Ο κ. Ερντογάν οργίστηκε ακριβώς επειδή είδε ότι δεν υπάρχουν ίσες αποστάσεις των συμμάχων, ισχυρίζεται στην ΑΥΓΗ της Κυριακής ο Κώστας Καραγκούνης. Ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας της Ν.Δ. τοποθετεί το ζήτημα των ανατιμήσεων στο διεθνές πλαίσιο θεωρώντας ότι «είναι παραπλανητικό να περιγράφουμε την ακρίβεια και την έκρηξη του πληθωρισμού ως ένα μεμονωμένο τάχα ελληνικό πρόβλημα». Αναφορικά με την εγκαθίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας, επισημαίνει ότι «το μήνυμα που στέλνει ο πρωθυπουργός είναι “κύριοι, το πανηγύρι τελείωσε!”». Τέλος, επισημαίνει ότι δεν εκλαμβάνει τους Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα ως τη μοναδική φωνή επί του θέματος της ελευθερίας του Τύπου.
Κύριε Καραγκούνη, η τακτική των ίσων αποστάσεων από Στέιτ Ντιπάρτμεντ - Ε.Ε. - Βερολίνο έναντι της όξυνσης της τουρκικής προκλητικότητας πόσο σας προβληματίζει; Έχουμε όντως ισχυρούς συμμάχους, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός από τις Βρυξέλλες;
Δεν συμμερίζομαι καθόλου αυτό που λέτε περί ίσων αποστάσεων. Η παρουσία του πρωθυπουργού στο Κογκρέσο, με σύσσωμους τους εκπροσώπους του αμερικανικού εκλογικού σώματος, ανεξαρτήτως κομμάτων, να επιδοκιμάζουν με τέτοιο ηχηρό και σαφή τρόπο τις θέσεις του πρωθυπουργού, μόνο ίσες αποστάσεις δεν δείχνει. Άλλωστε αυτό αποδεικνύεται περίτρανα και από την οργισμένη αντίδραση του κ. Ερντογάν. Γιατί οργίστηκε, λέτε, ο κ. Ερντογάν; Οργίστηκε ακριβώς επειδή είδε ότι δεν υπάρχουν ίσες αποστάσεις.
Το ίδιο ισχύει και για τη Γερμανία, η οποία, ναι, θα συμφωνήσω, στο παρελθόν είχε ορισμένες φορές τηρήσει στάση Ποντίου Πιλάτου, όμως όχι πλέον. Γιατί πληροφορηθήκαμε όλοι την προ ημερών σαφέστατη τοποθέτηση της Γερμανίας, η οποία για πρώτη φορά τόσο καθαρά είπε ότι δεν δέχεται τον επεκτατισμό και την αμφισβήτηση συνόρων σε βάρος χωρών - μελών της Ε.Ε. όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Όσο για τη Γαλλία, ο Πρόεδρος Μακρόν έφτασε στο σημείο να υπογράψει πρώτη φορά από πλευράς Γαλλίας ξεκάθαρη αμυντική συμφωνία με την Ελλάδα, η οποία ακριβώς δείχνει ότι η Γαλλία όχι απλώς δεν τηρεί ίσες αποστάσεις αλλά βάζει και την υπογραφής της και παίρνει το μέρος μας ακόμη και στην περίπτωση μιας θερμής εξέλιξης των σχέσεων Ελλάδας - Τουρκίας. Οπότε, ναι, θα έλεγα ότι με συμμάχους και εταίρους η Ελλάδα βρίσκεται πολλά βήματα μπροστά από την Τουρκία.
Η μεγάλη πλειονότητα της κοινής γνώμης δηλώνει ανήσυχη για την έξαρση της ακρίβειας και διαμηνύει πως τα μέτρα ανακούφισης της κυβέρνησης δεν επαρκούν. Ποια είναι τα περιθώρια των κινήσεων σε συνθήκες έλλειψης δημοσιονομικού χώρου;
Έχω ξαναπεί ότι είναι παραπλανητικό να περιγράφουμε την ακρίβεια και την έκρηξη του πληθωρισμού ως ένα μεμονωμένο τάχα ελληνικό πρόβλημα. Διότι πρόκειται για διεθνές πρόβλημα, το οποίο αγγίζει και τις χώρες - πιλότους της παγκόσμιας οικονομίας. Έτσι οι ΗΠΑ έχουν πληθωρισμό που δεν είχαν από το 1970, η εξαγωγικά πανίσχυρη Γερμανία έχει πληθωρισμό πάνω από 8%, τα ίδιο γίνεται στη Γαλλία και στη Βρετανία. Και για τον αναπτυσσόμενο κόσμο δεν μιλάμε, εκεί ακούς πληθωρισμούς της τάξεως του 20% και του 30%, για να μην αναφερθώ στην πρωτοφανή περίπτωση της Τουρκίας, όπου ο πληθωρισμός τρέχει με ποσοστό 70%!
