Δεν φτάνει να καταδικάσουμε τον πόλεμο. Πρέπει και να τον σταματήσουμε. Τώρα! Πριν κλιμακωθεί, πριν γενικευτεί. Μπορούμε; Οφείλουμε να μπορέσουμε. Κυβερνήσεις, κράτη, κοινωνίες, διεθνείς οργανισμοί.
Διαφαίνονται αισιόδοξα μηνύματα ότι υπάρχουν τέτοιες κυβερνήσεις, τέτοιοι οργανισμοί; Προς το παρόν όχι. Όλα δείχνουν ότι η «Δύση» επιλέγει την παράνοια των ανταγωνισμών. Δεν φαίνεται από πουθενά να προκύπτει αισιοδοξία. Κι όμως, πρέπει να τα βάλουμε σε μια σειρά. Πρωτίστως η Αριστερά. Γιατί, κακά τα ψέματα, όχι μόνο σε μας, αλλά και σε μας πέφτει η ιστορική ευθύνη μαζί με τις δημοκρατικές κοινωνίες να διεκδικήσουμε την ειρήνη, με εργαλείο ένα ευρύ κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο, τώρα που οι ιστορικές συνθήκες το απαιτούν επιτακτικά.
Ο Αλέξης Τσίπρας την Τρίτη στη Βουλή έθεσε με απόλυτη σαφήνεια το αξιακό πλαίσιο απέναντι στη βάρβαρη ρωσική πολεμική επίθεση στην Ουκρανία: απερίφραστη καταδίκη και εναντίωση σε κάθε επιχειρούμενη αλλαγή συνόρων. Υπεράσπιση της Ουκρανίας, της εδαφικής της ακεραιότητας, της ανεξαρτησίας της, της κυριαρχίας της, του λαού της. Στήριξη και αλληλεγγύη στον ουκρανικό λαό, χωρίς διακρίσεις. Οργάνωση πανευρωπαϊκού δικτύου υποδοχής και φιλοξενίας όλων των προσφύγων κάθε εθνικότητας της ουκρανικής τραγωδίας. Δεν υπάρχουν «μη πραγματικοί» πρόσφυγες. Η Ελλάδα, μέρος της λύσης και όχι μέρος του προβλήματος. Με σαφή εναντίωση στην επικίνδυνη έφεση του κ. Μητσοτάκη να καταστήσει τη χώρα μας ως επισπεύδουσα στον νέο διπολικό ανταγωνισμό. Υπεράσπιση, ταυτόχρονα, των Ρώσων καλλιτεχνών, αθλητών και φοιτητών, αλλά και της ρωσικής πολιτιστικής κληρονομιάς, που είναι αδιάσπαστο μέρος του παγκόσμιου πολιτισμού.
Όταν η παράνοια των ανταγωνισμών και των πολέμων «ξεφεύγει», τότε πρώτη σκέψη για την ανθρωπότητα αλλά και για κάθε χώρα δεν μπορεί να είναι το ποιος θα νικήσει στο τέλος. Η πρώτη σκέψη πρέπει να είναι το σταμάτημα της παράνοιας. Αυτή είναι η ευθύνη μας. Κι αν δεν υπάρχουν κρατικές, κυβερνητικές ή κανονιστικές οντότητες για να το επιδιώξουν αυτό και να το πετύχουν, όπως συμβαίνει τώρα, τότε έρχεται η ώρα των κοινωνιών, ως πρωταγωνιστών της Ιστορίας.
Δεν συμβαίνει εύκολα, δεν συμβαίνει συχνά. Αλλά έχει συμβεί στην ιστορία της ανθρωπότητας και κυρίως έχει συμβεί και τον 19ο και τον 20ό αιώνα. Μήπως τώρα είναι η ώρα και του 21ου αιώνα;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία έχει ήδη επιλέξει να πρωτοστατήσει με στοχευμένες πρωτοβουλίες, για να γεννηθεί και στις μέρες μας ένα νέο ρωμαλέο παγκόσμιο Κίνημα Ειρήνης χωρίς όρια! Οφείλουμε να ενθαρρύνουμε πέρα από κομματική ένταξη και ιδεολογία τους νέους ανθρώπους, τους εργαζόμενους, τις γυναίκες, τους διανοούμενους, τους εκπαιδευτικούς και τους γιατρούς, τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, αλλά και τις εκκλησίες και τις θρησκείες, για μια γενικευμένη παγκόσμια κινητοποίηση υπέρ της ειρήνης και εναντίον των πολέμων. Πιέζοντας ασφυκτικά, αν είναι δυνατόν, τις κυβερνήσεις, τα κράτη και τους υπερεθνικούς οργανισμούς που επηρεάζουν τις τύχες αυτού του κόσμου, ώστε από την πολύπαθη Ουκρανία να ξανατραγουδηθεί σε όλο τον κόσμο το «Give peace a change»!
* Ο Θοδωρής Δρίτσας είναι τομεάρχης Εθνικής Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ
