Η τροπολογία για τις εφημερίδες, που κατατέθηκε νύχτα, ψηφίστηκε τελικά και έγινε νόμος.
Η κυβέρνηση διαρρέει ότι στόχος της νομοθετικής ρύθμισης είναι το Μακελειό. Αυτό από μόνο του είναι ένα ευγενικό κίνητρο.
Η ρύθμιση προβλέπει τα εξής:
Πρώτον, ότι ο διευθυντής και ο διευθυντής σύνταξης κάθε εφημερίδας πρέπει να είναι μέλη επαγγελματικού σωματείου δημοσιογράφων.
Ώστε να αποφεύγονται οι αχυράνθρωποι αυτοφωράκηδες.
Δεύτερον, ότι αν η εφημερίδα καταδικαστεί για αδικήματα Τύπου και η ιδιοκτήτρια εταιρεία δεν έχει λεφτά να πληρώσει, τα πληρώνει από την τσέπη του αυτός που έχει το 50% των μετοχών.
Τρίτον, ότι όλα τα παραπάνω πρόσωπα πρέπει να αναγράφονται στην ταυτότητα της εφημερίδας.
Τέταρτον, ότι αν δεν αναγράφονται, η εφημερίδα θα τρώει από το ΕΣΡ επαναλαμβανόμενα πρόστιμα 10.000 ευρώ.
Και, πέμπτον, ότι τα πρόστιμα θα παρακρατούνται από τα έσοδα της εφημερίδας κατευθείαν από το πρακτορείο διανομής.
Πράγμα πολύ λογικό, να κατάσχονται έσοδα εις χείρας τρίτων, απλώς όλοι θυμήθηκαν ότι το πρακτορείο διανομής είναι ένα και το έχει ο Μαρινάκης.
Ας δούμε πρώτα τα θεσμικά προβλήματα.
Πρώτον, το ΕΣΡ δεν έχει καμία αρμοδιότητα για τις εφημερίδες.
Έχει μόνο για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο, επειδή οι συχνότητες είναι δημόσιες.
Δεύτερον, πώς επιβάλλονται τόσο αυστηρές διατάξεις για τους κατά τον νόμο υπεύθυνους στις εφημερίδες, όταν δεν ισχύουν για τις ιστοσελίδες;
Τρίτον, η μετακύλιση προστίμων από την ανώνυμη εταιρεία στα φυσικά πρόσωπα δεν ισχύει πουθενά αλλού.
Φανταστείτε να φάει ένα πρόστιμο το ΜEGA και να πρέπει να το πληρώσει ο Μαρινάκης από την τσέπη του.
Αυτά δεν μπορεί να ισχύουν επιλεκτικά. Οι νόμοι έχουν καθολική εφαρμογή και ισχύουν για όλους.
Δεν μπορεί να ισχύουν άλλα για μετόχους εταιρειών που βγάζουν εφημερίδες και άλλα για μετόχους εταιρειών που εμπορεύονται μπάμιες.
Πάμε τώρα στα πολιτικά συμπεράσματα.
Αν ισχύει ότι η κυβέρνηση στοχεύει στο Μακελειό, αυτό προφανώς γίνεται γιατί το Μακελειό απευθύνεται σε καθαρά δικό της κοινό. Και, παραλλήλως, βρίζει τον Μητσοτάκη σαν βόθρος.
Η παρατήρηση εδώ είναι ότι όταν τα Παραπολιτικά, τα Νέα και η Ν.Δ. παίρνανε από το Μακελειό όλο το αφήγημα για την υποτιθέμενη βίλα Τσίπρα στο Σούνιο, τότε δεν πείραζε. Όταν βρίζει τον Μητσοτάκη, αποφασίζουν να το πιέσουν.
(Παρεμπιπτόντως, κάποιοι θα το πληρώσουν πολύ ακριβά το δάνειο ρεπορτάζ από το Μακελειό, αλλά αυτό είναι μια συζήτηση που θα την κάνουμε εν καιρώ.)
Επόμενη παρατήρηση: είναι πρόβλημα το ότι, σε μια Δημοκρατία, οι ισχύουσες διατάξεις περί Τύπου δεν αρκούν για να ελεγχθούν φαινόμενα τύπου Μακελειό.
Και δεν αρκούν γιατί είναι γεμάτες παράθυρα, για να την γλιτώνουν αυτοί που πρέπει.
Και είναι ακόμα πιο προβληματικό να λύνονται μετά τα θέματα με φωτογραφικές ρυθμίσεις, που επιβάλλονται επιλεκτικά.
Το σημαντικότερο. Υπάρχουν σοβαρότατες αμφιβολίες για το ευγενές των κυβερνητικών προθέσεων.
Γιατί υπάρχει και άλλος εκδότης με τον οποίο έχει αντιδικία η κυβέρνηση. Και είναι πολύ πιθανόν να βρεθεί και αυτός σε κίνδυνο κατάσχεσης προσωπικής περιουσίας.
Και εδώ δεν μιλάμε πλέον για Μακελειό. Μιλάμε καθαρά και ξάστερα για θέματα ελευθερίας του Τύπου.
Και, δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι η εξής: Από τη στιγμή που αυτή η κυβέρνηση έστησε την Προανακριτική για τον Παπαγγελόπουλο, την παρέμβαση στη Δικαιοσύνη για το κουκούλωμα της Νοvartis και τη δίωξη εναντίον εισαγγελέων και δημοσιογράφων, είναι ικανή για τα πάντα. Τέλος.
Άρα από εμάς είναι όχι.
