Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διασκέδασαν με την ψυχή τους τα αγγλικά του Άδωνη Γεωργιάδη και με το δίκιο τους. Είναι κρίμα, όμως, η πλάκα να αφήσει να περάσει ασχολίαστο το περιεχόμενο όσων είπε ο Άδ. Γεωργιάδης. Ο οποίος, ως γνωστόν, είναι υπουργός Εργασίας. Και ο οποίος εμφανίζεται σε ένα πάνελ να εξηγεί ότι ο Μητσοτάκης έχει αλλάξει τόσο πολύ την εικόνα της χώρας, ώστε από εκεί που όλοι κάνανε κρα για μια δουλειά, έχουμε φτάσει στο σημείο να ψάχνουν τα εστιατόρια λαντζέρηδες και να μην βρίσκουν.
Ο υπουργός εννοεί προφανώς ότι η αυξημένη ζήτηση για λαντζέρηδες σημαίνει αυτονόητα ότι η ανεργία έχει μειωθεί και το επίπεδο ζωής του κόσμου έχει ανέβει. Το ενεχόμενο απλώς να είναι απαξιωμένες οι δουλειές δεν του περνάει από το μυαλό. Πολύ απλά, οι άνθρωποι θέλουν αξιοπρέπεια στη δουλειά τους - και αξιοπρέπεια σημαίνει ικανοποιητικές αποδοχές και εγγυημένες συνθήκες εργασίας. Αν η αμοιβή είναι τρεις κι εξήντα, χωρίς ωράριο, υπάρχουν και άλλες δουλειές να κάνει κανείς. Δεν χρειάζεται να περνάει όλη τη μέρα του αγκαλιά με τηγανισμένα λάδια.
Αυτή ακριβώς είναι η κατάσταση στην Ελλάδα Μητσοτάκη. Μια αγορά εργασίας με μισθούς εξαθλίωσης, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς ωράριο και χωρίς ελεγκτικούς μηχανισμούς. Αλλά είναι πιο εύκολο για τον Άδωνη Γεωργιάδη να παριστάνει ότι η έλλειψη προσφοράς εργασίας σε τομείς, όπως η εστίαση, ο τουρισμός, οι κατασκευές ή τα αγροτικά, οφείλεται στο ότι επί Μητσοτάκη μάθαμε στο παντεσπάνι και η χειρωνακτική δουλειά μάς κακοφαίνεται. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση ονειρεύεται να κρατήσει χαμηλά τα ημερομίσθια, εντάσσοντας αιτούντες άσυλο στην αγορά εργασίας. Όχι και η πλέον τίμια τακτική από αυτούς που ψηφοθηρούν, φωνάζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει τη χώρα ξέφραγο αμπέλι και πως οι λαθροεισβολείς αλλοιώνουν τον πολιτισμό μας. Το σοβαρότερο πρόβλημα, όμως, είναι ότι με μισθούς εξαθλίωσης ο τόπος δεν πρόκειται να ανακάμψει ποτέ. Απλώς θα λεηλατείται και θα εγκαταλείπεται. Δεν το ξέρουν;
Οχι απλώς το ξέρουν. Αυτός είναι ο στόχος τους. Γι’ αυτό, όσοι πίστεψαν ότι ο Μητσοτάκης σκοπεύει όντως να ανεβάσει τον μέσο μισθό στα 1.500 ευρώ μόνο με ευχές καλό θα είναι να αρχίσουν να νιώθουν εξαπατημένοι. Το σχέδιο Μητσοτάκη δεν είναι αυτό. Είναι του φιξ δε θινξ ιν δε κουζίν.
