Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο των υποκλοπών και το ζητούμενο για τη Δικαιοσύνη είναι να καταφέρει να διασταυρώσει μια λίστα παρακολουθούμενων από την ΕΥΠ με μια λίστα παρακολουθούμενων από το Predator, προκειμένου να διαπιστώσει σε τι βαθμό ταυτίζονται. Στην περίπτωση που ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό, θα υπάρχει ασφαλής ένδειξη ότι τόσο οι μεν παρακολουθήσεις όσο και οι δε εκπορεύτηκαν από το ίδιο κέντρο. Πράγμα που όλος ο κόσμος έχει καταλάβει από την πρώτη στιγμή, παρατηρώντας ότι τουλάχιστον τρία από τα θύματα παρακολούθησης από την ΕΥΠ, ο Θ. Κουκάκης, ο Ν. Ανδρουλάκης και η Άρτεμις Σίφορντ, παγιδεύτηκαν ταυτόχρονα και με το παράνομο λογισμικό. Και δύσκολα μπορεί να πρόκειται για σύμπτωση, όσο και αν η κυβέρνηση κάνει ότι δεν έχει ιδέα για το πώς μπορεί να συνέβη αυτό.
Αντί, όμως, η Δικαιοσύνη να ξεκινήσει από τα προφανή, αυτά δηλαδή που ο κόσμος έχει τούμπανο από πέρσι τον Αύγουστο, άφησε να περάσει ένας ολόκληρος χρόνος μέχρι να αποφασίσει να κοιτάξει τους δύο καταλόγους και να δει αυτό που όλοι ξέρουμε. Ζήτησε, λοιπόν, από την ΑΔΑΕ σχετική ενημέρωση. Αλλά το έκανε μόνο αφού η κυβέρνηση, αιφνιδιαστικά και παράνομα, είχε αλλάξει τη σύνθεση της Αρχής. Και έτσι η ΑΔΑΕ, υπό τη νέα βελτιωμένη σύνθεση, αρνήθηκε να ανταποκριθεί στο εισαγγελικό αίτημα και να ασκήσει τα καθήκοντά της. Πρόκειται για απίστευτη κοροϊδία. Η οποία γίνεται ακόμα πιο εξοργιστική αν συνυπολογιστεί ότι σε δύο από τα μέλη της μειοψηφίας της Αρχής, που εξακολουθούν να παίρνουν τον ρόλο τους στα σοβαρά, έχει ασκηθεί, όπως γράφεται τουλάχιστον, δίωξη με παραγγελία του πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ισ. Ντογιάκου.
Στην πραγματικότητα, αμφιβολίες για την ύπαρξη ενιαίου κέντρου παρακολούθησης δεν υπάρχουν. Τα στοιχεία για τη λειτουργία του, υπό τη μορφή παραμάγαζου της ΕΥΠ, έχουν αποκαλυφθεί εδώ και μήνες, και μάλιστα με λεπτομέρειες για τις μεταθέσεις αξιωματικών που το λειτουργούσαν, υπό την καθοδήγηση τεχνικών της Intellexa. Τα στοιχεία αυτά, που ποτέ δεν σχολιάστηκαν και ποτέ δεν διαψεύστηκαν, ήρθαν στο προσκήνιο εκ νέου στις αρχές αυτής της εβδομάδας. Μια δουλειά είχε να κάνει η Δικαιοσύνη: να επιβεβαιώσει αυτό που ξέρει πια όλος ο κόσμος. Αλλά κάτι τέτοιο θα είχε σεισμικές επιπτώσεις και τρομακτικό κόστος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Γι’ αυτό, υπό την επίβλεψη του Ισ. Ντογιάκου, η Δικαιοσύνη έφαγε έναν ολόκληρο χρόνο δένοντας τα κορδόνια της στη σέντρα. Και, μερίμνη της κυβέρνησης, της Βουλής και του Βελόπουλου, η ΑΔΑΕ με τη νέα της σύνθεση σταμάτησε να χώνει τη μύτη της σε ξένες υποθέσεις και προωθήθηκε και αυτή σε ανάλογο ρόλο.
Ολα αυτά συνέβαλαν στο να αφαιρεθεί τελικά, με εντολή της νέας εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Γ. Αδειλίνη, η δικογραφία από τους δύο εισαγγελείς Πρωτοδικών που είχε ορίσει ο Ντογιάκος και να ανατεθεί στον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αχ. Ζήση. Το αν αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την επιτάχυνση της διερεύνησης ή την επιβράδυνση μέχρι την παραγραφή, θα φανεί στο μέλλον. Η κοινωνία, πάντως, που βλέπει πλέον καθαρά πώς έχει η κατάσταση, ένα πράγμα περιμένει: να κληθούν ως ύποπτοι ο πρώην της ΕΥΠ Κοντολέων, η εισαγγελέας Βλάχου και ο πρωθυπουργικός ανιψιός Δημητριάδης, προκειμένου να διαφωτίσουν την υπόθεση με τις απαντήσεις τους. Και μάλιστα γρήγορα. Ούτε η ελληνική κοινή γνώμη ούτε οι ευρωπαϊκοί θεσμοί είναι διατεθειμένοι να ανεχτούν περισσότερη εξαπάτηση. Αρκετά κράτησε η κοροϊδία.
