Τι μπορεί να συνδέει, και μάλιστα κακόβουλα, τον καφέ, την Toyota και τα χριστουγεννιάτικα δώρα; Η απάντηση είναι: η μετάλλαξη Δέλτα.
Η νέα έξαρση της πανδημίας, σε συνδυασμό βεβαίως με την έλλειψη εμβολίων, οδήγησε το Βιετνάμ σε ένα σκληρό λοκντάουν, που μεταξύ άλλων έπληξε τις εγκαταστάσεις παραγωγής και εμπορίας της γνωστής ποικιλίας καφέ Robusta, της οποίας η χώρα του Χο Τσι Μινχ είναι ο δεύτερος παραγωγός και ο πρώτος εξαγωγέας στον κόσμο. Πριν από περίπου έναν μήνα, το Bloomberg ανέφερε ότι η αποστολή ενός κοντέινερ από το Βιετνάμ στην Ευρώπη στοιχίζει πλέον σχεδόν 10.000 δολάρια (έξι με επτά φορές περισσότερο από όσο έναν χρόνο πριν), οπότε μπορεί ν’ αρχίσει κανείς να υπολογίζει πόσο ακριβότερα μπορεί να καταλήξουμε να πίνουμε το καφεδάκι.
Όσον αφορά την Toyota, και οποιαδήποτε άλλη αυτοκινητοβιομηχανία, το πρόβλημα εστιάζεται, κατ’ αρχάς, στη διαθεσιμότητα των μοντέλων της, σχετίζεται όμως και πάλι με την έξαρση της πανδημίας (και την έλλειψη εμβολίων), αυτή τη φορά στη Μαλαισία. Η χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας είναι από τις βασικές παραγωγούς ημιαγωγών και όσο κρατούν τα περιοριστικά μέτρα επηρεάζονται η αυτοκινητοβιομηχανία (η Toyota, λ.χ., αναγκάστηκε να μειώσει κατά 40% την παραγωγή της, ενώ η Ford υπολογίζει να παράξει 1,1 εκατομμύρια λιγότερα οχήματα), αλλά και η παραγωγή ιατρικού εξοπλισμού και έξυπνων κινητών.
Έτσι φτάνουμε στη χριστουγεννιάτικη αγορά και στον κίνδυνο να μην προλάβει να προμηθευτεί τα πολυπόθητα δώρα. Η αιτία εντοπίζεται πάλι στην έξαρση της πανδημίας (και τις ελλείψεις εμβολίων), που έκλεισε το ένα μετά το άλλο μια σειρά λιμανιών στην Κίνα. Γεγονός το οποίο, μετά το μπλοκάρισμα του Σουέζ, δημιούργησε απίστευτες καθυστερήσεις στον παγκόσμιο ανεφοδιασμό, με αποτέλεσμα ελλείψεις προϊόντων και πρώτων υλών στην αγορά, συν άνοδο τιμών.
Κάπου εδώ μάλλον οφείλουμε να διορθώσουμε την αρχική απάντηση. Ο καφές, η Toyota και τα χριστουγεννιάτικα δώρα συνδέονται -πλήττονται για την ακρίβεια- όχι μόνο από τη μετάλλαξη Δέλτα, αλλά κυρίως από τις ελλείψεις εμβολίων. Ελλείψεις που -πώς να το παραβλέψει κανείς;- συνδέονται με το γεγονός ότι δεν απελευθερώθηκαν οι πατέντες, όπως είχε προταθεί - καθυστερημένα μεν, αλλά αρκετά πριν δημιουργηθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Την ώρα που στην Ασία, για να μην μιλήσουμε για την Αφρική, οι άνθρωποι παρακαλάνε για ένα εμβόλιο - διαβατήριο ζωής, η προνομιούχα Δύση, που τους το στέρησε, ετοιμάζεται να θυμηθεί, διά του εμπορίου, κάποιες οικονομικές επιπτώσεις από την εκεί έλλειψη, ευελπιστώντας αφελώς ότι η υπερμετάδοση των μεταλλάξεων δεν θα την οδηγήσει να ξαναβιώσει, ακόμα πιο σκληρά, τις επιπτώσεις του ιού στην καθημερινότητά της. Και όλο αυτό το ζει αντιμέτωπη με μια οργανωμένη ακροδεξιάς κοπής εκστρατεία αντιεμβολιαστών κατά της επιστήμης, του Διαφωτισμού, της αλληλεγγύης, της ίδιας της ουσίας της δημοκρατίας, την οποία εξωθούν να τους θυμίσει ότι στις δημοκρατίες, εκτός από ατομικά δικαιώματα, υπάρχουν και συλλογικές υποχρεώσεις - σε αντίθεση με το (νεο)φιλελεύθερο αφήγημα της ατομικής ευθύνης.
