Κόλαφος είναι για τον Θόδωρο Σκυλακάκη το σχόλιο της Θεοδότας Νάντσου, διευθύντριας περιβαλλοντικής πολιτικής του WWF Ελλάς, η οποία συμμετείχε εκ μέρους της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης στους φορείς που τοποθετήθηκαν στη Βουλή επί του σχεδίου νόμου που ιδιωτικοποιεί το νερό στη Θεσσαλία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Θεσσαλία / Και με τη βούλα ιδιωτικοποίηση των νερών όπως ζήτησε η ιδιωτική ολλανδική εταιρεία
Το πολύπειρο στέλεχος του WWF Ελλάς που επί πολλά έτη συμμετείχε στις ακροάσεις φορέων στη Βουλή επί νομοσχεδίων που άπτονται της περιβαλλοντικής πολιτικής, περιέγραψε με τα πλέον μελανά χρώματα τη συμπεριφορά του Θόδωρου Σκυλακάκη απέναντι στους φορείς που αντιδρούσαν για την ιδιωτικοποίηση του νερού στη Θεσσαλία.
«Με φοβερή υπεροψία και χειρονομίες κοροϊδίας, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θόδωρος Σκυλακάκης αντιμετώπισε τους φορείς που μίλησαν στη Βουλή για τις απαράδεκτες και επικίνδυνες ρυθμίσεις για τα νερά της Θεσσαλίας», σημειώνει η Θεοδότα Νάντσου σε ανάρτησή της στο Facebook και συνεχίζει λέγοντας:
«Τόσα χρόνια συμμετέχω σε ακροάσεις εξωκοινοβουλευτικών φορέων, όμως, δεν έχω συναντήσει τόσο χαμηλού επιπέδου και επιθετική συμπεριφορά υπουργού».
Ο Θόδωρος Σκυλακάκης, αναφέρει η Θεοδότα Νάντσου, «αρνείται ότι το νομοσχέδιο ιδιωτικοποιεί τους υδάτινους πόρους της Θεσσαλίας. Αρνείται ότι προβλέπεται bonus για τα μέλη του ΔΣ. Δεν σχολιάζει ότι οι Θεσσαλοί θα πληρώνουν το υψηλότατο μισθολόγιο των υψηλότατων διοικητών του νερού, με αποτέλεσμα η τιμή να πετάει στα ύψη».
Και δεν είναι μόνο αυτό. Ο αρμόδιος υπουργός ΠΕΝ, όπως επισημαίνει η διευθύντρια περιβαλλοντικής πολιτικής του WWF Ελλάς «μπερδεύει τις απαιτήσεις της οδηγίας πλαίσιο για το νερό 2000/60/ΕΕ και δίνει γενικόλογες και τελείως άσχετες με το περιεχόμενό της απαντήσεις υπεκφυγής. Τις απαντήσεις όμως τις δίνει το ίδιο το νομοσχέδιο που ψηφίζεται στη Βουλή».
Η Θεοδότα Νάντσου επισημαίνει ότι «έξι μήνες μετά την τεράστια καταστροφή, η Θεσσαλία παραμένει γονατισμένη στις λάσπες. Είναι απογοητευτικό ότι η μόνη απάντηση του ΥΠΕΝ είναι η ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων της και ένα επιστημονικά χαμηλότατου επιπέδου σχέδιο που τη γεμίζει μπετά, ξερίζωμα βλάστησης στα ποτάμια και άλλα επικίνδυνα και πανάκριβα έργα που μόνο περισσότερες καταστροφές υπόσχονται».
