχεδόν έναν μήνα πως ο Άδωνης Γεωργιάδης σκοπεύει να επιτρέψει την εμπορική δραστηριότητα ιδιωτών με το πλάσμα των δωρητών αίματος και πλάσματος, σύμφωνα με ένα σχέδιο νόμου που εντάσσεται στη γενικότερη λογική της κυβέρνησης περί ιδιωτικοποίησης της Υγείας. Με αυτά τα δεδομένα η σημερινή ημέρα, αντί του «πανηγυρικού» χαρακτήρα με την καθιερωμένη αιμοδοσία στον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου με τη συμμετοχή και της κυρίας Σακελλαροπούλου, θα έπρεπε έχει μορφή διαμαρτυρίας απέναντι στην κυβερνητική προσπάθεια εμπορευματοποίησης, καθώς θεμελιώδης αρχή της εθελοντικής αυτής πράξης είναι πως ο πολίτης συμβάλλει με το ίδιο του το αίμα στις κοινωνικές ανάγκες χωρίς το κίνητρο της υλικής ανταμοιβής. Η φετινή Ημέρα Εθελοντή Αιμοδότη θα πρέπει να είναι μια ημέρα αντίθεσης στα εμπορικά σχέδια του υπουργού. Η φετινή Ημέρα Αιμοδότη οφείλει να είναι ημέρα άρνησης στον ωφελιμιστικό εκχυδαϊσμό της κορυφαίας αυτής πράξης ανθρωπισμού και αλληλεγγύης. Ας το τολμήσουν όσοι βρεθούν αύριο στο Προεδρικό Μέγαρο και ας διαμηνύσουν στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας πως το αίμα δεν είναι εμπόρευμα.
