Ο Κανονισμός της Ε.Ε. για την αποκατάσταση της φύσης υπερψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο και αποτέλεσε σημαντική επιτυχία των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων κόντρα στην έντονη αντίδραση της συνασπισμένης ευρωπαϊκής Δεξιάς και Ακροδεξιάς. Δυσάρεστη εντύπωση προκάλεσε όμως η στάση του ΚΚΕ, που καταψήφισε τον Κανονισμό, αποτελώντας τη μόνη ουσιαστικά προοδευτική πολιτική δύναμη που προχώρησε στην επιλογή αυτή. Η στάση αυτή του ΚΚΕ συνδέεται με τη γενικότερη κριτική του στην «πράσινη μετάβαση», που στοχοποιείται ως μία καπιταλιστική στρατηγική για νέους τομείς κερδοφορίας. Η ανάλυση του ΚΚΕ παραμένει πλήρως αποσυνδεδεμένη από την πραγματικότητα της κλιματικής κρίσης και την ανάγκη για αντίδραση σε αυτή τώρα.
«Ο Κανονισμός για τη λεγόμενη “αποκατάσταση της φύσης” σχεδιάστηκε για να αποτελέσει ένα ακόμη πεδίο κερδοφόρας δράσης για τους επιχειρηματικούς ομίλους» υποστήριξε χαρακτηριστικά η ευρωομάδα του ΚΚΕ για να δικαιολογήσει τη στάση της στην κρίσιμη ψηφοφορία. Αντιλαμβανόμενο την αρνητική εικόνα που αποπνέει η συμπόρευσή του με την ευρωπαϊκή Δεξιά και Ακροδεξιά, το ΚΚΕ έσπευσε να επισημάνει ότι καταψήφισε και τον Κανονισμό αλλά και την τροπολογία απόρριψης του ΕΛΚ και της Ακροδεξιάς, επιλέγοντας μία στάση πολιτικού αναχωρητισμού σε ένα μείζον ζήτημα, όπως η αποκατάσταση των οικοσυστημάτων.
Θέση η μη θέση
Το πρόβλημα για το ΚΚΕ είναι ότι η μη θέση παραμένει θέση, καθώς το αίτημα για έναν σοσιαλισμό που θα προστατεύσει το περιβάλλον από τα καπιταλιστικά συμφέροντα δεν είναι κάτι που απαντά στη συγκυρία της ταχείας αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη και των επιπτώσεων που έχει κάτι τέτοιο κυρίως στους φτωχότερους. Η απόρριψη της «πράσινης μετάβασης» οδηγεί το ΚΚΕ, έστω και αθέλητα, στο ίδιο στρατόπεδο με όσους θεωρούν την κλιματική αλλαγή δευτερεύον ζήτημα που δεν πρέπει να αναδομήσει το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο.
Το ΚΚΕ επιχειρεί να υποβαθμίσει τη σημαντική πολιτική μάχη που γίνεται για την ενεργειακή μετάβαση ως αντιπαράθεση δύο αντίπαλων καπιταλιστικών πόλων με αντιμαχόμενα συμφέροντα. Η ευρωομάδα του ΚΚΕ ισχυρίστηκε χαρακτηριστικά ότι «ο Κανονισμός βρήκε τη στήριξη μεγάλων ομίλων που “μυρίστηκαν” νέα κέρδη, ενώ συνάντησε την αντίδραση εξίσου ισχυρών καπιταλιστικών επιχειρήσεων του αγροτικού και άλλων κλάδων που θεώρησαν ότι “ρίχνονται” στη μοιρασιά».
Στην κριτική του το ΚΚΕ στηλιτεύει και τη χρηματοδότηση των σχεδίων αποκατάστασης με φορολεηλασία των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων προς όφελος των «πράσινων» μονοπωλίων, αλλά και την ανεπάρκεια του Κανονισμού να αντιμετωπίσει την περιβαλλοντική υποβάθμιση των οικοσυστημάτων.
Εκλεισε τα μάτια
Το ΚΚΕ επέλεξε για πολλοστή φορά να μην εμπλακεί σε μία δύσκολη αντιπαράθεση, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι συχνά αυτό δεν είναι εφικτό και ότι ο κόσμος συνεχίζει να υπάρχει ακόμα κι όταν κλείνουμε τα μάτια. Αν δεν παρθούν άμεσα μέτρα, τα οικοσυστήματα θα συνεχίσουν να καταστρέφονται και ο πλανήτης θα υπερθερμαίνεται φτάνοντας σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή. Και τότε μία κριτική στην υποκρισία της παρουσίας ανεμογεννητριών σε περιοχές Natura δεν θα αρκεί, καθώς ο κόσμος θα καίγεται.
