Ο Λεωνίδας Κύρκος υπήρξε ένας από τους κορυφαίους στον δημόσιο βίο της χώρας. Ηγετική προσωπικότητα της ελληνικής Αριστεράς και της δρακογενιάς της Εθνικής Αντίστασης.
Πρωτοπόρος τής διαρκούς ανανέωσης της Αριστεράς, για έναν σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία. Μια ξεχωριστή προσωπικότητα με σπάνια χαρίσματα: σπάνιο ήθος, ανοιχτό πνεύμα, αυτοκριτική διάθεση, ειλικρίνεια, εντιμότητα, γλώσσα και συμπεριφορά προσιτή, μακριά από αρχηγικά τουπέ.
Τον πρωτοάκουσα να μιλάει σε συγκέντρωση της Ενωμένης Αριστεράς στην κοινή μας γειτονιά, τα Εξάρχεια, τον Νοέμβριο του 1974. Με κέρδισαν η ρητορική του δεινότητα, ο απλός και καθαρός λόγος, το πάθος του.
Τον γνώρισα καλύτερα ως νεαρός "Ρηγάς" και γραμματέας της Σπουδάζουσας του "Ρήγα" στη συνέχεια. Ο Λεωνίδας ζητούσε πάντα να ακούει τη νέα γενιά - χωρίς πάντα να συμφωνεί. Και εμείς τότε ζητούσαμε πιο έντονη αντιπολίτευση στη Ν.Δ., πιο ισχυρή προβολή τής αριστερής μας ταυτότητας αλλά και μεγαλύτερες αποστάσεις από τα αρνητικά της Σοβιετικής Ένωσης.
Από το 1980 και μετά συνεργαστήκαμε στενά στο μικρό, αλλά πρωτοπόρο ΚΚΕ εσωτερικού. Ο Λεωνίδας μαζί με τους Δρακόπουλο, Μπανιά, Φιλίνη, Μπενά και άλλους σπουδαίους αγωνιστές και διανοητές υπήρξαν οι μέντορες της γενιάς μας.
Μετά την οδυνηρή διάσπαση του ΚΚΕ εσωτερικού το 1986 και τη δημιουργία της ΕΑΡ, ο Λεωνίδας άνοιξε τον δρόμο με δική του πρωτοβουλία, στα 63 του, στην προεδρία τού νεαρού τότε Φώτη Κουβέλη.
Αμέσως μετά πρωτοστάτησε μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη, αξιοποιώντας το κλίμα της "περεστρόικα’’, στη σύγκλιση ΕΑΡ - ΚΚΕ και τη δημιουργία, μαζί και με πασοκογενείς, όπως οι Λάζαρης, Δρετάκης κ.ά., του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου.
Μετά από πρόταση του Λεωνίδα και του Χαρίλαου, μια ομάδα στελεχών τής νέας τότε γενιάς ετοιμάσαμε, μαζί με τον αείμνηστο Γιάνναρο, τον Δραγασάκη και τον Ανδρουλάκη, το Κοινό Πόρισμα ΕΑΡ – ΚΚΕ, που το 1988 άνοιξε καινούργιους δρόμους για την Αριστερά στην πατρίδα μας.
Με τον αγαπημένο μου Λεωνίδα διατηρήσαμε στενούς δεσμούς μέχρι το τέλος της ζωής του. Ακόμη κι όταν δεν συμφωνούσαμε, συζητούσαμε για ώρες στο διαμέρισμά του στην Καλλιδρομίου.
Ο Λεωνίδας Κύρκος έζησε μια γεμάτη αγωνιστική ζωή. Από φοιτητής της Ιατρικής και στέλεχος της ΕΠΟΝ μέχρι τις κορυφαίες ηγετικές θέσεις και τα στερνά του. Δώδεκα χρόνια φυλακές και εξορίες, δημοσιογράφος και διευθυντής της ΑΥΓΗΣ, βουλευτής και ευρωβουλευτής. Ως ηγέτης της ΕΑΡ παραχώρησε τη θέση πριν γίνει 65 και άφησε τα κοινοβουλευτικά έδρανα στα 70 του. Παρέμεινε ωστόσο πολιτικά ενεργός και σταθερά στις επάλξεις της Αριστεράς μέχρι το τέλος τής ζωής του.
Η Ελλάδα ολόκληρη και ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία οφείλουν πολλά στον Λεωνίδα Κύρκο και στη συμβολή του στην αγωνιστική διαδρομή της Αριστεράς στην πατρίδα μας.
* Ο Δημήτρης Παπαδημούλης είναι αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία
