Παγκόσμια Ημέρα Νερού σήμερα, και καλό είναι να θυμόμαστε πως μπορεί οι παγκόσμιες ημέρες να διαρκούν μία ημέρα, τα προβλήματα όμως που συνήθως μας καλούν να αντιμετωπίσουμε είναι καθημερινά. Με λίγα λόγια, καλό είναι να γνωρίζουμε πως μία από τις επόμενες μεγάλες κρίσεις που θα αντιμετωπίσουμε όχι μόνο ως πλανήτης αλλά και ως χώρα θα είναι αυτό της λειψυδρίας.
Πρόσφατη Έκθεση του ΟΗΕ αναφέρει ότι περίπου 2,2 δισ. άνθρωποι παγκοσμίως στερούνται πρόσβασης σε ασφαλές, πόσιμο νερό, ενώ το 40% του πληθυσμού έρχεται κάθε χρόνο αντιμέτωπο με το φαινόμενο της λειψυδρίας για ορισμένες χρονικές περιόδους. Οι επιστήμονες προειδοποιούν πως οι υδάτινοι πόροι γίνονται ολοένα και πιο φτωχοί λόγω της κλιματικής κρίσης, που κάνει ολοένα και πιο απειλητική την παρουσία της με θερμοκρασίες που κάθε χρόνο ανεβαίνουν στεγνώνοντας κυριολεκτικά τον πλανήτη.
Οσον αφορά τις αρνητικές όψεις της κατάστασης, είναι πολλές. Ξεκινούν από τις μεγάλες περιόδους ξηρασίας και φτάνουν μέχρι το γεγονός ότι κάθε χρόνο αυξάνουμε τις ανάγκες μας για νερό μειώνοντας όλο και περισσότερο τα διαθέσιμα αποθέματα, χωρίς καν να αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος του προβλήματος. Για παράδειγμα, μπορεί κάποιοι να αισθάνονται υπερήφανοι και ικανοποιημένοι για τη θεαματική άνοδο της καλοκαιρινής τουριστικής κίνησης ιδίως στους νησιωτικούς προορισμούς, ελάχιστοι όμως συνδέουν τα εκατομμύρια των τουριστών με τις τρομακτικές ανάγκες για νερό στα έτσι κι αλλιώς άνυδρα νησιά και τι σημαίνει αυτό για το μέλλον.
Ενα μέλλον που προμηνύεται διψασμένο αν δεν υπάρξει άμεσα ένας κεντρικός σχεδιασμός για την αντιμετώπιση της επερχόμενης λειψυδρίας και δεν ληφθούν μέτρα για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και τον περιορισμό της σπατάλης. Μόνο που στις περιπτώσεις αυτές το ζητούμενο δεν είναι η μετακύλιση του προβλήματος σε θολές αναφορές στην ατομική ευθύνη των πολιτών όταν απουσιάζει ο ρόλος του κράτους στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
