Σταθερά, πιο κοντά στην Ευρώπη, παπαγαλίζει ο Μητσοτάκης στο προεκλογικό του βίντεο. Και θα αρκούσε και μόνο αυτή η σκηνοθετημένη επίδειξη για να δικαιώσει όσους τον χαρακτηρίζουν βασιλιά της απάτης. Γιατί, ακόμα κι αν αγνοήσει κάποιος την ανοησία ότι βαδίζουμε πιο κοντά στην Ευρώπη, άρα είμαστε έξω από αυτήν, ενώ υποτίθεται ότι είμαστε στον σκληρό πυρήνα της, αυτό που μένει είναι η λέξη - κλειδί, που χρησιμοποιείται για κάθε νόσο και κάθε μαλακία του καθεστώτος: Σταθερά! Πιο κοντά. Όλο και πιο κοντά, από δράμα σε δράμα. Οι ιππείς του 41% μπορούν να καμαρώνουν. Σταθερά!
Σταθερά, βέβαια, δεν υπάρχει αμφιβολία. Σταθερά προτελευταίοι, στην αμοιβή της εργασίας. Σταθερά κωπηλάτες στη γαλέρα του εργασιακού. Σταθερά πρώτοι στην ακρίβεια και την αισχροκέρδεια. Σταθερά έσχατοι και με τον πιο εξευτελιστικό τρόπο στον σεβασμό του Κράτους Δικαίου. Σταθερά πρωταγωνιστές στην απροκάλυπτη συγκάλυψη, είτε πρόκειται για ανθρωπιστικές καταστροφές, είτε για υποκλοπές και παντός είδους εκτροπές. Σταθερά κάτω από τη γραμμή που διαχωρίζει την ασφάλεια από τον θάνατο στις υποδομές. Αλλά και σταθερά στις πρώτες θέσεις στον εκμαυλισμό της ενημέρωσης, τη χειραγώγηση των ΜΜΕ.
Δεν χρειάζεται σοφία για να καταλάβει κανείς ότι η σταθερότητα είναι το άγιο δισκοπότηρο της προπαγάνδας του Μητσοτάκη και όσων θησαυρίζουν από την πολιτική του. Κάτω από το χαλί της κρύβονται πληγές, τραγωδίες, ανθρώπινα δράματα. Κρύβεται η φτώχεια -για πολλούς έως απόγνωσης- εκατομμυρίων ανθρώπων. Κρύβεται ο βιασμός της αλήθειας, η εγκληματικότητα που καλπάζει, η προκλητική αδικία, τα αδιέξοδα των νέων, η απελπισία των απόμαχων. Και δεν χωρούν αυταπάτες εδώ. Αυτή η virtual σταθερότητα δεν υπηρετεί μόνο εκλογικά σχέδια. Υπηρετεί στρατηγικά τη μεγάλη παγωνιά στην κοινωνία.
Το καταπέτασμά της, αν και φθαρμένο, καθορίζει και σήμερα δυστυχώς πολιτικές συμπεριφορές. Μπαίνει ανάμεσα στο τι έχουμε και τι μας πρέπει. Γιατί δεν έχει διαμορφωθεί με στιβαρό τρόπο από την αντιπολίτευση και δεν έχει βάλει τέλος στην κοινωνική χειμερία νάρκη η εναλλακτική: Η σταθερότητα ης δικαιοσύνης και της δημοκρατίας. Χάλια μαύρα ο Μητσοτάκης, αλλά το μη χείρον πλεονέκτημά του. Ως εκ τούτου, μέχρι τις εκλογές, αλλά και μετά από αυτές, αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ. Να σκίσει -μόνο αυτός μπορεί- το καταπέτασμα και να πείσει τους πολλούς ότι εκπροσωπεί την πειστική και ρεαλιστική εναλλακτική στη σταθερότητα της βαρβαρότητας.
Με τη στάση, τον προγραμματικό λόγο, τη σοβαρότητα, τη συλλογικότητα, τη σεμνότητα της αλήθειας. Δύσκολο; Σίγουρα. Προϋποθέτει να φωτίσει με θάρρος και ειλικρίνεια την πραγματικότητα, δική του και της κοινωνίας, για να την αλλάξει. Αλλά, τελικά, εκεί θα κριθούν όλα και όλοι.