Οπότε, μέσα σε όλο αυτό το περιβάλλον έκρηξης του πληθωρισμού σε παγκόσμιο επίπεδο, η Ελλάδα αποτελεί συγκριτικά μια από τις πιο ελεγχόμενες περιπτώσεις αυξήσεως των τιμών. Γιατί; Γιατί, πρώτον, η κυβέρνηση έχει επιτύχει συγκριτικά, στη μακροοικονομική της διαχείριση, μέσα σε συνθήκες κρίσης, πράγματα που άλλες προηγμένες χώρες δεν μπόρεσαν. Και, δεύτερον, γιατί ο μέσος πολίτης είδε μέσα σε συνθήκες κρίσης μια κυβέρνηση που στέκεται αρωγός δίπλα του και δεν βρίσκει την ακρίβεια ως αφορμή για να επιβάλει λιτότητα. Κάθε άλλο, ο πολίτης πια γνωρίζει ότι εμείς είμαστε η κυβέρνηση που πολεμάει τη λιτότητα και που ενισχύει τη ζήτηση. Άρα πάλι δεν συμμερίζομαι αυτό που λέτε. Αντιθέτως, θεωρώ ότι ο πολίτης γνωρίζει πως αυτή είναι μια κυβέρνηση η οποία κάθε φορά εξαντλεί τα δημοσιονομικά περιθώρια για να βάλει πλάτη και για να βοηθήσει.
Πώς σχολιάζετε τις αντιδράσεις ενός μεγάλου τμήματος της ακαδημαϊκής - φοιτητικής κοινότητας έναντι της πανεπιστημιακής αστυνομίας και των επεισοδίων που έλαβαν χώρα στο ΑΠΘ; Η αντιπολίτευση εγκαλεί την κυβέρνηση ότι θέλει να στρέψει τους προβολείς μακριά από την ακρίβεια...
Σχολιάζω με τον μόνο τρόπο που μπορεί να τις σχολιάσει κανείς. Δυστυχώς, στην Ελλάδα, ένα τμήμα της ακαδημαϊκής κοινότητας, αντί να αποτελεί την πρωτοπορία στις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, κάτω από την επίδραση ξεπερασμένων ιδεολογικών αγκυλώσεων αποτελεί την εμπροσθοφυλακή της συντήρησης. Γιατί, πραγματικά, το να υπάρχει μια μειοψηφία ανθρώπων που να θέλουν τα πανεπιστήμια να αποτελούν χώρους καθημερινής εκδήλωσης βίας και παρανομίας, δεν ενδιαφέρονται για τη γνώση, δεν ενδιαφέρονται για την πρόοδο, ενδιαφέρονται μόνο για να καλοπιάνουν κακομαθημένες μειοψηφίες σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Το μήνυμα που στέλνει ο πρωθυπουργός είναι «κύριοι, το πανηγύρι τελείωσε!». Τα πανεπιστήμια θα γίνουν χώροι γνώσης και έρευνας, όσοι θέλουν να στήσουν «εργαστήρια εξαγωγής βίας και επανάστασης» έχουν κάνει λάθος τη διεύθυνση. Τόσο απλά!
Στο παρελθόν έχετε διατελέσει εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ. Πώς σχολιάζετε την πρόσφατη έκθεση των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα που κατέταξε τη χώρα μας πολύ χαμηλά στα θέματα ελευθερίας του Τύπου;
Δεν θα συμφωνήσω, φυσικά, και επίσης θα πω ότι στις σύγχρονες δημοκρατίες, στις οποίες υπάρχει ελευθερία που επιτρέπει πολλών και διαφορετικών ειδών φορείς να κρίνουν τα δημόσια πράγματα, πάντοτε υπάρχει περιθώριο να ακούσεις διαφορετικές αποτιμήσεις. Οπότε τον φορέα που αναφέρατε θα μου επιτρέψετε να μην τον εκλάβω ως τη μοναδική φωνή και γνώμη επί του θέματος γιατί, φυσικά, δεν είναι. Και να σοβαρευτούμε λίγο, γιατί όταν μιλάμε για ελευθερία του Τύπου, μια δηλαδή από τις θεμελιώδες παραμέτρους των δυτικών μας δημοκρατιών, θα πρέπει να αξιολογούμε με περίσκεψη και φειδώ. Κάθε Έλληνας γνωρίζει ότι η Ελλάδα είναι η χώρα όπου μπορεί να εκφράσει παντελώς ελεύθερα, φυσικά μέσα στο πλαίσιο του νόμου, το οτιδήποτε. Πραγματικά προβλήματα ελευθερίας του Τύπου έχουν χώρες όπως η Τουρκία, η Βενεζουέλα, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα, μη βάζουμε τη χώρα μας δίπλα σε τέτοιες καταστάσεις, είναι άδικο και δεν μας αξίζει.
