Τα έκτακτα κέρδη των παραγωγών ενέργειας πρέπει να υποστούν έκτακτη φορολόγηση, τονίζει στην ΑΥΓΗ της Κυριακής ο κ. Μπάμπης Παπαδημητρίου. Ο βουλευτής της Ν.Δ., αναμένοντας το πόρισμα της ΡΑΕ, θεωρεί ωστόσο πολύ πιθανόν, μετά τις επιστροφές που έκανε και συνεχίζει η ΔΕΗ (η οποία έχει το μεγαλύτερο μερίδιο των έκτακτων εσόδων) προς τους πελάτες της, ο ειδικός αυτός φόρος να αποδώσει μικρό μόνον μερίδιο της τεράστιας εθνικής προσπάθειας για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος. Παράλληλα, σημειώνει ότι «η μεταφορά περισσότερων ειδών πρώτης ανάγκης στον υπερχαμηλό ΦΠΑ είναι σωστή, με την προϋπόθεση ότι θα έχουμε προηγουμένως κάμψει την ακραία ψυχολογία ανατιμήσεων μονομερώς από την πλευρά των επιχειρήσεων, που ευνοεί τα κυκλώματα των μεσαζόντων».
Κύριε Παπαδημητρίου, ο πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι «κανένα εθνικό ταμείο δεν μπορεί να αντισταθμίσει το κόστος συνεχιζόμενης κρίσης και πολέμου». Ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν από τα αργά αντανακλαστικά της Ε.Ε.;
Παραμένει σωστό ότι, από μόνη της, κάθε μια χώρα δεν είναι σε θέση να αναπληρώσει ολόκληρο το κόστος της διπλής κρίσης, δηλαδή της αναταραχής του διεθνούς εμπορίου μετά την πανδημία και των επιπτώσεων του πολέμου που ξεκίνησε ο Πούτιν, σε ενέργεια και βασικά, αγροτικά και ορυκτά, προϊόντα. Παραμένει όμως και η ισχυρή πίεση που ασκεί η Ελλάδα, μαζί με άλλα κράτη, ιδίως του ευρωπαϊκού Νότου, για κάποια μορφή συλλογικής αντιμετώπισης. Το πιο λογικό θα ήταν να δανειστεί σήμερα η Ένωση σημαντικά ποσά αντιστάθμισης, που θα επιστραφούν σε βάθος χρόνου. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν, οι δυνατότητες είναι πραγματικές και επομένως οι προσδοκίες διατηρούνται.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα θα εφαρμόσει σειρά πρόσθετων μέτρων, που έχουν και αναδρομική επίπτωση σε όσα έχουν ήδη γίνει, με ακόμη ισχυρότερες ελαφρύνσεις, ενώ για τον επόμενο χρόνο, με τις παρεμβάσεις στο σύστημα παραγωγής, που αποφάσισε ο πρωθυπουργός, η τιμή που φτάνει στον καταναλωτή ρεύματος θα έχει μικρή και ελεγχόμενη αύξηση, τόσο για τα νοικοκυριά όσο και για τις επιχειρήσεις. Με τα κυβερνητικά μέτρα, το κράτος θα δαπανήσει ποσό κοντά στα 4 δισεκατομμύρια ευρώ χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τα δημοσιονομικά πράγματα αλλά και τις προοπτικές ανάπτυξης που στηρίζεται σε νέες επενδύσεις και καλά πληρωμένες δουλειές.
Μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας αντιμετωπίζει το φάσμα της κρίσης διαβίωσης και επιρρίπτει -σύμφωνα με τις μετρήσεις- ευθύνες στην κυβερνητική διαχείριση. Η μείωση του ΕΦΚ στα καύσιμα και του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης θα πρόσφερε μια ανακούφιση;
Από την πρώτη στιγμή υπήρξε μέριμνα για τους περισσότερο οικονομικά αδύναμους συμπολίτες, με χειροπιαστά αποτελέσματα. Τα νέα πρόσθετα μέτρα συνεχίζουν σε αυτή τη «γραμμή», όπως φαίνεται με τη στήριξη του κοινωνικού τιμολογίου, την «απαγόρευση» διακοπής ρευματοδότησης, πλην των επιτήδειων, και την επιστροφή στις μικρές επιχειρήσεις, όπως ένας φούρνος, του 80% περίπου του υπερβάλλοντος κόστους, ενώ, τέλος, θα γίνουν περισσότερες και πιο γενναιόδωρες οι επιδοτήσεις για εξοικονόμηση ρεύματος
Η μεταφορά περισσότερων ειδών πρώτης ανάγκης στον υπερχαμηλό ΦΠΑ είναι σωστή, με την προϋπόθεση ότι θα έχουμε προηγουμένως κάμψει την ακραία ψυχολογία ανατιμήσεων μονομερώς από την πλευρά των επιχειρήσεων, που ευνοεί τα κυκλώματα των μεσαζόντων. Η μείωση φόρου στις βενζίνες, όπως έχει ήδη γίνει με το πετρέλαιο κίνησης, έχει μικρότερη σημασία, ειδικά μετά την επιδότηση για εισοδήματα μέχρι 30 χιλιάδες, και κινδυνεύει να συνθλίψει την πολύ ορθή μείωση του βασικού συντελεστή φορολογίας εισοδημάτων και τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που ευνοούν άμεσα το εργατικό εισόδημα.
