Ο λευκός καπνός που περίμεναν από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, που παρουσίασαν με καθυστερημένο ενθουσιασμό ένα ηχητικό του Ανδρέα Βγενόπουλου, στο οποίο φέρεται να διαπραγματεύεται κάποιο χρηματικό ποσό με ανταλλάγματα, ως «συγκλονιστική αποκάλυψη», δεν ήταν ακριβώς λευκός. Ήταν μάλλον προς το γκρίζο. Ο υποτιθέμενος εκβιασμός προς τον Βγενόπουλο, που μπήκε στο αρχείο με τιμές και την ορχήστρα του δήμου το 2016, παραμένει για την ώρα εκεί. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Βασίλης Πλιώτας, που δεν έχει τη φήμη ότι δυσκολεύεται να αναλάβει πρωτοβουλίες, δεν επέλεξε την ανάσυρση της υπόθεσης και αρκέστηκε να ζητήσει από τον αντιεισαγγελέα να μελετήσει το ενδεχόμενο να υπάρχουν νέα στοιχεία στην υπόθεση - αναγκαία συνθήκη για να είναι εφικτή η ανάσυρση.
Στην πραγματικότητα, η υπόθεση αυτή είναι απλή. Ο Ανδρέας Βγενόπουλος έκανε το 2016 μια καταγγελία που δεν μπορούσε να τη στηρίξει. Στην προσπάθειά του να τη στηρίξει υπέκλεψε μια συνομιλία με την υποτιθέμενη εκβιάστρια. Επειδή η συνομιλία δεν τον βοηθούσε διόλου στο αφήγημά του, δεν την εμφάνισε ποτέ. Την εμφάνισε το iefimerida επτά χρόνια μετά. Προφανώς όχι γιατί θεώρησε ότι τελικά υπηρετεί το αφήγημα του Βγενόπουλου - αν ήταν έτσι, θα το είχε ανακαλύψει πρώτος ο μακαρίτης. Αλλά γιατί θεωρεί -και ίσως όχι άδικα- ότι υπηρετεί ένα άλλο αφήγημα. Αυτό που, εν μέσω διεθνών καταγγελιών για τον τρόπο που μεταχειρίζεται η σημερινή κυβέρνηση τη Δικαιοσύνη και όσους την ελέγχουν, προσπαθεί να αποδείξει ότι όλα αυτά είναι σκευωρίες της προηγούμενης κυβέρνησης.
Η πιθανότητα να βγάλει από το αρχείο ο Άρειος Πάγος την υπόθεση επειδή εμφανίστηκε ένα ηχητικό στο οποίο ο Βγενόπουλος προσπαθεί απεγνωσμένα να πείσει τη συνομιλήτριά του να του πει αυτό που θέλει, είναι, με νομικά κριτήρια, μηδενική. Η διατήρηση της υπόθεσης σχετικά «ζωντανής» όμως κάνει κι αυτή τη δουλειά της. Κάποιος κακόπιστος θα αναρωτιόταν γιατί αντίστοιχη μέριμνα για μελέτη δεν υπήρξε στην αρχειοθέτηση της εμπλοκής πολιτικών προσώπων στην υπόθεση Novartis, παρά τα δημοσιεύματα για την ύπαρξη «ορφανών» εμβασμάτων στους λογαριασμούς της. Αλλά ας μην επεμβαίνουμε στο έργο της Δικαιοσύνης. Συχνά, είναι τυφλή.
