Στο ερώτημα αν ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορούσε να αποφευχθεί, η απάντηση είναι ναι. Και στο ερώτημα πώς, η απάντηση είναι με δέσμευση των ΗΠΑ ότι θα σταματήσει τα σχέδια να μετατρέψει την Ουκρανία σε αιχμή του δόρατος κατά της Μόσχας. Και η Άνγκελα Μέρκελ, ως συνεργάτης του καγκελάριου Κολ τότε, γνωρίζει πολύ καλά τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν απέναντι στον Γκορμπατσόφ για να δεχτεί την ενοποίηση των δύο Γερμανιών. «Ούτε ίντσα ανατολικά το ΝΑΤΟ» υποσχέθηκαν. Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε.
Συμπληρώσαμε έναν μήνα! Ο πόλεμος συνεχίζεται και η προπαγάνδα κορυφώνεται. Η Δύση ενισχύει στρατιωτικά την Ουκρανία για να μεγαλώσει το κόστος στους Ρώσους εισβολείς, χωρίς ουσιαστικά να ενδιαφέρεται για τις απώλειες του εγκλωβισμένου άμαχου πληθυσμού των «γηπεδούχων». Του άμαχου πληθυσμού, που μέχρι στιγμής είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στα σχέδια να καταλάβουν τις περικυκλωμένες μεγάλες πόλεις της Ουκρανίας.
Άλλωστε οι γραμμές άμυνας έχουν στηθεί κυρίως μέσα στις πόλεις, που για να καταληφθούν θα χρειαστούν μάχες σώμα με σώμα ή μαζικούς βομβαρδισμούς που θα έχουν ως συνέπεια χιλιάδες θύματα αμάχων. Και οι ανάλογες φωτογραφίες θα προκαλέσουν την οργή της παγκόσμιας κοινής γνώμης και θα δικαιολογήσουν τα σχέδια για τον οικονομικό στραγγαλισμό της Ρωσίας.
Τους άμαχους πολίτες ως ασπίδες καμιά από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, που όλες συνθηκολόγησαν με τους πανίσχυρους Γερμανούς εισβολείς κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, δεν διανοήθηκε να θυσιάσει. Μόνο δύο χώρες με συγκριτικά πλεονεκτήματα αντιστάθηκαν στα ίσια. Η ΕΣΣΔ λόγω μεγέθους και η Βρετανία λόγω συνθηκών, ως νησί.
Η αντίσταση στη γερμανική κατοχή κατά κύριο λόγο εκδηλώθηκε στρατιωτικά στην Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία με οργανωμένο αντάρτικο. Και εκδηλώθηκε κυρίως από τα βουνά που πρόσφεραν προστασία στους αντιστασιακούς. Στις υπόλοιπες χώρες δρούσαν ομάδες με μικροσαμποτάζ.
Το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα τώρα και ποιες θα είναι οι συνέπειες, κανείς δεν γνωρίζει. Και οι συνέπειες αφορούν τον κόσμο όλο και περισσότερο την Ευρώπη, που ανέλαβε τον ρόλο αιχμής εξυπηρετώντας τα αμερικανικά σχέδια.
Το πλήγμα στην παγκοσμιοποίηση θα είναι μεγάλο, ίσως και μη αντιστρεπτό, αν ο ψυχρός πόλεμος γίνει καθεστώς. Όταν παραβιάζεις τους κανόνες Διεθνούς Δικαίου (αποφασίζοντας και διατάσσοντας) στους οποίους στηρίζεται η ομαλότητα στο παγκόσμιο εμπόριο και χρησιμοποιείς το νόμισμά σου ως επιθετικό όπλο, περιορίζεις την εμπιστοσύνη των συναλασσόμενων.
Γιατί, για παράδειγμα, η Κίνα που ελέγχει περίπου το 20% του αμερικανικού χρέους (1,5 τρισ. δολάρια μαζί με το Χονγκ Κόνγκ) να συνεχίζει να αγοράζει αμερικανικά ομόλογα, όταν είναι βέβαιο ότι αποτελεί τον επόμενο στόχο για την εδραίωση της απειλούμενης παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ;
Μπορεί οι ΗΠΑ να έχουν το προνόμιο να τυπώνουν συνεχώς δολάρια για να εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις τους, αλλά αν το νόμισμά τους χάσει την εμπιστοσύνη πολλών επενδυτών, το τύπωμα θα γίνει μπούμερανγκ, με συνέπεια πληθωριστικές εκρήξεις στην αμερικανική οικονομία.
Ήδη λόγω πανδημίας και πριν από τη ρωσική εισβολή, με ιλιγγιώδη ρυθμό επιταχυνόταν ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ, που κατέγραψε άνοδο 7,5% τον Ιανουάριο, το υψηλότερο επίπεδο από το 1982.
Η ουδετεροποίηση της Ουκρανίας, η ηγεσία της οποίας αποδέχτηκε τον ρόλο περικύκλωσης της Ρωσίας, σε τι ενοχλεί τους πολίτες της χώρας; Η αποναζιστικοποίηση είναι μύθος; Δεν έχουν ενταχθεί στον κρατικό μηχανισμό της Ουκρανίας οι νεοναζιστικές ένοπλες ομάδες που πρωταγωνίστησαν στο πραξικόπημα του 2013; Πόσο δημοκρατική χώρα είναι σήμερα, όταν από το 2015 έχει τεθεί εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα και πρόσφατα άλλα δέκα;
Γιατί στις 16 Δεκεμβρίου του 2021, στο ψήφισμα του ΟΗΕ που εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία και αφορούσε την καταπολέμηση του ναζισμού και του νεοφασισμού, όχι ψήφισαν μόνο (!) δύο χώρες, η Ουκρανία και οι ΗΠΑ, με τη Γερμανία να απέχει; Ποιος είναι ο ρόλος του Μπάιντεν, φανατικού υπέρμαχου των βομβαρδισμών στη Σερβία και στο Ιράκ;
Πώς η Δύση θα εξηγήσει στους πολίτες όλου του κόσμου ότι πρέπει να αποδεχτούν τις επιπλέον δυσκολίες στη ζωή τους για έναν ανώτερο σκοπό; Ποιος είναι αυτός ο σκοπός;
