Live τώρα    
17°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
14.5°C18.7°C
2 BF 61%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
16 °C
12.4°C18.0°C
1 BF 66%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
13.7°C16.0°C
2 BF 65%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
16 °C
14.3°C18.0°C
0 BF 57%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
15.7°C15.7°C
1 BF 69%
Να η ανάγκη: ευρύτητα και πυκνότητα
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Να η ανάγκη: ευρύτητα και πυκνότητα

ΣΥΡΙΖΑ

Όχι μόνο η ευρύτητα αλλά και η πυκνότητα. Όχι μόνο η διεύρυνση αλλά και η εμβάθυνση. Για το κόμμα μιλάω, εννοώντας το κίνημα που (πρέπει να) υποστασιοποιεί. Το κίνημα όχι μόνο δυσφορίας και εύκολου ή στιγμιαίου αντικυβερνητισμού. Αλλά μια νέα λαϊκή διορατικότητα, την οποία το κόμμα πρέπει να διεγείρει, να μετασχηματίσει σε συγκεκριμένη πολιτική πράξη, να συγκεφαλαιώσει, να εκφράσει, να εξορθολογίσει. Γιατί το κόμμα δεν (πρέπει να) είναι συμπίλημα, γραφειοκρατικός μηχανισμός, αλλά ενσυνείδητοι, ομοϊδεάτες, πεζοπόροι. Θεωρώ πιο κρίσιμο το τελευταίο. Να έχεις συνείδηση της πεζοπορίας. Του κόπου. Του κινδύνου. Κίνδυνος δεν είναι μόνο συστημικές παγιδεύσεις, αλλά και η νωθρότητα, ο παραγοντισμός, η κλειστότητα, η εμπάθεια, η έπαρση. Η αγένεια, η πολιτική επιπολαιότητα, η αίσθηση μιας χοντροκομμένης ισχύος.

Η Αριστερά (πρέπει να) είναι μια ανθεκτική μορφή ευγένειας, γενναιοδωρίας, προσήλωσης και αγάπης. Επιμένω σε άτυπα χαρακτηριστικά (αγένεια, έπαρση, ευγένεια, αγάπη) γιατί πριν από τη συμπόρευση υπάρχουν οι χαρακτήρες, τα βιώματα, οι συμπεριφορές. Η ποιοτική συνομιλία, η συνέλευση νοημάτων και εννοήσεων, δημιουργεί το ανθεκτικό κόμμα, το κινηματικό κόμμα.

Η συζήτηση περί αριθμού ψηφισάντων, τουλάχιστον εμένα δεν μου φαίνεται κρίσιμη ως προς τα κρίσιμα. Έχει βέβαια (ο αριθμός που θα προσέλθει να ψηφίσει) τη συμβολική του σημασία, την ψυχολογική επίδραση, αλλά είπαμε, η πυκνότητα των σχέσεων μετράει. Η ορμή, όχι μόνο το ποσοστό.

Έχει κανείς αμφιβολία ότι άλλα κόμματα έχουν μεγαλύτερη οργανωτική αποτελεσματικότητα; Για παράδειγμα, οι κινητοποιήσεις του ΚΚΕ έχουν πειθαρχία, μαζικότητα, συντονισμό, αυτοπεριφρούρηση. Το ΠΑΣΟΚ έχει υπολογίσιμη δύναμη σε αυτοδιοικητικές δομές, σωματεία, επιστημονικούς φορείς, πανεπιστημιακό, εκπαιδευτικό χώρο κ.λπ., ίσως αναντίστοιχη με το εκλογικό του ποσοστό. Μην μιλήσω για το κυβερνών κόμμα, που έχει πολύ συνεκτική οργανωτικότητα.

Θυμίζω ότι, το 1981, η τελευταία προεκλογική συγκέντρωση υπό τον Γεώργιο Ράλλη στο Σύνταγμα προκαλούσε δέος. Μαζική, παθιασμένη. Το συντηρητικό κόμμα έχασε με 12 μονάδες διαφορά και περίπου 700.000 ψήφους, από το ορμητικό ΠΑΣΟΚ. Το δε ΚΚΕ στις ίδιες εκλογές ανέβασε το ποσοστό του στο 11%. Δηλαδή είχαμε μια συνολική ιδεολογική μετατόπιση προς τα αριστερά. Το 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πλειοψήφησε στις εκλογές, αλλά ηγεμόνευσε στο θυμικό. Επηρέαζε την πολιτική σκηνή χωρίς καν να είναι κυβέρνηση. Ήταν μαζικός, με αραιές, όμως, οργανώσεις.

Η ορμή λοιπόν και η εσωτερική ποιότητα χτίζει την πιο ανθεκτική μορφή μαζικότητας: τη διάρκεια. Δεν πρέπει να συγχέεται το μέλος, ο σύντροφος με τους σοσιαλ-μιντιακούς ακολούθους, που με τη μεγαλύτερη ευκολία κάνουν likes, στρατεύονται σε μια ανάρτηση (και εξίσου εύκολα αποστρατεύονται και καταριούνται). Το κόμμα λοιπόν που δεν βασίζεται σε ιδιωφέλειες και καριερίστικες στοχεύσεις (όπως συνήθως τα παλαιά κόμματα) αλλά σε κάτι άλλο, πρέπει να ουσιώνει αυτό το «άλλο». Ποιο είναι αυτό;

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. βρίσκεται ακόμα μια φορά σε ένα ενδιαφέρον σταυροδρόμι. Δεν είναι (μόνο) ο εαυτός του το ερώτημα, αλλά το είδος του πολιτικού κοινού που συγκροτείται, μέσα στο οποίο δρα. Ένα κοινό πιο καχύποπτο, πιο συντηρητικό, που βλέπει τα αδιέξοδα, όχι μόνο του κυβερνητικού μοντέλου, αλλά της «ιδεολογίας της κόλασης», που βαπτίζεται αξιοκρατία, ενώ είναι μια απλή, παραδοσιακή ευνοιοκρατία. Ένα μέρος αυτού του κοινού φαίνεται ότι απαιτεί από τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. απλή εκλογική αποτελεσματικότητα και αντι-μηχανισμούς. Άλλοι θυμωμένοι, άλλοι απογοητευμένοι. Άλλοι ανυπομονούν, άλλοι παραιτούνται. Υπάρχει και ένα τμήμα του κοινού σε πιο δεξιά μονοπάτια (και πρέπει να αντιμετωπίσεις). Ο νέος, «σοφός», πιο έμπειρος κομματικός οργανισμός, ουσιαστικά αναμετράται με αυτή την πολλαπλότητα. Πρέπει να αντιστοιχεί σε αυτή την πολλαπλότητα. Όχι να ισορροπεί αλλά να αναμορφώνει. Μέσα εκεί τοποθετείται το «άλλο». Και μέσα εκεί οι «αριθμοί» μετασχηματίζονται σε ποιότητες και πυκνές γραμμές.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL