Όταν το καλοκαίρι του 2022 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέστειλε στο Ευρωκοινοβούλιο την Πρόταση Κανονισμού σχετικά με τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα Ναρκωτικά προκειμένου να ξεκινήσουν οι διαδικασίες μελέτης του κειμένου και διαπραγμάτευσης των τροπολογιών στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE), το γενικότερο κλίμα για τη σχετική νομοθετική πρωτοβουλία ήταν σχεδόν πανηγυρικό.
Ο νέος Οργανισμός αποκτούσε πιο εκτεταμένες και πιο καθοριστικές αρμοδιότητες προκειμένου να ανταποκριθεί πληρέστερα στην ενισχυμένη στοχοθεσία της ενωσιακής στρατηγικής για τα ναρκωτικά, και οι συνοδευτικές διακηρύξεις αναφέρονταν σε σπουδαία προστιθέμενη αξία, ιδίως ενόψει της καταγεγραμμένης διαχρονικής επιδείνωσης του φαινομένου των ναρκωτικών στην ΕΕ.
Ωστόσο, η προσεκτικότερη ανάγνωση της πρότασης της Κομισιόν δικαίωσε την κοινοτοπία: ο διάβολος κρυβόταν όντως στις λεπτομέρειες. Ενώ σε πολλά σημεία του κειμένου υπήρχαν – δικαίως – ρητές αναφορές στη λεγόμενη «μείωση της βλάβης», απουσίαζε εντελώς οποιαδήποτε αναφορά στην απεξάρτηση και στην επανένταξη. Με λίγα λόγια, η Επιτροπή προωθούσε τη φαρμακευτική υποκατάσταση ως θεραπευτικό μονοπώλιο στην Ένωση, και άφηνε εκτός νυμφώνος τα εκατοντάδες «στεγνά» προγράμματα, όπως το ΚΕΘΕΑ και το 18ΑΝΩ στα καθ’ ημάς. Εκατοντάδες χιλιάδες εξυπηρετούμενοι στα Κράτη-Μέλη, οι οικογένειές τους, οι εργαζόμενοι στις δομές, και η τεράστια κληρονομιά προσφοράς των θεραπευτικών προγραμμάτων κινδύνευαν να μετατραπούν ξαφνικά σε αόρατες κουκκίδες, θύματα του lobbying των φαρμακευτικών και της αντικοινωνικής πολιτικής αντίληψης που αντιμετωπίζει τους εξαρτημένους χρήστες ως εσαεί περιθωριακούς ασθενείς.
Σε πείσμα σθεναρών αντιστάσεων, με επιμονή και διαρκή τεκμηρίωση μέχρι την ενδεκάτη ώρα, το επιτελείο του Ευρωβουλευτή Κώστα Αρβανίτη κατάφερε εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Αριστεράς να αντιστρέψει τελικά τις εσωτερικές ισορροπίες εντός της Επιτροπής LIBE, και να εξασφαλίσει ισότιμα, συμπεριληπτικά, οριζόντια, και πανευρωπαϊκά το δικαίωμα στη θεραπεία και στην επανένταξη.
Απέναντι στη μάστιγα των ναρκωτικών και στην εμπορευματοποίηση της απεξάρτησης, η Αριστερά ορθώνει την αλληλεγγύη, την επιστήμη, και τον ανθρωπισμό. Για τα παιδιά που χάθηκαν, για τον αβάσταχτο πόνο των οικογενειών, για όλους εκείνους που δίνουν τον καλό αγώνα στις θεραπευτικές κοινότητες, για την κοινωνία και για τη ζωή.
Ο Γιάννης Βλάχος είναι νομικός, οικονομολόγος, διαπιστευμένος κοινοβουλευτικός συνεργάτης του Κώστα Αρβανίτη
