Εχουμε και λέμε. Την Κυριακή 6.058.358 πολίτες πήγαν στις κάλπες και με την ψήφο τους -ανεξαρτήτως εκλογικού συστήματος και της πιθανότητας δεύτερων εκλογών- έκαναν την επιλογή τους για το πώς θα ζήσουν και το πώς θα πορευτούν την επόμενη τετραετία. Εξ αυτών, 2.406.737 πολίτες επέλεξαν όχι απλώς να επιβραβεύσουν τη μέχρι σήμερα διακυβέρνηση της χώρας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά και να εκφράσουν την επιθυμία τους η χώρα να πάει, από δεξιά, ακόμα δεξιότερα.
Εχουμε και λέμε λοιπόν. Την Κυριακή, σχεδόν 2,5 εκατομμύρια πολίτες επέλεξαν ελαστικότερες σχέσεις εργασίας, ελαστικότερες μορφές αμοιβών, πλήρη απουσία κρατικού ελέγχου της εργοδοτικής ισχύος, κατώτατο μισθό κατώτερο των βασικών για την επιβίωση αναγκών τους, πλήρη ασυδοσία των καρτέλ και των επιχειρήσεων που καθορίζουν τις τιμές των βασικών προϊόντων, απουσία προστασίας των δανειοληπτών και παράδοση σπιτιών και περιουσιών στα νύχια των funds, μηδενική κρατική παρέμβαση στο κόστος στέγασης που μήνα με τον μήνα εκτοξεύεται στα ύψη, σταδιακή ιδιωτικοποίηση του νερού αδιαφορώντας για το αν θα προκύψουν προβλήματα και δυσθεώρητες αυξήσεις, όπως συνέβη μετά την αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ, κλείσιμο δεκάδων περιφερειακών νοσοκομείων και συστηματική απαξίωση του ΕΣΥ προς όφελος των επιχειρηματιών της Υγείας, περαιτέρω υποβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας, ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων για τους έχοντες και ιδιωτικών σχολών ψυκτικών για τους μη έχοντες, λιγότερες προσλήψεις στο πλαίσιο του κοινωνικού κράτους, ακόμα περισσότερες προσλήψεις αστυνομικών και ειδικών φρουρών για πάσα χρήση, άνευ όρων παραχώρηση του φυσικού πλούτου της χώρας σε επιχειρηματίες να κάνουν ό,τι, μα ό,τι θέλουν πάνω στο κύμα, στην κορυφή βουνών και στην καρδιά πάλαι ποτέ προστατευόμενων περιοχών, τσιμέντο, εξορύξεις και ανεμογεννήτριες παντού και πολλά, πολλά ακόμη.
Αυτά και άλλα τόσα ψήφισαν την Κυριακή 2.406.737 πολίτες. Μήπως να το ξανασκεφτούν; Μήπως να τους ρωτήσουμε;
