Σχόλια επί του ανασχηματισμού.
Πρώτον, ο Χρυσοχοΐδης πετάχτηκε από το παράθυρο χωρίς πολλά - πολλά.
Είναι ομολογία ότι στις φωτιές η κυβέρνηση τα έκανε μαντάρα.
Θυσιάστηκε σαν την Ιφιγένεια. Και πλήρωσε και τις ανοησίες που είπε, για να είμαστε εντελώς ειλικρινείς.
Πρέπει να δούμε τώρα τι σηματοδοτεί η τοποθέτηση Θεοδωρικάκου. Σε σχέση με την αστυνομία στα πανεπιστήμια, για παράδειγμα.
Αλλά και σε σχέση με την προβοκατόρικη συμπεριφορά του προκατόχου του. Και με το καθεστώς αυθαιρεσίας που είχε παραχωρήσει ο Χρυσοχοΐδης στους αστυνομικούς.
Ο Χαρδαλιάς απομακρύνθηκε επίσης, αλλά κάπως πιο τιμητικά. Πήγε στο υπουργείο Άμυνας, στη θέση του Στεφανή, που είναι εθνικός συντονιστής για το προσφυγικό.
Και η δουλειά του είναι να κυνηγάει μετανάστες.
Δεύτερον. Πλεύρης στο υπουργείο Υγείας. Απαίτηση Σαμαρά.
Ο άνθρωπος που έκανε καριέρα στην πολιτική ζητώντας να σκοτώνουμε τους μετανάστες στα σύνορα και να τους κάνουμε τη ζωή μαύρη αναλαμβάνει κοινωνικό υπουργείο.
Ήταν από τους βασικούς στην κατάπτυστη εξεταστική για τον Παπαγγελόπουλο, μέσω της οποίας επιχειρήθηκε παρέμβαση στη Δικαιοσύνη για τη συγκάλυψη του σκανδάλου Novartis.
Ο Πλεύρης, ως καλός ακροδεξιός, θα αναλάβει και τη σύγκρουση με τους εργαζόμενους στον χώρο της Υγείας.
Και τα ντίλια με τους ιδιώτες, που αδημονούν. Στα πρότυπα του Άδωνι.
Και τον συμπαθούν και οι αντιεμβολιαστές γιατί διαδήλωναν μαζί για τη Μακεδονία.
Οι πληροφορίες λένε ότι ο Κικίλιας αποχώρησε οικειοθελώς από το υπουργείο Υγείας. Όχι θα κάτσει να διαχειριστεί 10.000 κρούσματα που έρχονται.
Οπότε φαγώθηκε και ο Κοντοζαμάνης. Μάλλον όχι οικειοθελώς.
Και λόγω Κικίλια εκπαραθυρώθηκε ο Θεοχάρης. Δεν πειράζει.
Τρίτον: Καταργήθηκε το υφυπουργείο Χρηματοπιστωτικού Συστήματος. Και μαζί καταργήθηκε και ο υφυπουργός Γεώργιος Ζαββός.
Ακούγεται ότι η απομάκρυνση του Ζαββού από την κυβέρνηση ήταν απαίτηση των τραπεζών, γιατί ο Ζαββός είχε πατήσει πόδι σε διάφορα ζητήματα που τις αφορούσαν.
Όπως π.χ. στον τρόπο διαχείρισης των κόκκινων δανείων.
Τώρα οι τράπεζες μένουν με τον Στουρνάρα στο πλευρό τους και χωρίς κάποιον αρμόδιο στην κυβέρνηση να συζητάει μαζί τους. Που σημαίνει ότι θα επιβάλουν αυτό που θέλουν.
Είναι πάντως απορίας άξιο πώς το επιτελικό κράτος καταργεί από τη μία μέρα στην άλλη ολόκληρο υφυπουργείο τραπεζών και δεν αισθάνεται την ανάγκη να δώσει μια εξήγηση.
Είναι πολύ σοβαρό θέμα και μην κοιτάτε που κανείς δεν ασχολείται.
Τέταρτον και πιο χοτ: Ο Αποστολάκης.
Όταν ο Αποστολάκης είχε γίνει υπουργός Εθνικής Άμυνας επί ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Δημοκρατία είχε φρυάξει.
Και τι είναι αυτά, να αποστρατεύετε αρχηγό ΓΕΕΘΑ και να τον κάνετε υπουργό Άμυνας, και πάτε να ελέγξετε το στράτευμα, και μόνο με τον Σπαντιδάκη στη χούντα είχαν γίνει αυτά.
Τώρα κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «στοχοποίησε ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να συμβολίσει την εθνική συνεννόηση». Μάλιστα.
Στην πραγματικότητα, η υπουργοποίηση του Αποστολάκη ανακοινώθηκε ως γκολ εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε σαν ο Αποστολάκης να ήταν μέλος του. Αποστασία κ.λπ.
Γιατί αποστασία, ρε παιδιά, τον ξέραμε και από παλιά; Κολλάγαμε αφίσες μαζί;
Αλλά μετά την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ ο Αποστολάκης κατάλαβε ότι χωρίς διακομματική αποδοχή κολλάει πάνω στον Μητσοτάκη και καίγεται μαζί του. Και δεν έχει πρόθεση για κάτι τέτοιο.
Και έτσι, η Πολιτική Προστασία, από αναβαθμισμένη σε υπουργείο, ύψιστης σημασίας για την ανθρώπινη ζωή, ξανάγινε Γενική Γραμματεία. Τέτοια επιτελικότητα.
Και έμεινε και ο Πάιατ με τα συγχαρητήρια στο χέρι.