Υπάρχουν φαινόμενα αισχροκέρδειας στην αγορά ενέργειας; Πρέπει -κατά την άποψή σας- να επισπευσθεί η φορολόγηση στα υπερκέρδη των παραγωγών ενέργειας ώστε να χρηματοδοτηθούν κοινωνικά μέτρα;
Αισχροκέρδεια είναι άλλο πράγμα. Όμως, η αναταραχή που προκάλεσε το ρωσικό αέριο δημιούργησε, σε ορισμένες περιπτώσεις, έκτακτα κέρδη, τα οποία, όπως έχω πει από την πρώτη στιγμή, πρέπει να υποστούν έκτακτη φορολόγηση. Μένει να ανακοινώσει η ανεξάρτητη Αρχή (ΡΑΕ) το πόρισμά της. Είναι όμως πολύ πιθανόν, μετά τις επιστροφές που έκανε και συνεχίζει η ΔΕΗ (η οποία έχει το μεγαλύτερο μερίδιο των έκτακτων εσόδων) προς τους πελάτες της, ο ειδικός αυτός φόρος να αποδώσει μικρό μόνον μερίδιο της τεράστιας εθνικής προσπάθειας για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος.
Πρόσφατα ο κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε την αύξηση του κατώτατου μισθού. Θεωρείτε ότι χρειάζεται να μπει φρένο στις ευέλικτες μορφές απασχόλησης που μαστίζουν την αγορά εργασίας;
Η διόρθωση των βασικών αμοιβών, που τελικά αποφάσισε η κυβέρνηση, ήταν εντυπωσιακή και σε συνδυασμό με τις μειώσεις του φόρου και των υποχρεωτικών ασφαλιστικών εισφορών καλύπτει την αύξηση του επιπέδου τιμών. Πιστεύω ότι θα αφήσει θετικό αποτύπωμα στην αγοραστική δύναμη, αν και εφόσον καταφέρουμε να περιορίσουμε μετά το καλοκαίρι τις πληθωριστικές πιέσεις. Έδωσε μάλιστα το «σύνθημα» για την επίτευξη νέων, καλύτερων κλαδικών συμφωνιών. Άλλωστε πολλές επιχειρήσεις έχουν ήδη βελτιώσει το επίπεδο των συνολικών αμοιβών τους, στην πραγματική οικονομία, επειδή αντιλαμβάνονται, προφανώς μέσω του ανταγωνισμού, την πολύτιμη συμβολή των συνεργατών τους στην επίτευξη υψηλής προστιθέμενης αξίας. Το διπλό αυτό παράδειγμα, κυβερνητικής παρέμβασης και πετυχημένης επιχειρηματικότητας, πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψιν τους όλες οι επιχειρήσεις. Η εργασία πρέπει να ανταμείβεται και, σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή της οικονομίας σε αναπτυξιακή τροχιά περνά από την ανάδειξη της παραγωγικής εργασίας, αφού μόνη αυτή μπορεί να πολλαπλασιάσει τα οφέλη της επενδυτικής προσπάθειας που σημειώνεται τα τελευταία χρόνια, παρά τα εμπόδια που έβαλε η πανδημία.
Οι ευέλικτες μορφές εργασίας είναι χρήσιμες και ταιριάζουν με τους νέους τρόπους ενσωμάτωσης της γνώσης στην παραγωγική διαδικασία. Με την προϋπόθεση ότι δεν είναι «ευέλικτες» είτε επειδή διευκολύνουν τη φοροδιαφυγή είτε επειδή προκύπτουν από την απαράδεκτη υπερεκμετάλλευση, με καταστρατήγηση ωραρίου και άλλων δικαιωμάτων των εργαζομένων. Άρα η ευελιξία πρέπει και να διατηρηθεί και να προστατευθεί, όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις των πλέον ζητούμενων ειδικοτήτων, αλλά να περιοριστεί σε περιπτώσεις, ειδικά στον τουρισμό, την εστίαση και τη διανομή, όταν, όπως δυστυχώς συχνά συμβαίνει, διαπιστώνεται υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και των αμοιβών για τους εργαζόμενους.
